ACININ ASALETİ: HÜZÜNGÂH

BÖLÜM ON YEDİ: "KAN."

Selaaamm, nasılsınız?

Bölüm hakkında konuşacak olursam, sonlara kadar sakin ilerliyoruz ama sonunda her şeyin raydan çıkacağı yere gelmiş oluyoruz. Çok uzatmıyorum, sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Keyifli okumalar diliyorum!

Bölüm Şarkıları;
Dedublüman-Sakladığın Bir Şeyler Var
Adamlar-Rüyalarda Buruşmuşum
İkilem-Bu Saatten Sonra
Pinhani-İyi Değilim Ben

"Bir şeylerin yoluna girmesi için her şeyin raydan çıkması gerekir bazen."

         ~Ts Eliot

⚖️

"Abim nerede kaldın ya?" Dedi Kerem gayet samimi bir halde. Kızın eliyle yaptığı hareket, yardım et demekti.

Kerem, bizi uzaktan izleyen adama göz atıp, gülümseyerek "Şu direğe yaslanmış, siyah ceketli sakallı olan mı?" Dedi. Adam muhtemelen başka bir şey konuştuğumuzu sanıyordu. "Takip mi ediyor?" Dedim.

"İki otobüs değiştirdim, daima arkamda. Ve sanırım, otobüste bana temas etti."

Kerem ağzının içinden bir şeyler gevelediğinde "Gidiyor," dedi. Kızın sağ gözünden bir damla yaş aktı. Ellerine baktım, elleri titriyordu. "Taksiye bindi."

"Plakayı al," dedim. "Aldım," dedi telefonuna bir şeyler yazdığında. Kız adamın gittiğini gördüğünde hıçkırdı. "Plakasını alsak ne olacak sanki," dedi çaresizlikle. "Cezasını çekecek mi ?"

Kerem, cebinden kimliğini çıkardığında "Cumhuriyet Savcısı Kerem Yıldırım," dedi. Sonra elini belime koydu. "Cumhuriyet Savcısı Hazin Efil İpekçi," dedi bana bakarak. "Bu işin peşini bırakmayacağımıza söz veriyoruz."

Genç kız biraz şaşkınlık, biraz da minnetle bize baktığında tekrar ağlamaya başlamıştı. "Seni evine götürelim," dedim. "Ben giderim," dedi gözlerini silerek. "Ama şikayetçi olmak istiyorum ondan."

"O zaman sen şikayette bulun, istersen bir avukat da ayarlarız sana. "

"Yok... Yani avukata gerek yok. Çünkü... Öğrenciyim ben, avukat ücreti beni aşar."

Kız ezile büzüle konuşmaya çalıştığında, gözlerinden hala yaşlar akıyordu. "Ücrete takılma," dedi Kerem. "Sen ilk önce şikayetçi ol. Biz seni emniyete götürelim."

"Zahmet olmayacaksa," dedi kız. "Yardımcı olursanız çok iyi olur."

"O zaman," dedim etrafıma bakınarak. "Araba yok," dedim Kerem'e dönüp. "Siz oturun," dedi Kerem. "Buradan emniyete yürünmez şimdi. Arabayı alıp geleyim ben."

"Olur," dedim omuz silkerek. Alnıma hızla bir öpücük konudurup "Dikkat et," dedi. Göz kırpıp gidişini izledim.

"Şu banklara oturalım mı?" Dedim kıza dönüp. "Olur," dedi sessizce. Hala elleri titriyordu. Banka oturup bacak bacak üstüne atarken çantamdan su şişesini çıkarıp kıza uzattım. "Güvendesin artık," dedim gülümseyerek. "Sakinleşmeye çalış."

"Dışarıdan bakıldığında kolay gibi," dedi gözlerini yere dikerek. "Çığlık atar, kurtulursun sanıyordum. İnsan gerçekten put gibi kalıyormuş. Gerçekten kaskatı kesiliyormuşsun."