BÖLÜM ON İKİ: "ACININ MERHAMETİ YOK."

43 9 2
                                    

Selam nabersinizzzz?

Bu bölüm bayağı karışık, her telden çalacağız :)

Eh, keyifli okumalar o zaman!

Bölüm şarkıları;
Dediler ki-Biliyorum
Sezen Aksu-Sarı Odalar
Billie Ellish-Bellyache
Skapova-Bi bak Bana

Özellikle son sahneyi Bi Bak Bana açarak okur musunuz? ;)

"Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor."

~Edip Cansever

⚖️

Ani bir fren yapıp arabayı durdurdum ve indim. Sadece denize varmak istiyordum, karşımdaki o uçsuz bucaksız denizde yok olmak istiyordum.

Merdivenlerden indiğimde, sahile ulaşmıştım. Ayakkabılarımı çıkarttım, güneşin kavurduğu kum tanecikleriyle buluştu ayaklarım. Yandım, gittikçe harlanan ateşin içine atılmış gibi yandı tenim. Ateşten kurtulmak için yürüdüm denize. Tuzlu gözyaşlarım dudaklarıma ulaştı, bazıları denize karıştı.

Tırnaklarım derimi talan ederken ellerimi biri tuttu.

"Sakın," dedi beni göğsüne sımsıkı hapsettiğinde. Ellerim tir tir titrerken göğsüm hızla inip kalkıyordu. Kulaklarımda bir uğultu vardı, sebebini bilmiyordum. "Buradayım, yanındayım, bi' bak bana hadi n'olursun." Çenemi baş parmağıyla nazikçe tuttuğunda "Buradayım," dedi tekrardan.

"Acıyor," dedim başımı iki yana sallarken. Ağlamak istiyordum. "Ve bu acının bir merhamati yok anlıyor musun? Böyle sanki elleri varmış, gelip kalbimi söküyormuş gibi hissediyorum! Boğazımı sıkıyormuş gibi beni binlerce parçaya ayırıyormuş gibi! Nefesim kesiliyor anlıyor musun?" Hızlı hızlı nefes alıp vermeye başladığımda ona yaslandım. Ayaklarıma dalgalar çarpıyordu.

"Anlıyorum, hep anlıyorum seni güzelim, hep," dedi alnıma bir öpücük kondurup.

Dizlerimde derman kalmadığını hissettiğimde, ıslanacağımı umursamadan yere çöktüm. Su, bacaklarımı ıslattığında, Kerem de tam yanıma oturmuştu.

"Üşütürsün, gel gidelim," dedi elimden tuttuğunda. "İ-ıh," dedim. "Ben burada kalmak istiyorum... "

"Nasıl istersen sevgilim, dedi elimi okşarken. Ona yaslandım, göğsüne sokuldum, yetmedi, dizine yattım. Su artık tüm bedenimi ıslatmıştı.

"Biraz böyle durabilir miyiz?" Dedim dizinde iyice yerleşirken. Elini tuttum, parmaklarıyla oynamaya başladım.

"Durabiliriz, sevgilim."

Dudağımı büzdüm ve yanağımdaki yaşları sildim. Elime bulaşan rimel lekesine baktım. Saçlarımda, parmakları gezinmeye başladı. Deniz bir kez daha dalgayla bana geldiğinde suyun soğukluğu ile irkildim. Sonra yavaş yavaş kapandı gözlerim...

⚖️

Gözlerimi açtığımda, Kerem ile göz göze geldim. Ayaklarım, boşlukta sallanıyordu ve o,nefes nefeseydi.

"Dur dur, indir beni," dedim sersem sersem. "Geldik sevgilim," dediğinde beni kucağından indirdi. Üzerimdekiler ıpıslaktı. Gözlerim çok acıyordu, ağladığım içindi, üşüyordum...

ACININ ASALETİ: HÜZÜNGÂH Where stories live. Discover now