Ona herhangi bir şey yazacak yüzüm yoktu. Yaptığım kötü bir şeydi. Gerçekten yanına gidip ona sarılmak hatta öpmek istemiştim, onu uzaktan okulun dışında durmuş heyecanla beni beklerken gördüğümde ayaklarım neredeyse ona gidecekti ama kendimi durdurmuştum.
Gidip karşısında dursam ağzımdan tek mantıklı kelime çıkmazdı ve onu kendimden soğuturdum. Onunla ben olamazdık, bana fazlaydı. Justin ile sevgili olmak peşinde ondan hoşlanan diğer kızlardan oluşan düşmanlar ve benim alışık olmadığım türde bir arkadaş ortamı getiriyordu. Ben bütün bunlarla baş edebilecek bir kız değildim.
Ondan hoşlanıyordum ama yapamazdım.
İki hafta çıkıp sıkıldığı bir kız olarak hatırlanmak istemiyordum onun aklında. Hatta belki iki hafta bile değil daha kısa sürerdi. Korkak gibi davrandığımı biliyordum ve bundan ölesiye nefret ediyordum.
Sadece hayal kırıklığı yaşamak istemiyordum işte.
Okula gitmek de istemiyordum ama gidecektim. İçimde gitmem gerektiğini söyleyen koca ağızlı bir ses vardı. Büyük ihtimalle devamsızlık süremdi bu. O sesi dinledim ve okula gittim.
Etrafıma onu görmekten korkarak bakınıyordum.
"Sen iyi misin?"
"Evet," diye yanıtladım Skylar'ın sorusunu. "İyiyim."
Skylar'ın çantasındaki kitapları dolabına koyması için dolabının olduğu koridora girdik. Justin'in dolabının da burada olduğunu biliyordum.
Oraya gittiğimizde düşündüğüm gibi oradaydı. Ama tek değildi.
Kim olduğu hakkında hiçbir fikrim olmadığı sarışın bir kızla yan yana durmuş konuşuyorlardı. Beni görmemişti bile, kızın içine düşmekle meşguldü.
"Skylar," dedim hızlıca. "Ben eve gitmeliyim."
"Ne? Ne oldu?" deyip kafasını benim baktığım yere çevirdi. Justin ve kızı görünce, "Siktir," diye fısıldadı.
Hiçbir şey söylemedim ve arkamı dönüp hızlı hızlı geri döndüm. Bütün vücudumun karıncalandığını hissediyordum, nefesim daralmıştı.
Okulun kapısı hala açık olduğundan hemen dışarı çıkabildim.
Bahsettiğim şey buydu işte. Benim yokluğum Justin de boşluk açacak bir şey değildi. Yerime geçebilecek bir sürü kız vardı. Benim ona karşı hissettiğim şeyleri hissedemezdi o. Ona kapılmak sadece bir hataydı.
ono kopolmok sodoco bor hotoydo
