គំនុំស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀរ៍
( ភាគ ២២ )
#ពេលយប់
ខ្យល់ត្រជាក់ៗដែលបក់មកពីខាងសមុទ្រធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាមានអារម្មណ៍ថារងា...
« ជីមីន.. » នូណាកេះខ្នងរបស់ជីមីនព្រមទាំងហៅឈ្មោះរបស់គេតិចៗ
« ហុឹម..អូនមានការអី? »
« រងារណាស់ខ្ញុំទៅប្ដូរឈុតសិនណា៎ » អើវាល្មមគួរតែប្ដូរឈុតលេងទឹកនឹងចេញហើយបើពាក់តាំងពីល្ងាចអង្គុយផឹកដល់យប់ហើយហ៎..
« នូណា ពេលដែលនាងចូលទៅក្នុងសណ្ឋាគារខ្ញុំអាចពឹងនាងជួយហៅថេយ៉ុងឲ្យគេមកទីនេះវិញផងបានទេ? » Suga
« ចាស?? »
« មានន័យថាខ្ញុំចង់ឲ្យនាងទៅហៅថេយ៉ុងមកផឹកជាមួយពួកយើងវិញនឹងណា៎ស ព្រោះគេទៅបន្ទប់យូរពេកហើយខ្ញុំខ្ជិលទៅតាមហៅគេបើនាងជ្រុលជាចូលទៅហើយអញ្ចឹងហៅគេមកវិញផង » Suga
« .... » រាងតូចមិននិយាយអ្វីឈរជ្រួញចិញ្ចើមមើលមុខរបស់ Suga បន្តិចមុននឹងណាដើរទៅសណ្ឋាគារ។អាមនុស្សឈ្លោះគ្នាអត់និយាយរកគ្នាផងឲ្យហៅយ៉ាងម៉េច នាងជួយមិនបានទេសព្រោះនាងអត់ចង់និយាយរកគេឡើយ ( អើខ្មើតចឹងឡើងកូនម្ដាយ )
SKIP
ដើរមកដល់ក្នុងសណ្ឋាគារនាងក៏ចូលជណ្ដើរយន្តឡើងទៅជាន់ទីពីរដើម្បីសំដៅទៅរកបន្ទប់គេងរបស់នាង។ពេលដើរជិតដល់មុខបន្ទប់នាងក៏ឃើញថេយ៉ុងដើរឈួសផ្លូវជាមួយនាង គេដៀងភ្នែកមកមើលនាងបន្តិចហើយក៏ហួសទៅបាត់... ធ្វើឱ្យនូណាចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ពេញខួរក្បាលថ្ងៃនេះគេដូចជាខុសពីរាល់ដងនៅពេលដែលគេឃើញនាងហើយគេបែរជាធ្វើធម្មតាដោយមិនមករញ៉េ រញ៉ៃនិងនាងអញ្ចឹងឬ? ធ្លាប់តែត្រូវគេតាមរញ៉េរញ៉ៃរហូតដល់ពេលគេមកធ្វើហីៗដាក់បែបនេះធ្វើឱ្យនាងដូចជាចំណែកចិត្តខ្លាំងតែម្ដង។ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក៏នាងមិនចង់ខ្វល់មិនចង់ជួបមុខគេស្រាប់ហើយបានគេធ្វើហីៗនិងមិនមករករឿងនាងទៀតបែបនេះគឺល្អហើយ។
គិតហើយនូណាក៏បើកទ្វារចូលបន្ទប់ប៉ុន្តែ......
« អឹក !! » ដៃធំក្រាស់មួយបានច្រាននាងពីក្រោយឱ្យចូលទៅក្នុងបន្ទប់ហើយគេប្រញាប់បិទទ្វារជាប់.
« ថេយ៉ុង... » ថេយ៉ុងចាប់ចង្កេះតូចច្រលឹងលើកនាងដាក់លើតុក្បែរនោះព្រមទាំងចាប់ហែកជើងរបស់នាងចេញពីគ្នារួចក៏ជ្រៀតខ្លួនចូលទៅក្នុងប្រឡោះភៅ្លរបស់នាងយ៉ាងងាយ. ( មុខក្រាស់មករញ៉េរញ៉ៃគេអាដែល 🙂 )
« ហេតុអីក៏ឆាប់មកបន្ទប់វិញម៉្លេះបងថ្លៃ » មាត់គេនិយាយតែដៃរបស់គេកំពុងតែអង្អែលចង្កេះតូចរបស់នាងចុះឡើងៗ
« .... » រាងតូចឆ្នាស់ឆ្នើមបានត្រឹមតែសម្លក់ប៉ុន្តែនាងមិនខ្ចីនិយាយរកគេឡើយ.
« ក្លាយជាមនុស្សគរហើយឬយ៉ាងម៉េច? » ដៃក្រាស់លើកទៅចាប់ចង្ការរបស់នាងឲ្យបែរមកមើលគេចំ
« ចេញឲ្យឆ្ងាយទៅ » ពាក្យសម្ដីគំរោះគំរើយចេញពីមាត់របស់រាងតូចមកវាធ្វើឱ្យចាក់ចូលត្រចៀករបស់អ្នក កំលោះឲ្យចាប់ផ្ដើមខឹងមួយរំពេច។ ថេយ៉ុងគេជាមនុស្សឈាមត្រជាក់មុខងាប់ចរិតឫកពានឹងពាក្យសម្ដីក៏គម្រោះគំរើយម្នាក់ដែរ,ដល់ពេលតែមានអ្នកមកនិយាយគម្រោះកំរើយបែបហ្នឹងដាក់គេវិញអញ្ចឹងធ្វើឱ្យគេមានអារម្មណ៍ថាមិនសូវសប្បាយចិត្តយ៉ាងម៉េចមិនដឹង។អត់យល់ទេមុខងាប់ដាក់គេ សម្លុត ស្រែកដាក់គេ បានតែដល់ពេលគេធ្វើចង់ដាក់វិញអត់បានយ៉ាប់ហ្មងប៊យ។
« ហឹុស, ចេញពីនាង? » រាងក្រាស់គ្រហឹមដើមក៎ញញឹមចុងមាត់ផ្ទួនពាក្យរបស់នាង ស្របនឹងដៃរឹតច្របាច់ចង្ការតូចខ្លាំងបន្តិចគេសម្លឹងមើលភ្នែករបស់នាងហើយក្រោយ
មកក៏ទម្លាក់កែវភ្នែកគេមើលមកបបូរមាត់ទន់ៗរបស់នាងមួយសន្ទុះជាមួយនឹងទឹកមុខស្មើធេង មុននឹងវិនាទីបន្ទាប់តួរប្រុសរបស់យើងក្រសោបមុខតូចយកមកថើប.
« អ៊ុប~» គ្រាន់តែបបូរមាត់ប៉ះគ្នាភ្លាមធ្វើឲ្យអារម្មណ៍របស់ថេយ៉ុងកាន់តែពុះកញ្រ្ជោលព្រោះគេខានមានអារម្មណ៍នេះយូរហើយ។ ការថើបបន្តហួសទៅដល់សៀតផ្កាចុះតាមដើម-ករហូតមកជាបន្តបន្ទាប់ដៃក្រាស់ក៏មិននៅស្ងៀមចាប់ផ្ដើមរាវរកខ្សែអាវBikiniរបស់នាងតូចដើម្បីស្រាយចេញ។
« លោកធ្វើឆ្កួតអីហ្នឹង..ចេញទៅ » នូណាកាន់តែរើបម្រាស់គេកាន់តែថើបនាងកាន់តែខ្លាំង,អាវតូចត្រូវរបូតចេញពីខ្លួននាងដោយសារតែដៃក្រាស់មួយនោះទាញវាទម្លាក់បាតដៃធំក្តៅប៉ះច្របាច់ដើមទ្រូងមូលក្លំទាំងគូនោះមិនថ្នមដៃសោះ.
« ឥឡូវនេះខ្ញុំជាបងថ្លៃស្រីរបស់លោក..លោកមិនអាចធ្វើរឿងឆ្កួតៗបែបនេះដាក់ខ្ញុំបានទេ » នូណា
« អញ្ចឹងត្រូវកំណាញ់ខ្លួនទុកចាំតែបើកជើងឲ្យជីមីនធ្វើទេហេស? »
« គេមិនចូលចិត្តធ្វើរឿងស្មោកគ្រោកដូចលោកទេ »
« គេមិនចូលចិត្តធ្វើរឿងស្មោកគ្រោកឬមួយក៏គេមិនចូលចិត្តរាងកាយដែលជាប់អតីតកាលស្មោកគ្រោករបស់នាង? » ពាក្យសម្ដីមួយម៉ាត់នេះធ្វើឱ្យនូណាធ្លាក់ថ្លើមក្ដុក គេថាអតីតកាលរបស់នាងស្មោកគ្រោកអញ្ចឹងឬ?
តែចង់សួរទៅគេវិញថាតើអ្នកណាជាអ្នកធ្វើឲ្យអតីតកាលរបស់នាងទៅជាបែបហ្នឹង? មិនមែនដោយសារតែគេទេ?
