အပိုင်း 30
နန်းနန်း ထွက်သွားသောကားလေးကိုကြည့်ပြီး သက်ပြင်းသာချလိုက်မိသည်။
မရွှေအိမ်စည်နဲ့ သူနဲ့ကလည်း ရေစက်ပါလောက်သည်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မေလေးရောသူရောဂုဏ်ထူးအများကြီးနဲ့အောင်တာကြောင့်နန်းနန်းပျော်သည်။
အမှတ်စာရင်းထွက်လာပါက များဖို့သာမျှော်လင့်နေမိသည်။
"နန်းနန်း....ငါလေ 5ဘာသာထွက်တာကိုမယုံနိုင်ဘူး သိလား.....ဟုတ်ရောဟုတ်ရဲ့လားမသိဘူး"
"ဟာ ကိုကောင်းမွန်မြတ်လောက်တိကျတာ ကိုကောင်းမွန်မြတ်ပဲရှိတာကို သေချာတာပေါ့မေလေးရယ်"
"အမှတ်ကတော့ နည်းလောက်မာ"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့တာတွေမတွေးနဲ့ဦး...ငါတို့အခုပျော်မယ်"
မေလေးနဲ့နန်းနန်းအနားကို ပန်ဒါလေးရောက်လို့လာသည်။ကြီးကြီးညိုက ပန်ဒါလေးအနောက်ကနေ လိုက်လာသည်။
"မေလေးနဲ့ နန်းနန်း ဒီမှာဘာတွေလဲ"
"ဟင် ကြီးကြီးညို ပိုက်ဆံတွေ"
"ကောင်းမွန်က ပေးသွားတယ်...နန်းနန်းနဲ့မေလေးကြိုက်တာဝယ်ကျွေးလိုက်ပါတဲ့"
"အာ တကယ်လား...ကိုကိုကမိုက်လိုက်တာ နန်းတို့အကင်သွားစားလိုက်မယ် ပေးကြီးကြီး"
မေလေး ကြီးကြီးလက်ထဲက ပိုက်ဆံတွေကိုယူလိုက်သည်။
"မရဘူး...အိမ်မာပဲစားရမယ်တဲ့ အပြင်မသွားစေနဲ့တဲ့...ကြီးကြီးညိုကိုပြောဘာစားမာလဲ"
"ဟာ ကိုကိုက မေလေးတို့ဘာလုပ်မာကျနေတာ"
"မေလေးရယ် နန်းတို့အိမ်မာပဲစားကြမယ်လေနော် အိမ်မှာစားလည်းရတာပဲကို"
"ommomm "
..........
ကောင်းမွန် ဆေးရုံကုတင်ပေါ်တွင် လဲနေသောရွှေအိမ်စည်ကို ထိုင်စောင့်နေသည်။
ရွှေအိမ်စည်ရဲ့ မျက်တွင်းကလည်းအနည်းငယ်ညိုနေသည်။
ခဏအကြာတွင် မျက်လုံးလေးက အနည်းငယ်လှုပ်လို့လာသည်။
"အိမ်စည် ....ဘယ်လိုနေသေးလဲ"
"အာ့..ခေါင်း က ကိုက်တယ် ကောင်းမွန်"
YOU ARE READING
နှလုံးသွေးဖြင့် ဆေးပါရစေ (Completed)
Romance#Normal #Myanmar fiction #punishment type #ဆိုးသွမ်းလွန်းတဲ့ကောင်မလေးနဲ့ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်တဲ့ကောင်လေးရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်း #ဖတ်ကြည့်ပါ တစ်ခုခုတော့ကျန်မှာပါ
