Hazan Vakti| Asker&Doktor

Hazan Vakti| 28

🖇️Umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur, keyifli okumalar dileriim..💖

🖇️Satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen..

🖇️Bu bölümü  benbittimaq Dorotillia kitapkurdusjj Hellokittylovekuromi MerveKasab1 AsiyeErgn gidiyor_musunn0 ithaf ediyorum...

İthaf isterseniz yorum yapmanız yeterli.. Seve seve koyarım bölüme;)

Bir de bölüme başlamadan önce söyleyeyim, sinirlenip kitabı terk etmeden önce bölümün en azından yarısına kadar gelmenizi tavsiye ederim..😂

28.Bölüm

Karşımda hiçbir şekilde utanmadan bu sözleri sarf eden adama tiksintiyle baktım. Zaten gözümde zerre kadar saygınlığı kalmamıştı, bu yaptığı ile de gerçek yüzünü göstermeye devam ediyordu. Üzerindeki üniformadan utanmadan hala bir şeyler peşindeydi. Eline ne geçecekti? Alparslan'dan ayrıldığımda onunla mı olacağımı sanıyordu? Ben ölsem de onunla olmazdım. Hele yaptığı bunca şeyden sonra onu görmeye bile tahammül edemezken bir de onunla mı olacaktım? Hayal dünyası gerçekten çok gelişmişti.

"Alparslan ile ayrıldıktan sonra seninle olacağımı mı düşünüyorsun?" zihnimdekileri dile getirirken Semih'in dudakları kıvrıldı. "Benimle olmayacağını gayet iyi biliyorum Hazan. Amacım Alparslan'ın mutsuz olması." Verdiği cevapla birlikte kaşlarım çatılırken konuştum. "Senin ne derdin var Alparslan ile? Neyi hazmedemiyorsun?"

Semih pişkin pişkin sırıtmaya devam ederek soruma cevap verdi. "Ben mutlu olamıyorsam o da olmasın, bu kadar basit." verdiği cevapla gözlerimi devirdim. Psikopattı bu adam. Cidden bir tedaviye ihtiyacı vardı. "Olayı çarpıtmaya çalışma, cevabını ver artık."

"Ben vakit istiyorum, şuan bir karar veremem." dediğimde Semih'in yüzündeki gülümseme kayboldu. Ruhsuz bir biçimde bana bakarken gerilerek dişlerimi birbirine bastırdım. "Benimle oyun oynamaya kalkma, neler yapabileceğimi biliyorsun. Vaktin yok, şuan kararını söyleyeceksin ikimizde yolumuza bakacağız."

Belki dışarıdan belli etmiyordum ama korkuyordum. Karşımdaki adam normal değildi. Ardı ardına yutkunurken başımı salladım. "Tamam, ayrılacağım Alparslan'dan." 

Söylediğim cümle Semih'in yüzünde tekrar bir gülümseme oluşturduğunda konuştu. "Doğru kararı vereceğine emindim. Yarın burada, benimde gözümün önünde ayrılacaksın Alparslan'dan. Bende uzaktan onun yıkılmış halini göreceğim. Öğlen 13.00'a kadar vaktin var Hazan. Bir dakika bile geç kalırsan, suç duyurusunda bulunurum. O zaman sonuçlarına ikinizde katlanırsınız."

Başımı sallayarak onayladım. Peki neden şimdi değildi de yarın ayrılmamızı istiyordu. Ne planı vardı? "Neden yarın?" Semih alaylı gülümsemesiyle konuştu. "Burada soruları ben sorarım Hazan, yapman gerekeni öğrendin gerisi seni ilgilendirmiyor." Zevkle yanımdan ayrılmadan önce tekrar bana baktı. "Bunu Alparslan'a anlatmaman gerektiğini söylememe gerek yoktur diye düşünüyorum. Benim her yerde gözüm kulağım var biliyorsun." başka bir şey söylemeden yanımdan uzaklaşırken  yüzümü buruşturdum. İğreniyordum ondan. Yüzünü dahi görmek istemiyordum.