Chapter Thirty Four

79 6 0
                                    

Dahil sa pagod ay nakatulog na ako sa sofa.

Nagising ako dahil sa pagkumot sa akin ni Shawn. Nagulat kaming pareho.

"Shawn" banggit ko at napaupo ako

"Ahh gusto ko lang ayusin yung kumot mo. Yun lang." paglilinaw niya

"Hindi naman ako nag iisip ng masama." paglilinaw ko rin sa kanya

Napahawak ito sa batok niya at parang may gustong sabihin ito.

Hinawakan ko ang kamay niya kaya napatingin ito sa akin. "Usap tayo?"

And thank God at pumayag siya.

Naisipan namin na sa labas na mag usap.

Naghihintayan kami kung sino ang unang magsasalita. Ilang segundo lang ay binasag na ni Shawn ang katahimikan.

"About sa nangyari kagabi... I'm really sorry." aniya habang nakayuko siya. Alam kong naaawkwardan siya.

"I understand kung bakit mo nagawa iyon. Alam kong hindi mo talaga sinasadya."

Tumango tango siya habang nakayuko pa rin.

"I know you're mad and hindi kita masisisi don." sabi ko

"I'm not mad. Nasaktan lang ako." aniya

"Nasasaktan kasi tinraydor niyo ako." aniya habang nakayuko pa rin

Hinawakan ko ang kamay niya. "Hindi namin intensyon ni George na traydurin ka. Gusto naman talaga namin sabihin sayo yung totoo, Shawn."

Tumingin na ito sa akin "Gusto? Pero bakit hindi niyo pa rin sinabi?" inalis niya ang pagkahawak ko sa kamay niya pero pinipilit niyang uminahon.

"Kung wala kayong intensyon na traydurin ako, bakit nilihim niyo sa akin?" namumuho ang luha sa mga mata niya

"Sasabihin naman namin pero sa pagkatapos ng birthday mo." at napayuko ako

"What? Why? Bakit hihintayin niyo pang matapos ang birthday ko?"

"Dahil ayaw kang saktan ni George. Ayaw masira ni George ang birthday mo." sabi ko

"Ayaw saktan? Pero traydurin at pagmukhaang tanga, okay lang?" bumagsak na ang luha niya

Umiling ako habang nakayuko dahil naiiyak na ako.

"Kailan pa?"

"After nang pinayagan kitang manligaw."

"God!"

"But Shawn, believe me. Sinubukan kong iwasan siya. Sinubukan kong mahalin ka. Sinubukan niya rin na iwasan ako. Pinagtabuyan niya pa nga ako para lang hindi ka saktan. Sinubukan namin Shawn, pero wala eh. Mahal talaga namin ang isa't isa."

"Alam kong masakit man na marinig mo pero gusto kong sabihin sayo yung totoong nararamdaman ko. Mahal ko siya, sobra."

Nakayuko siya dahil alam kong sobra ko siyang nasaktan.

"Mahal na mahal kita, Shawn, bilang kaibigan at parang kapatid."

"Ganon din si George sayo." dagdag ko

After namin mag usap ay umiyak ako sa room ko dahil sa naging pag uusap namin.

He needs time.

Sa kalagitnaan ng pag iyak ko ay may nag call. Agad kong chineck dahil nakalimutan kong dalhin kanina.

George...

Von: [Hon] naiiyak kong banggit

Hon: [Bakit ngayon mo lang sinagot? What happened? Sinaktan ka ba niya? Why are you crying?] nag aalalang aniya

SUNFLOWERNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ