Sa room na lang kami kumain dahil hindi makalakad si George.
"You okay?" alalang tanong ko
"What do you think?" masungit niyang tanong
"I'm so sorry honey." paglalambing ko sa kanya
"Sorry sorry!" pagtatampo niya
"Makakalakad ka naman na bukas." natatawa kong sabi
Kita ang inis niya. Ang sarap sarap niyang asarin. First time niya kasi maging bottom.
"Ganyan din ang ginawa mo sa akin, kaya magtiis ka." pang aasar ko sa kanya
"Basta ikaw ang mag aalaga sa akin ngayon." aniya
"Oo naman. Araw araw kita aalagaan, honey my love." nginitian ko siya
"Bubuhatin mo ako kapag gusto kong mag cr, magluto, bumalik sa room ko..."
"Wait, what? Bubuhatin kita?"
"Eh ano? gagapang ako?"
"Paano kita mabubuhat, ang bigat bigat mo."
"Kung hindi mo ginawa yon edi sana nakakalakad ako ngayon."
"Aalalayan kita."
"Bubuhatin"
"Aalalayan"
"Bubuhatin mo ako." sabay ngiti na may halong pang aasar
"Fine!"
"Bubuhatin mo na ako?"
"Ibabalibag!"
Ngumuso ito na parang batang nagmamakaawa.
"Oo na. Bubuhatin na kita."
"Really?" bigla ito natuwa
Tumango ako. Kasalanan ko naman.
Sa itsura niya mukhang may babalakin na naman itong babaitang itey na asarin ako. Pwes, uunahan ko siya.
"Sinabi na ba sayo ni Shawn yung plan?" tanong ko
"Not yet." aniya
"Hindi niya na kasi ako kinukulit."
"Miss mo?" epektib ba?
"Oo" syempre hindi ako papatalo
Tumango tango lang siya.
"Eh.. si kuya? tinawagan ka na ba?"
"Oo" dry talaga 'to kahit kailan
"Ano sabi?" nacurious ako
"Gusto niya na akong umuwi."
"Why?"
"Siguro namiss ako?" patanong pero nainis ako ah. Bumabawi.
"Edi umuwi ka na." mukhang talo na naman ako sa pang aasar
Natawa ito.
"Bakit hindi mo tawagan si Shawn?" gusto pa talaga
"Bakit ko naman siya tatawagan?"
"Ang sabi mo miss mo na siya."
"Selos ka?" pang aasar ko sa kanya
"No." tipid niyang sagot
"Really? hindi ka nagseselos?"
"Yes. 101%"
Akala ko maiinis ko na siya, mukhang ako na naman.
"Bakit hindi ka nagseselos?" pagtatampo ko
"Dahil wala naman nakakaselos."
"Hindi mo na ako mahal no?" nakanguso kong tanong
