"Beni bu şehre sor, de ki; bu adam daha önce birisine böyle sevdalanmış mı? Sor. Bu adamın sol yanı benden önce hiç aşktan yanmış mı?"
"Sen ilk defa yandığından mı yananın bir sen olduğunu sandın Yusuf?"
Nasılsınız, sizi çok özlemiş bulundum ben sanırsam :)
Buyrun bölüm sizindir.
Lütfen oy vermeden geçmeyin, şimdiden teşekkür ederim keyifli okumalar!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Size zaman tanımadan gerçeklerin bir şekilde ortaya çıkma gibi huyları vardı. Zaman tanımadıkları gibi sizi en alt üst edecekleri anda yakalarlardı. Gazel'in yaşadığı şeyde tam olarak buydu. Neler hissettiğini kestirmek zordu, başı babası tarafından omzuna yaslanırken gözlerinin kapalı olduğunu görebiliyordum.
"Bu şerefsuz benum kizuma nasi iftira eder he?"
Nurten Teyzenin sesi arkadaşımın altında yatan Yekta'nın yüzüne inen bir yumruk sesinin daha arasına karışmıştı. Yusuf hareket ederek arkadaşımın yanına varıp buna bir son vermesi için onu geriye çekmese eminim bu iş çok daha başka yerlere gidebilirdi. Devam etmese bile Yıldırım'ın bıraktığı izleri görünce o izlerin uzun süre yüzünde misafir olacağına emindim.
"Numan bişe desena senda"
Bakışlarım Nurten Teyze'den eşine çevrildiğinde karısına ters bir bakış atarak kızının sırtını sıvazladığını gördüm. Ardından bir şey demeden kızını da hareket ettirerek evinin yoluna doğru birlikte yürüdüler. Yıldırım Yusuf'un yanında ellerinin üzerindeki kanlarla birlikte sıktığı yumruklarıyla onların arkasından bakıyordu. Üzerindeki gömleğin düğmeleri açık bir şekilde teninin üzerindeki ter kendisini belli ederken, etraftan duyulan fısıltılar çoğalmaya başladı. Yusuf bunu fark etmiş olacak ki kalabalığa dönerek bir bakış attı. Etraftakiler yavaş yavaş birbirini takip ederek evin önünden ayrıldıktan hemen sonra Nurten Teyze hala yerde ağzının yanında birikmiş kanı elinin tersiyle silen adama baktı. Yekta dudakları arasından tıslayarak kalçası üzerine oturdu ve ağzından kanlı bir tükürüğü dışarıya bıraktı. Bu görüntü midemin bir anlığına ağzıma gelmesine neden olurken bakışlarımı ondan alarak arkadaşıma çevirdim. Hala tam anlamıyla sakinleşmiş sayılmazdı, onu tanıyordum. Burnundan alıp verdiği nefesleri bu mesafeden duyabiliyordum.
"Seni herkes soytari bilurdi habu mahallede ama ben severdum," Nurten Teyze Yektaya doğru elini beline koymuş bir şekilde konuşurken küçümseyici bakışlarla devam etti. "Kizuma nasi iftira atmaya gönlün el veriy"
"Ben kimseye iftira atmayrum, çok bile tuttum içumda habu itun Gazel'e yaptıklarini."
Yusuf'u işaret ederek yaptığı konuşma gözlerin ona doğru çevrilmesine neden oldu. Yusuf düz bir ifadeyle yerde oturan adama bakarken herhangi bir hamlede bulunmadı ve konuşmaya devam etmesini bekledi. Onun da bir şeyler duymak istediğini o an anlamıştım. Duyduğu şeyler ona ne hissettirecekti?
