ටේහියුන්ග් ජන්කුක්ව ඒ ඇඳුමින් දකින්න ආස කරාත් ඒ හිතේ සතුට කියන දේ මේ වෙනකොටත් පැනලා ගිහින් ඉවරයි...

තමන් අකමැති කෙනෙක් සමඟ විවාහ ගිවිස ගනිද්දි තමන් ඇත්තටම ආදරේ කරන කෙනා පැත්තක ඉදන් අත්පුඩි ගහන විදිහ දකින එක තරම් වේදනාකාරි සිද්දියක් තවත් තියෙයි ද ?

ටේහියුන්ග්නුත් තව පැයකින් මේ දේටම මුහුන දෙන්න නියමිතයි....

ටේහියුන්ග් තවමත් හැමදේකින්ම පැනලා යන්න පුලුවන් ක්‍රමයක් ගැන කල්පනා කරා...

මේ විවාහා ගිවිස ගැනීම සම්පූරණයෙන්ම සිද්ද උනේ සේරීගේත් ලූනාගේත් කැමැත්ත මත වෙද්දි ලූනාට විරුද්ධ උනාත් තමන්ව වදාපූ මවව හැමෝම ඉස්සරහා අපහසූතාවයට පත් කරන්න හිතේ ඉඩක් නොදුන්න ටේහියුන්ග්ව වැටෙන්න ඕන අන්තේටම වැටුනා....

නමුත් කාගේවත් සිත් රිදවීමක් නොකර , කාවවත් මිනිස්සු ඉස්සරහා ලැජ්ජ නොකර මේ සියලුම දෙයින් පැනලා යන්න පුලුවන් විදිහේ ක්‍රමයක් ගැන දැනුත් ටේහියුන්ග් කල්පනා කරමින් හිටියා....

ඒත් එක්කම ටේහියුන්ග් හිටිය කාමරේ දොර ඇරුනා...

ඇතුලට ආවේ කවුද කියලා බලන්නත් කලින්ම ටේහියුන්ග් අතේ තිබ්බ පා සලබ සාක්කුවට දාගෙන අත් දෙකෙන්ම කම්මුල් පිහ ගත්තා...

" ටේහියුන්ග් , ඔයා ඇඳලා ඉවර ? "

පිටිපස්සෙන් නම්ජුන්ගේ හඬ ඇහෙද්දි ටේහියුන්ග් ඔලුව උස්සලා කණ්නාඩියෙන් නම්ජුන්ගේ පිටිපස්සට ඇස් යවන ගමන් පුටුවෙන් නැඟිට්ටා....

" කෝ එයා ? "

ටේහියුන්ග් නම්ජුන්ගේ පිටිපස්සේන් තමන් බලාපොරොත්තු උන රුව නොදැක්ක නිසා ඇහිබම හකුලවගෙන නම්ජුන් දිහා බැලුවා...

" කවුද ? "

" ජන්කූ ? "

" ! එයා ආවේ නැහැ ටේහියුන්ග්..."

නම්ජුන් හරිම සැහැල්ලුවෙන් කියද්දි ටේහියුන්ගේ ඇස් විශාල උනා....

" ඇයි ? "

" එයා අද උදේන්ම ගමේ ගියා...එයාට ඔම්මාලා ගාවට යන්න ඕන කිව්වා..."

Call me by your name 🦋 ( Completed ✅)Where stories live. Discover now