'Ik ken deze.' Merijn knikt met een grote glimlach als hij en Jonas oogcontact hebben.

'Weet ik.' Jonas herkent het nummer als het lied wat Merijn ook opzette toen ze voor het eerst samen afwasten. Jonas sluit zijn ogen en leunt tegen zijn stoel aan. Hij geniet van het nummer. Het is al bijna een jaar geleden dat hij Merijn voor het eerst zag. Toen hij voor het eerst tegen hem praatten en toen hij voor het eerst hem aanraakten. Dit was toen uiteraard niet op zo'n lieve manier als dat hij nu met hem doet maar het gaat om de herinneringen. 

'Weet je nog waar we het over hadden toen ik dit nummer opzette?' Jonas denkt even na.

'Nee, niet echt. Vertel eens.' Merijn glimlacht terwijl hij naar voren kijkt.

'Over mijn type.' Jonas grijnst. Hij herinnert het zich weer.

'O ja.'

'En toen zei ik: precies het tegenovergestelde van Floor.' Jonas lacht even.

'Ik weet nog dat je dat zei, ik had alleen niet gedacht dat je ook het tegenovergestelde geslacht bedoelde.' Merijn lacht daarna ook.

'Ik had het al zo lang door weet je.' Merijn likt zijn lippen even en Jonas kijkt hem met een enthousiaste lach aan.

'Al vanaf het moment dat je me uitschold voor clown.' Jonas schudt lachend zijn hoofd.

'Nee echt niet, je kon me toen echt niet leuk vinden.' Merijn knikt juist. 'Echt wel,' Merijn bijt lachend op zijn lip.

'al heel leuk, ik moest alleen nog even door je chagrijnige kop door prikken.' Jonas stoot Merijn lichtjes tegen zijn schouder aan.

'Sukkel.' hij grijnst tussen zijn boze blik door. 

'Gaan we vanavond weer in de auto slapen?' Merijn schudt zijn hoofd.

'We zullen vrees ik opzoek moeten naar een hotel.' Jonas beseft zich dat hij geen elektronica heeft om iets voor hem op te zoeken.

'Gaat dat wel zonder reservering?' Merijn haalt zijn schouders op. 'Ik hoop het.' heel de dag rijden ze door en onderweg stoppen ze even bij een bakker om wat broodjes te halen. Uiteindelijk is Merijn te vermoeid om nog verder te rijden en stoppen ze bij een klein stadje. Er zijn veel heuvels die ze oplopen en de zon brand op hun huid. Jonas draagt zijn rugzak op zijn schouders en Merijn heeft blijkbaar alleen een schoudertas nodig. Het begint donker te worden en Merijn en Jonas lopen een heuvel op. Daar zien ze de lichtgevende letters: Motel staan en glimlachen ze opgelucht. Ze lopen het gebouw binnen en daar probeert Merijn in zijn beste Frans een kamer te huren. Het lukt gek genoeg en ze laten zich vermoeid op het bed vallen. 

'Ik heb je nog niet eens gekust vandaag.' merkt Jonas dan op. Merijn grijnst.

'Is dat erg dan?' Jonas trekt zijn wenkbrauwen op. 'Ja.' zegt hij speels.

'Mijn dag is er niet compleet mee.' Merijn gaat met zijn vingers door Jonas' haren en trekt hem naar zich toe. 'Oké, dan zal ik je nu eens goed kussen hoor.'

Jonas en Merijn kussen elkaar intens en ze duwen elkaar verder het bed op. Jonas trekt aan Merijns kleding die wordt los gemaakt. Uiteindelijk strelen ze elkaars lichamen en voelt Jonas zich opgewonden worden. Hij kruipt op Merijn en hij duwt zijn heupen strak tegen hem aan.

'Fuck.' fluistert hij met zijn ogen gesloten. Merijn grijpt zijn nek vast en drukt zijn mond weer ruw op de zijne. Jonas geniet van de kus, net zo erg als Merijn dat doet. Jonas laat zijn vingers langs de zijkant van Merijns lichaam glijden. Het begint warm te worden en Jonas merkt dat Merijn uitgeput is van de dag. Merijn laat hem los, hij hijgt uit en kijkt hem aan.

'Jonas...' fluistert hij. Jonas heeft het door. 

'Het spijt me, ik ben kapot.' Jonas knikt. Hij kruipt van hem af en stopt hem onder de dekens. Merijn gaat op zijn zij liggen met zijn rug naar Jonas toegekeerd. Jonas drukt zijn heupen weer tegen hem aan en hij laat zijn hand onder Merijns onderbroek rand glijden. Hij trekt zijn onderbroek naar beneden en doet dan hetzelfde bij zichzelf. Hij drukt zijn heupen opnieuw tegen zijn billen aan. Merijn zucht. Jonas laat zijn hand over Merijns borst glijden. 

'Je hoeft niets te doen. Ik kan het ook alleen.' Jonas drukt zichzelf langzaam naar binnen en hij schuift zijn been onder Merijns lichaam en hij stoot langzaam in hem. Merijn kreunt, hij geniet ervan. Hij draait zijn bovenlichaam zodat hij op zijn rug ligt en hij grijpt Jonas vast bij zijn schouders. Ze kijken elkaar aan, houden elkaar vast. Kreunen weer. Merijn laat zijn lichaam zo goed mogelijk ontspannen als hij kan. Hij is nog altijd vermoeid maar hij voelt een beetje energie door hoe Jonas hem nu neukt. Ze kijken elkaar aan. Verlangend en genietend. Jonas kreunt nu terwijl hij recht in zijn ogen kijkt en Merijn voelt daardoor de kriebels in zijn buik. Het zweet ontstaat op hun voorhoofd en Merijns lange blonde haar hangt achterover. Jonas hijgt zachtjes tegen Merijns lippen terwijl hij harder begint te stoten. Merijn breekt los uit het oogcontact en begint met zijn ogen dicht te kreunen.

'Shit.' kreunt hij en Jonas voelt zijn ogen wegrollen. Het voelt fantastisch, hoe Merijn op hem ligt en hoe hij nu in hem zit. Jonas begint Merijn af te trekken omdat hij weet dat hij altijd eerder zou komen dan hij. Het is gewoon ongelooflijk hoe aantrekkelijk Jonas Merijn vindt. Jonas stoot zo hard als hij kan voelt zichzelf smelten onder het genot en merkt dat hij dichtbij is. 

'Jonas.' kreunt Merijn. Jonas opent zijn ogen staart in die van Merijn en hij voelt zichzelf klaar komen.

'Fuck..' brengt hij zacht uit terwijl hij zijn best doet om nog door te stoten. Voor Jonas het weet komt ook Merijn klaar en laat hij nog een uitgeputte kreun over zijn lippen rollen. Jonas stopt met stoten en hij blijft dan gewoon liggen, terwijl hij zijn lading in hem spuit en zijn grip om Merijn verslapt. Hun lichamen zijn nog verbonden voor een redelijk lange tijd. Puur uit vermoeidheid en dat laatste beetje goede gevoel. Jonas voelt zichzelf bijna in slaapvallen als Merijn zich beweegt en Jonas zijn lichaam daardoor verlaat. Jonas kruipt opnieuw tegen Merijn aan met zijn ogen opnieuw bijna dichtvallend.

'Kusje?' mompelt hij in Merijns oor en Merijn grinnikt. Hij draait zich om richting Jonas en drukt een kus op zijn lippen.

'Blij?' en dan ziet Merijn de grootste glimlach verschijnen op Jonas' gezicht die hij ooit heeft gezien. Hij voelt de vlinders in zijn buik fladderen bij het zien van die lach. De lach is aanstekelijk en Merijn merkt zichzelf ook beginnen te glimlachen als de gelukkigste persoon op aarde.

'Meer dan blij.'

Dit is nooit gebeurdWhere stories live. Discover now