Dit is nooit gebeurd

3.1 Kroonluchters

'Jonas!' Jonas kreunt vermoeiend en hij draait zich om in zijn bed. Hij ligt half op en onder de dekens en het is licht buiten.

'Jonas!' wordt er nog eens geroepen. Uiteindelijk klinken er harde voetstappen op de trap en vliegt zijn deur open.

'Waarom ga je toch direct slapen na het eten!' roept zijn moeder en Jonas kreunt terwijl hij haar vermoeiend aankijkt.

'Omdat ik moe ben van die schoolopdracht. Wat is er?'

'Je moet over vijf minuten op je werk zijn.' Jonas' ogen schrikken op en hij trekt snel zijn grote zwarte t-shirt aan die hij eerder uit had getrokken door de warmte. Hij trekt zijn sneakers aan en stormt de trap af. Hij rent vanuit zijn huis naar het restaurant dat tegenover ligt en loopt naar binnen. Cato is mensen aan het serveren en ze geeft Jonas een gevaarlijk knikje. Jonas glimlacht scheef en loopt naar de keuken waar hij niemand anders aantreft dan Merijn. Het is de eerste keer dat ze samen werken en Jonas kijkt Merijn nerveus aan. Hij staat met zijn rug naar hem toe en is druk bezig met zijn heupen en hoofd te bewegen op een muziek die Jonas niet kan horen. Hij spoelt borden af en legt ze op een stapel neer. Als Jonas dichter bij hem komt merkt hij dat Merijn oortjes in heeft en naar muziek aan het luisteren is.
Jonas voelt zijn hart sneller slaan, hij vraagt zich af wat hij moet doen. Hoe hij zijn aandacht kan krijgen zonder hem te laten schrikken.

'Mandarijn!' Merijn schrikt alsnog maar laat gelukkig niets vallen. Hij doet zijn oortjes uit en kijkt Jonas glimlachend aan.

'Hé duif!' roept hij enthousiast en Jonas staat hem met een domme grijns aan te staren.

'Kom je nog helpen of wat?' Jonas loopt richting de grote stapels vieze borden en bestek met allerlei etensresten.

'Ik ga dan die sorteren oké?' Merijn knikt en stopt zijn oortjes weer in zijn oren. Jonas wordt gek van de stilte die luid zodra Merijn weer naar muziek luistert. Uiteindelijk kan hij het niet meer dragen en loopt hij naar hem toe waarna hij de oortjes uit zijn oren rukt.

'Hé!' roept hij kwaad en Jonas kijkt hem verveelt aan.

'Ik dacht dat we een band hadden opgebouwd en nu voel ik me ontzettend eenzaam hier.' Merijn trekt zijn oortjes uit zijn telefoon en bakt een boxje op dat voor het raamkozijn staat, hij drukt op een knopje en focust zich daarna op zijn telefoon. Hij heeft zijn oortjes rond zijn nek gehangen en Jonas merkt dan het kleine staartje op wat Merijn heeft weten te maken. Hij glimlacht er naar, het staat hem goed. Opeens klinkt er een vrolijke beat dat uit het boxje komt. Jonas luistert er afkeurend naar.

'Wat is dit?!' Merijn glimlacht en gaat verder met het afspoelen van de borden.

'ABBA!' roept hij enthousiast en hij begint verder te dansen.

'Nee, echt niet. Ik ga hier niet naar luisteren.'

'Ik wel dus, je hebt pech.' Jonas kreunt geërgerd en begint afval van borden te gooien in prullenbakken.

'Kunnen we echt niet naar iets anders luisteren?! Dit is oud en saai.' Merijn negeert Jonas volledig.

'You can dance, you can jive, having the time of your life. See that girl watch that scene. Digging the dancing queen.' hij zingt enthousiast mee en Jonas bedekt zijn oren.

'VALS! HET IS VALS!' roept hij boven de muziek uit en Merijn zet het lied op pauze waarna hij hem beledigt aankijkt.

'Wat luister jij dan?' Jonas glimlacht en neemt Merijns telefoon aan. Hij zoekt naar het liedje dat hij wilt luisteren en een stem begint te zingen. Merijn kijkt Jonas angstig aan als hij de vlugge beat hoort. Als snel zet hij het liedje af.

'Dit is verschrikkelijk.' merkt hij op.

'Wat, nee, dat is Lemonade van Denzel Curry en Yungblud.' Merijn grinnikt.