Dit is nooit gebeurd

3.2 Kroonluchters

'Goedemorgen Jonas.' Jonas staart kwaad voor zich uit in de klas.

'O, ik zie al dat heel onze band die we gisteren hebben opgebouwd is afgebroken.' merkt Merijn op en hij neemt een slok water uit dezelfde fles waar Jonas een dag van te voren uit heeft gedronken. De les begint en Jonas durft niet een keer naar Merijn te kijken. Merijn voelt zich niet geërgerd er door. Hij had het zien aankomen.
Het is erg benauwd in de klas maar ondanks dat ziet Merijn er weer vlekkeloos uit. Zoals al vaker benoemd was ziet hij er prinselijk uit. Als een Griekse God. Misschien is hij dat ook wel. Om zijn hals draagt hij een parelketting dat net boven zijn witte T-shirt valt. Zijn blauwe wijde spijkerbroek zit weer perfect om zijn benen heen alsof het voor hem gemaakt is. Jonas ergert zich er enorm aan. Hij wilt Floor gewoon zien te krijgen zodat hij niet meer aan Merijn hoeft te denken maar hij heeft Merijn wel nodig om Floor te krijgen.

'Ik ben gewoon in een heel slechte bui vandaag.' zegt Jonas terwijl hij strak naar voren kijkt.

'Ik heb het gemerkt.' zegt Merijn met een kleine glimlach.
In de pauze rent Jonas direct naar Ruben die druk bezig is met flirten naar zijn vriendin toe.

'Ruben, kan ik even met je praten.' Jonas geeft Marie even een blik.

'Ja, waar gaat het over?' hij richt zich tot zijn vriend en Jonas tuit zijn lippen en kijkt Marie verveelt aan.

'Je weet wel, over Floor...' hij kijkt Marie weer kort aan.

'Dus Marie, oprotten!' Marie rolt haar ogen en kijkt haar vriendje aan.

'Ja, schat, het is eh, iets tussen ons.' zegt Ruben zachtjes en Marie loopt weg.

'Ik kan het niet meer houden, ik moet haar hebben nu!'

'Wow, rustig tijger. Ze is geen object, geen bezit.'

'Ik zie jou de hele tijd met Marie en Casper met Tess. Terwijl Tony en Pim dolgelukkig zijn singel. En dan heb je mij nog, ik ben zo fucking hopeloos!' Ruben zucht en hij richt zijn hoofd de andere kant op.

'Als je zo aandringt dan snap ik waarom Floor nog niets met je heeft!' Jonas kijkt Ruben kwaad aan.

'Wat bedoel je?'

'Je bent zo erg gefocust om ervoor te zorgen dat jij en Floor wat krijgen dat ze zich afschrikt aan je. Je moet het een stuk minder doen. Iets, rustiger snap je?' Jonas heeft een verbaasde blik op zijn gezicht.

'Wat?'

'Je bent nog al, wanhopig, om met Floor te zijn. Als je nou gewoon aardig tegen haar doet zonder te laten weten dat je geïnteresseerd bent. Dan doet ze aardig terug tegen jou, kunnen jullie vrienden worden en uiteindelijk meer dan dat.' Jonas denkt na. Het klinkt logisch, het is waarschijnlijk ook logisch.

'Fuck.' mompelt hij. Jonas haat het om ongelijk te hebben. Ruben knikt en loopt richting zijn vriendin en hij laat Jonas daar staan. Plotseling voelt Jonas een hand op zijn schouder.

'Hoi duif.' Jonas voelt zijn schouder kriebelen van de aanraking en hij draait zich om. Als hij net van plan is om ontzettend kwaad te worden ziet hij dat Floor naast Merijn staat.

'Wij willen na school een ijsje gaan eten, zin om mee te gaan?' Jonas kijkt Floor met grote ogen aan. Daarna kijkt hij terug naar Merijn.

'Eh ja, tuurlijk.' Merijn glimlacht en Floor glimlacht ook liefjes naar Jonas. Jonas kijkt haar verbaast aan.

'Leuk! Dan heeft Merijn ook eindelijk iemand om mee om te gaan.' zegt ze vrolijk en verdwijnt dan. Jonas kijkt Merijn nu verbaast aan.

'Hoezo dat, we gaan toch met zijn drieën?' Merijn lacht.