1.2 Haat zonder naam

118 5 0
                                    

'Hai, pap.' roept Jonas die zijn tas in de gang neergooit. Zijn vader loopt snel naar hem toe als hij merkt dat zijn zoon thuis is.

'Hé, Jonas. Hoe was het op school. Eerste schooldag toch?' Jonas zucht en loopt direct naar boven. Zijn vader loopt echter direct achter hem aan de trap op.

'Heb je eindelijk met Floor gepraat?' Jonas voelt zijn woede oplopen. Zijn schooldag was zo ontzettend verschrikkelijk.

'Ja, ik vroeg hé Floor hoe was je vakantie? En toen bleek dat ik haar zusje had uitgescholden.' Jonas' vader blijft stil staan op de trap en hij houdt zichzelf vast aan de trapleuning en Jonas heeft zich omgedraaid om hem aan te kunnen kijken.

'O,' zijn vader blijft stil. Jonas draait zich naar een paar seconden weer om en loopt de trap verder op.

'Morgen nog een dag hé? En, als het dan niet zo goed gaat heb je nog een dag. En nog een week, en nog een maand, en nog een heel schooljaar.' Jonas loop zijn slaapkamer in en slaat zijn deur hard dicht. Zijn vader zucht en loopt vervolgens de trap weer af. Jonas ploft neer in zijn bed en hij gooit zijn gezicht in zijn kussen waarop hij schreeuwt. Die jongen, naast wie hij zit in de klas. Hij is verschrikkelijk. Denkt hij. 
Jonas denkt terug aan hoe het moment waarop Floor hem omhelsde. Hij weet zijn naam niet eens maar hij haat hem. Wat als het concurrentie is. Of wat als het al vastgesteld is dat hun een koppel zijn. Hij legt zijn telefoon aan de lader en ploft terug op bed. Het zal wel door het nieuwe ritme komen dat hij zo plotseling in slaap valt. De zachtheid van het matras waar zijn lichaam in wegzakt en de zonnestralen die door het raam heen vallen om zijn lichaam te omhelzen en op te warmen. De vogels die op de achtergrond fluiten. Jonas was vermoeid na zo'n schooldag. 
Hij zakt weg in een droom. Een droom die hij vele malen vaker heeft gehad. Hij is op het strand met Floor naast zijn zijde. Ze draait zich naar hem toe en Jonas kust haar. Zijn lippen strijken over de hare en Jonas zet zijn handen in haar lange blonde golvende haar. Elke keer als hij bij dit stuk aankwam van zijn droom schrok hij wakker van zijn wekker of van iets anders wat zijn slaap zou onderbreken. Maar deze keer gaat het door. Hij ziet hoe hij zich met een glimlach terug trekt uit de kus en zijn ogen langzaam opent. Alleen maar om dan zijn nieuwe klasgenoot te zien. Hij heeft Jonas stevig vast en een grote grijns is op zijn gezicht te vinden. Hij laat zijn lippen van elkaar glijden. "O, Jonas. Jij zult Floor nooit krijgen. Maar mij daarentegen." Jonas glimlacht terug naar hem en hun lippen ontmoeten elkaar weer.

'Jonas! Het eten is klaar.' Jonas schrikt klaar wakker en het voelt alsof hij uren weg is geweest. Zijn ogen staan groot van de droom, of eerder nachtmerrie. Hij voelt een onprettig gevoel in zijn buik en zijn haat voor deze jongen is steeds groter. Zeker omdat hij zijn naam niet eens kent. Jonas merkt dat hij opgewonden is geraakt door de droom maar besluit er niets aan te doen. Hij is te verward op het moment zelf om helder na te denken over wat er gebeurd is. Hij gaat er meteen vanuit dat zelfs zijn eigen dromen hem belachelijk proberen te maken over het incident met Floor op school. Hij loopt naar beneden en schuift met een brakke kop aan tafel.

'Zo, jij bent ver weg geweest. Of niet jongen?' Jonas kijkt zijn vader geërgerd en vermoeid aan.

'Laat hem maar Frank, in de vakantie stond hij pas rond één uur op, hij moet gewoon even wennen.' zegt zijn moeder terwijl ze begint op te scheppen. Frank leunt een stukje meer richting de deur die naar de woonkamer leid.

'Philip, Vincent! Kom op, we gaan eten!' Jonas wrijft vermoeid in zijn ogen en hij begint langzamerhand te eten. Tijdens het eten denkt hij na over een nieuw spel dat hij gekocht heeft en hij bekijkt het geld dat op zijn bankrekening staat.

'Jonas, kom op geen telefoons aan tafel.' Jonas' gezicht verandert in een geschrokken uitdrukking.

'Jonas.' herhaalt zijn moeder. Twee jongens komen de keuken in gelopen. Een is de oudere broer van Jonas, hij heeft donkerbruin haar en twee groene ogen hij is negentien jaar oud en neemt plaats naast Jonas. De andere is een stuk jonger dan de twee, hij heeft licht blond haar en blauwe ogen. Hij is nog maar veertien.

Dit is nooit gebeurdजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें