Dit is nooit gebeurd

2.1 Van de zee

Het enige geluid wat is te horen is het geluid van een saaie neutrale klok aan de muur. Jonas staart de man voor hem verveeld aan en hij houd een coolpack tegen zijn slaap aan. Om de coolpack heen zit een oude geruite theedoek en naast hem zit Merijn met een opgezwollen lip.

'Dus,' begint de man tegenover hun. 

'Jullie zijn er flink op los gegaan.' Jonas rolt zijn ogen.

'Nee joh, dit is gewoon allemaal gebeurt tijdens een gezellige knuffel partij.' zegt Jonas sarcastisch en Merijn zucht. Hij wilde hier helemaal niet zitten op een van de eerste schooldagen maar hij moet het niet toelaten dat mensen hem zo behandelen.

'Luister, morgen gaat heel de school gezellig naar het pretpark.' Jonas gaat rechtovereind zitten als hij door lijkt te hebben waar dit over gaat. Hij laat zijn coolpack zakken en zijn ogen worden groot.

'Maar jullie hebben dat wel erg goed verkloot.' Merijn laat zijn hoofd in zijn nek vallen en hij zucht nog eens.

'Dus, ik en jullie mentor hebben besloten dat jullie als enige leerlingen hier blijven op school.' Jonas' mond valt open.

'Meneer, dat kunt u echt niet maken!' Merijn kijkt hem ook ongelovig aan.

'Meneer, al mijn vrienden-'

'En mijn vrienden.' vult Jonas aan.

'Al onze vrienden gaan daar naartoe!'

'Ja, en daarom leek het ons een perfecte straf! Jullie zullen hier zitten van negen tot vijf, om samen aan een opdracht te werken. En jullie moeten jullie telefoons inleveren.' Jonas slaat zijn vuist op tafel.

'Dat kan trouwens helemaal niet!' zegt hij met een grote glimlach en hij leunt achterover in zijn stoel waar hij zijn coolpack weer tegen zijn slaap aandrukt.

'Mijn ouders hebben al betaald.' Jonas maakt grijnzend oogcontact met de directeur en daarna met Merijn die ook sluw lacht door zijn plan.

'Daarvan zijn we overtuigt dus zullen we zo snel mogelijk het geld terug storten.' Jonas bijt kwaad op zijn lip.

'Fuck.' mompelt hij zo zacht als hij kan. De directeur kijkt de twee aan en bestudeert dan zijn horloge.

'Goed, ik ga jullie opdracht vast halen voor morgen zodat jullie de juiste spullen mee kunnen nemen. Blijven jullie maar even zitten. Zodra de directeur de kan verlaten heeft grijpt Merijn Jonas' graag t-shirt vast.

'Dit is allemaal jou schuld!' Jonas kijkt hem kwaad aan en grijpt Merijn bij zijn nek vast.

'Mijn schuld? Jij had me niet moeten uitdagen teringlijer.' Merijn draait zijn hoofd scheef.

'Uitdagen? Jij was me al de hele dag aan het uit dagen! En nu kan ik niet naar het pretpark met m'n vrienden!'

'Ach stel je niet aan, alsof jij vrienden hebt.'

'Toevallig wel en hun gaan het hier de hele week over hebben! En ik ga dankzij jou. Niet mee!' Jonas grijpt Merijns nekvel vast en komt iets dichterbij hem om intimiderend over te komen.

'Had je me maar niet moeten slaan mandarijn.' Merijn stoot zijn voorhoofd tegen dat van Jonas aan.

'Het is mijn, fucking, schuld niet.' de deur gaat open en Jonas en Merijn laten elkaar direct los. Merijn laat een hand door zijn gouden haar heen gaan en Jonas kijkt hem via zijn ooghoek kwaad aan. 

'Nou, goed bezig jongens, ik ben pas twee minuten weg en jullie vliegen elkaar weer in de haren.' Merijn rolt zijn ogen en Jonas wend zijn blik van hem af.

'De opdracht die jullie gaan doen is dit.' de directeur legt een boekje op tafel en hij vouwt zijn vingers samen. Jonas buigt zich voorover en bekijkt wat er op staat.