Dit is nooit gebeurd

5.3 Wat is dit

Jonas ziet Merijn heel de kerstvakantie niet. Het restaurant blijft gesloten in verband met de feestdagen en Jonas is te verlegen om contact op te nemen met Merijn. Floor praat niet meer met Jonas sinds hij geen behoefte aan seks had met haar.
Jonas blijft nachten lang wakker, nadenkend over zijn en Merijns kus. Hij krijgt het niet uit zijn hoofd dat het daadwerkelijk gebeurt is. Hij fantaseert verder over wat hij de volgende keer met Merijn zou doen en Jonas wordt helemaal gek als hij dingen inbeeld.

Als hij de eerste dag na de kerstvakantie weer op school komt negeert Floor hem staalhard. Ze loopt langs hem af zonder een oogspier te laten bewegen in zijn richting. Jonas weet niet meer veel van de avond dat Floor en hij op het punt stonden het een stap verder te nemen. Maar hij weet wel dat het niet gebeurt is, en dat Floors gedrag nog al aangeeft dat hij in de juiste richting denkt.

'Hé.' zegt Merijn zacht als hij plaats neemt naast Jonas. Jonas kan zich zelf niet tegenhouden, hij grijnst van oor tot oor.

'Hé.' zegt hij speels. Merijn voelt zijn hoofd warmer worden en hij bloost.

'Ik heb je, lang niet gezien.' zegt Jonas dan Merijn knikt.

'Weet ik.' hij is stiller dan normaal, misschien wel verlegen. Jonas weet niet of hij te enthousiast is om hem weer te zien. Misschien betekende het niet zoveel voor Merijn als voor Jonas. Hij bijt zenuwachtig op zijn lip en zijn voet schopt onregelmatig op en neer. De twee kijken strak voor zich uit naar het bord waar ze uitleg krijgen en Jonas doet zijn best om op te letten. Opeens hoort hij een zachte aardige stem.

'Kom je na school bij me langs?' Jonas voelt zichzelf blozen. Hij draait abrupt zijn hoofd richting Merijn en hij kijkt hem nieuwsgierig aan, wachtend op zijn antwoord. Jonas herinnerd zich dat hij met Vincent ging gamen maar gamen, dat vindt hij allang niet meer zo leuk.

'Is goed.' zegt hij en Merijn grijnst kleintjes. Jonas voelt zijn hart in zijn keel zitten en hij kijkt weer voor zich uit.
In de pauze is Jonas afwezig, hij denkt veel na, fantaseert veel maar wordt direct uit zijn dromen gehaald zodra Ruben naast hem neerploft op een stoel aan een tafel in de kantine.

'Waar de fuck was jij, heel de fucking kerstvakantie.' roept hij kwaad. Jonas schrikt op en kijkt hem aan. Ruben is naar de kapper geweest.

'Heb je je haren geknipt-'

'Beantwoord mijn vraag. Waar was je na het uitgaan. Het ene moment stond je nog met Floor te tongen en het andere moment was je weg.' Jonas denkt na, hij weet niet veel meer van die nacht.

'Ik ging naar huis, het was wel mooi geweest.' zegt hij, denkend dat dat gebeurt is. Jonas denkt beter na, hij ziet hemzelf achter Merijn aanrennen. Hem in zijn nek kussen, Merijn die hem weg duwt. Vage gesprekken in zijn hoofd, vage antwoorden terug.

'Had je wel kunnen zeggen mongool. Ik heb je acht keer gebeld of zo.' Ruben geeft Jonas een lichte duw tegen zijn schouder. Jonas achterhaald een herinnering van hoe hij gemiste oproepen zag.

'Sorry.' zegt hij dan zacht hij kijkt op naar Ruben.

'Ik zag je met Merijn praten.' confronteert hij dan.

'Waar ging dat dan over?' Ruben sluit zijn lippen nadat ze even open stonden. Hij denkt na over wat hij zal zeggen.

'Ik wilde gewoon een praatje met hem maken, omdat jullie vrienden waren.' Jonas kijkt ongeduldig om hem heen.

'Zijn.' Ruben trekt zijn wenkbrauwen op.

'In lights down zei je nog iets heel anders.'

'Ik weet er niks meer van.' zegt Jonas vlug. Hij wilt zich niet focussen op een versie van hemzelf die niet oprecht was. Ruben bijt op het stukje vel wat vlak voor zijn mondhoek zit.