Bisaya Stories

CEBUANA IN CIUDAD DEL SOL (PART 3)

CEBUANA IN CIUDAD DEL SOL
(PART 3)

Nightmares may hunt you when you fall asleep, and can be remembered as you wake up; that can bring a traumatizing experience. But what if, the one that traumatized me was a nightmare that came into reality?

“Buang man siguro ka, Frea!” Gikulbaan nga ingon sa akong bff nako, after namo maabot sa main building. Naa nami ron sa entrance sa main building, facing sa library sa among school.

Naa man sa second floor ang mga office sa faculty. Ang naa sa ground floor kay ang school library, laboratories, and cafeteria. Daghang nanglantaw namo nga curious kaayo base sa ilang mga nawong. Pero wala namo natagae og attention kay sa kakuyaw namo ganiha.

“Kita ka atong lalaki ganiha, sa may Acasia?” Pangutana nako sa iyaha. Nangunot iyang agtang sa akong gisulti, kanang wala kabalo nga expression.

“Unsay laki, ba uy? Naa ba gud laki ganiha nga ikaw raman tong ga lakaw lakaw didto tas nikalit rag dagan patubang nako. Lingaw kaayo imong nawong, ay. Mura ka'g nakakita'g ungo.” Nagkatawa og taman si Divine sa iyang pagsulti. Pero nahunong to nga nakarealize sad siyas iyang nasulti. Now, she have that horrored expression. “Ha, ungo?!”

“Wala ra siguro to. Huna huna rato nako. Tana, adto nata.” Ingon nako og giguyod siya padung sa school library aron mag chika, tas kasuk-an ra pud sa librarian.

Nauli ko sa balay after sa tanang panghitabo. Nibungad si Mama nga ga tan-aw og TV. Iyang gi tan-aw, historical fiction nga movie. Naunsa man tawon nis Mama, kabalong tigulang na. Pang tinigulang pa gyud og ginatan-aw.

'Paumanhin, Binibini. Ngunit hindi ko sinadya na ikaw ay aking masaktan. Sapagkat, ako lamang ay nautusang magbigay ng liham mula sa aking kaibigan. Hindi ko ibig na ikaw ay magkaroon ng paghanga sa akin. Hinding-hindi ko masusuklian ang iyong pagtingin, marahil may iba na rin akong napupusuan. Ang aking kaibigan ay matagal nang naghihintay na iyong mapahintulan, na ipasyal ka at baka may pagkakataon pa kayong magkatuluyan.'

Ka cringe pud ana nga movie uy. Unsa diay na, pang broken. Nag bakho nas mama og taman. Ako siyang gibyaan didto og niadto sa akong kwarto. Pag abot nakos gawas, ako nata abrihan ang pultahan unya naay nakaipit dapit sa doornob nga papel. Ako to gikuha, na curious nasad ko kay ang texture sa papel same atong akong nakita nga picture. Wala diay ko nakasulti nga mura og sketch ang picture, wala sad ko kasabot ato since daan naman kaayo tan-awon.

Akong gibasa ang papel. Naay nakasulat didto. 'Encuéntrame en ciudad del sol.' It pique my interest since mura sad og ni sabay sa gi tan-aw ni mama ang akong na discover ron. Mura ko'g naa sa historical drama nga mag kuan og mystery. But as long as I stare the paper longer, I realized that the material used as an ink on writing by the one who wrote that message was a blood. It was clear that was a dried blood.

During my confusion, my head ached. Flashing some memories. I saw some trains, that was activated by electricity that could also be seen in some parts of Europe. It was like a classical trains, that can be found on streets. Then there was one scenario. A girl running... she was shouting something. She was covered with blood. Luya na kaayo siya while gadagan, bahala mura siya'g mag sulimparay. Naay niagi nga katong train nga akong nakita. Naay mga nanaog, mura'g nangita sa iyaha.

It brought chills down my spine. Then she saw a paper, she wrote something using her blood. Iyang gisulod sa iyang bulsa and nipadayon og dagan. But little did she know, nahulog to. Naay nakapunit. Also a girl, but her face was blur.  But kadugayan nakita nako ang POV sa babae, iyang gibasa ang nakasulat. 'Encuéntrame en ciudad del sol.' Then iyang gipangita ang babae nga nakahulog ato. Didto ra kutob and naglibog nako. If flashbacks to nako, nganong dili man first person ang POV. Wala sad ko kasabot sa mga nahitabo nako karon.

“Anak, naay parcel nimo nak. Ako na gibayran. Abrihi lang ko.” Ingon ni Mama sa akoa, ni tuktok pa siya usa nisulod.

Nikunot iyang agtang pagkakita sa akong nawong nga mura na daw naguba. Iyang gipakita ang parcel. Mas naglibog ko nganong naay parcel nga wala man ko ga order. Ni smile nalang ko ni Mama og akong gikuha. Nanaog ra pud siya after niya mahatag sa akoa ang box.

Akong gi abrihan ang box, ni bungad sa akoa ang mga pictures. But ang box naay nakasulat.

'Bienvenida a ciudad del sol.'

Ipadayon pa...

Pahibalo: Hi, I know wala kaayo ni basa ani. But magpahibalo lang sad ko basin dugay dugay ko maka update sa ubang parts since ing ana man ko pagkatawo. Tas taas diay kaayo ni siya nga story. Wala pa gale ni katunga, naa panis introduction. More kalibog to come.