Bisaya Stories

BISAYA 031

Naa ra diay ko sa gawas sa gymnasium, while naay dula akong crush. My ultimate crush. I smiled.

Wala koy confidence nga mo tan-aw sa ilang game, kay I know ma bully rako because of my physical feature. Bati kaayo kog nawong, I don't deserve to be appreciated. What they say.

Mao to nga nilingkod nalang ko sa kilid sa pultahan sa gymansium, holding my cute banner. I chuckled.

I know, he can't appreciate my efforts. He'll only appreciate those banners of the pretty ladies of our school, also his fans. I smiled bitterly.

Gi tutokan nako ang nakasulat.

Go Jameson! My Ultimate Crush, My Everything. Cringe.

Kalain ba ani. Nakadungog ko nga ginacheer iyang name, but nahilom nga murag na disappoint ang mga nanan-aw kay I don't know wala na nako gi mind kay padulong nako sa basurahan kay akong ilabay. Just a trash.

Wala sad ko kabalo nganong nikalit rag tulo akong luha, I know trash rasad kos iyang panan-aw. Wala raman ko, wala rako para niya. Usa ra ko ka bato para niya, nga dili ra mapansin.

Just wasting my time and efforts for a guy, impossible to fall in love with me. Unsa diay fairytale?

Nagkatawa rako while nagpadayun og lakaw, pero nabasa na ang banner kay tungod sa akong luha. Nganong ga bakho naman ko, atay.

Blurry na kaayo akong panan-aw but still makita ra nako ang basurahan so akong gilabay, pero before nako ilabay naay ni pugong.

Akong gi tan-aw ang gahimo ato and na shock ko, nga nisiga akong mata. What is he doing?

Iyang gikuha ang banner and he looked at it, with a blank expression. Then he gave it to me napud. Nidungo rako, I know. I know, wala niya na appreciate. Kahilakon nasad ko.

“Ah, ah, ako r-ra ni siyang n-nakit-an. Hehe.” Ana pa nako, atay what's with the suttering words?

“P-pramis dili na akoa. Nakit-an r-ra nako while... while.. naglakaw ko and it's a trash so.. s-so akong i-ilabay.” Nitalikod ko niya kay wa na nagpapugong akong mga luha sa pagtulo, atay uy pahamak. Ngano man ni, kabalo naman ko ani ba.

“S-sige.” Mopadayun pa unta ko og lakaw pero he grabbed my hand and I faced him, confusedly pero nagahilak pako.

“Stop wasting your tears because of me.” Bitaw, ana bitaw ko. I tried to laugh, wala man ko gahilak ba. Gakatawa ko, wala ko nasakitan. Hahaha.

“No, napuling rako. Hahaha.” Pugos nakong katawa pero I know wala siya nituo.

“I want you to laugh and smile, because of me.” Just then, iya kong gi hug and he kissed my forehead. Na shock ko og dili mo sink in sa akong utok ang nahitabo, I found myself hugging him back tightly.

“I don't care of what they might say, I don't care of your physical feature, I don't care to your what ifs, because I appreciated you just the way you are.” My heart melted because of what he told me, but what he added made me more crazy...

“I love it, and I love you.” He whispered hoarsely.