BISAYA 038.0

5 1 0
                                    

Well, this day kinda exhausting. Kapoy kaayo argh, daghan kaayong practice sa school and unsa pa. Among school nabusy kay hapit na founder's day, ing-ana ray tawag sa amoa kay public ra mi. Dili nang intramurals unsa pa na.

So, na belong kos mass demonstration. Festival-festival and yeah, mao ning kapoy kaayo akong lawas. Like, gi bulad mis init naa sa field gipasayaw-sayaw gamay nga sayo, from the top. Make it drop, deshewep!

Og usa pa, naningkamot og ayo among department kay ana sila naay sumpa ang mass demonstration kay pila na ka decade, way daog-daog among department. Maong patyon nami nila sa practice.

Naghigda nako, ga tutok sa kisame. Nganong muray naay something. Something, strange.

Kuan, as in tugnaw siya. Like, dahek makahadlok man sad ni uy. Matulog na gale ta kay kapoy kaayo atong lawas, magsamok-samok pa ni.

“Arra.” Murag naay naghunghong sa akong pangalan.

Gilingi nako ang sulod sa kwarto, pero wakoy nakit-an. Mao tong ni tan-aw kos akong atubangan og, piste!

“Yawaaaaa!” Syagit nako while gi palo-palo siya. Nganong nikalit siyag tungha sa akong atubangan, like yawa mura siyag abat o ungo!

Nahunong ko when I heard him chuckled. So, mao to nakangisi nasad kog balik.

“Buang gyud ka ba.” Gakatawa nga ingon nako, while siya gakatawa nga ga tutok nako.

“Pero, buang sad nimo.” Gikataw-an ra gihapon nako siya, pero this time nangulba ko. Yawaon gyud ni siya ba, ing-ani man ni siya as always. Sige og ingon nga buang siya nako.

“Buang!” Ako na sad siyang gipalo, wa ko kabalo kung asa na siya moagi pero ubanan ko niya everynight and pakatulgon ko niya after 3:00 am. Pero karon, seryoso na iyang nawong.

“I'm serious Arra, I'm into you. I love you.” What he told me made me speechless, unsa? Buang gyud siya ba, nikatawa nasad ko pero nahunong ra sad kay wa nausab iyang pagkaseryoso og ni katawa kog hilaw then nag peace sign.

I yawned, para ingnon nga katulugon nako. Then, ni smile siya. I looked at the wall clock, naas luyo niya. It's 3:03 am.

“Okay, sleep now Arra.” Mao to og ni piyong ko, after a second ni lingi kos tibuok kwarto there's no traces of him na. So I decided to sleep na gyud, wa man sad ko natingala kung mawala ra siyag kalit. I know he have his ways.

Ni ngisi pakog usab, buangon gyud siya ba.

Bisaya StoriesTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang