Bisaya Stories

BISAYA 039.0

[WARNING: GRAMMATICAL AND TYPOGRAPHICAL ERRORS AHEAD]

Naa rakos akong kwarto while nag-ilis kay molakaw ko, gisugo kong mama nga pa groceryhon. So, nituman sab ko kay kabalo ko nga mag yawyaw si Mama tibuok adalaw kung dili nako tumanon iyang sugo.

“Brylle, ayaw kalimot og palit sa akong gi ingon ha? Basin danghag kaayo ka or tungod nasad sa kakatol nimo, malimtan nimo. sige lang kag panguwag.” Yawyaw pa ni Mama sa ubos, gipalapos ra nako sa pikas dalunggan kay kapoy na kaayo og paminaw sa iyang gipangsulti.

Panguwag? Nagachat ra gale ko mga classmates and group meet up ra gale, panguwag na? Flirting isn't my thing. Naga focus kos studies, I want to pursue my dreams and reach my goals. I want to be an inventor, like William Kamkwamba. I want to be like him.

Pagkahuman nakog ilis, naligo dayu kog perfume and gi tan-aw akong kaugalingon sa samin. Okay na, gwapo na. I chuckled.

Sakay og trycicle, then ni diretso sa lungsod. Yes, naa rakos probinsya and mga trycicle ang pwede ra masakyan. Unlike sa mga urban cities, kay naga jeep or taxi.

Pagkanaog sa trycicle, diretso dayun kos groceryhan and namalit. After makuha tanang gisugo ni Mama, niadto ko sa mga Junk Foods section then namili og makaon, sa pagtinan-aw sa mga makaon wala ko kabantay nga naa diay tawo sa akong atubangan og ako siyang nabanggaan.

She looked at me, shockedly. Pero ni smile rasad siya dayun.

“Ahh, okay ra. Wala sab ko kabantay nga naa ka diha.” Ana pa niya nga maong wako kapangayog sorry and dali-dali siyang nilakaw, pag tan-aw nako sa dapit nga nakabangga nako siya kay naay relo.

Ako siyang gipunit, and nakadecide ko nga ako siyang sundan para ihatag ni. Dali-dali kog pa punch sa akong mga gipamalit sa cashier pagkahuman, naa may ga atang sa gawas sa baggage counter so akong gibilin kadali.

Ga dagan ko og akong gipangita ang baye pero wala na. Ni lakaw pako gamay og di gyud nako siya makita, gikutasan nako og giuhaw nako pag dinagan. Asa naman kaha to siya.

Nakakita ko og convenience store duol og nisulod ko, mopalit nalang kog drinks. Ga hingal ra gipahon ko nga nisulod og niadto sa drinks section, C2 akong gikuha and gibayaran nako sa cashier.

When I glanced near the glass door, I saw her pagawas na. I shouted 'miss' over and over again, but she didn't heard it.

Wala pa gale ko ka inom sa akong C2, when I'm about to grab her. Something happened, I never imagined. Nganong nahitabo ni? Kalit ra kaayo?

I never expected this to happen.

I saw her lying on the road, with blood continuously flowing from his head. While ako, nagatutok rako niya og dili kalihok. I felt a sudden stab on my chest, wala ko kasabot sa akong na feel. It felt like I was hurt, because of what happened.

Nganong masakitan ko? Then wa nako kabantay sa mga naabot. Nagtapok na ang mga tawo with so much curiousity, the sounds made by the sirens of the police cars and ambulance.

I looked at them, still can't accept what happened. I knelt down, and confusedly asked...

“Why do I feel so much heartache?”