Bisaya Stories

BISAYA 044

Nagahawid ko usa ka boquet nga rosas sa akong kamot. While nagtan-aw sa bayeng galingkod sa usa ka Bench diri sa park, well kaila nako niya og kaila sab siya nako.

Wala koy confidence nga ihatag ni kaniya, mahadlok ko. What if iya raning ibalewala? Sama sa akong paghigugma kaniya?

I saw her roamed his sight around the park, I think she's waiting for someone. Kinsa kaha?

Akong pangutana sa kaugalingon. Maybe, his crush? Or friend? Boyfriend?

Sa pagmention nakos boyfriend murag nawad-an ko og paglaom. Ni lingkod nalang ko sa usa ka ugat sa kahoy, duol ra niya. Ako ra siyang tutukan, bisan pa og usa ka adlaw. Okay rako, bisan dili nako ni mahatag.

Nagplano ko ron nga ihatag ni niya then I'll ask her if can I court, pero karon murag dili na siya mahitabo.

Akong gitutokan ang red roses, og nakadecide nako nga mo tindog. Kailangan nako ning i-try, what if diay.

So mao to, nilakaw nako padulong sa iyaha. Hapit na ko maabot sa iyang atubangan, when a guy approached her holding a boquet of roses.

Shock kaayo siya nga ga tan-aw sa laki. I saw how her cheeks flushed. Nagduha-duha pa siya og kuha sa boquet og nakakutkot nalang sa iyang tangkugo (batok) ang lalaki.

“A-ahmm.. Can I court you?” Ako rang gisabayan og laki, akong gi imagine nga ako ang nangutana ato.

Dili mahimutang ang baye nga akong gihigugma og ratol nga nitando.

Ni ngisi og dako ang laki og nihalog, naa diay halog-halog dayun if manguyab pa?

Gi simhutan pa niya ang bulak, og dako sab kaayo siyag ngisi.

Pareha raman unta mig type sa bulak. Rose man sab ning akoa. Pero naulahi lang ko og pangutana.

Nitalikod ko sa ilaha og nipadulong sa usa ka basurahan og gilabay didto ang bulak. Then I glanced at them once again.

I knew the difference, nakatulo nalang akong luha og dali-dali nakog pahid gamit akong kamot.

Kaila ko niya, kabalo ko sa iyang favorites. Kabalo sa tanan-tanan, I was holding that boquet of white roses but little did I know that she already love red roses and forget about white roses who has been her favorite for decade just for a guy who caused her heart to be furiously, the guy that wasn't me.

I'm his Bestfriend, I knew anything about her. But she changed, when he met that guy, nga mao iyang nakita nga makakuyog niyas future.

I brought a boquet of white roses, and never confessed my feelings towards her.

The guy brought a boquet of red roses, that became her favorite and the guy was her long time crush. She changed, just because of that guy. She changed because she loves him.

I'm the guy who knew anything about her, yet I didn't changed her. Instead, I was left alone in a room filled with darkness. Crying, asking why it isn't me that she chose.

Nganong dili ako? Pero tanga sab ko, nganong wala ko ni confess dayun.

Would anything change if I confessed before the guy did?

Pero kabalo ko, nga walay laban ang usa ka tawo if dili ikaw ang hinungdan sa iyang dughan nga nagbuto-buto pag-ayo.

I'm now full of regrets, hurt and a broken-hearted guy.

I stared again, sa white rose. Naa koy nadala nga usa ka puti nga rosas sa akong kwarto. Ako siyang gitutokan.

Still, she's still my...

𝙒𝙃𝙄𝙏𝙀 𝙍𝙊𝙎𝙀.