The four founders

Partalexia56

Alex yes

Michael tell me something

Alex No

 9 and 3/4

καλύβα. Η είσοδος ήταν κλειστή με τα κλαδιά, όπως τα είχε στήσει η Βουβή.

Ο Μιχαήλ έτρεξε στην καλύβα, κι έριξε κάτω τα κλαδιά που έκλειαν την είσοδο.

Κ.Μιχαήλ!

Μ. Κωνσταντίνε!

Και οι δυο φίλοι έπεσαν στην αγκαλιά ο ένας του άλλου, χωρίς να μπορέσουν δεύτερη λέξη να βγάλουν.

ΓΡ.- Η Παναγία να σας φυλάγει παιδιά μου! μουρμούρισε ο πάτερ Γρηγόρης κι έκανε το σταυρό του.

Κ Και τώρα τι θα γίνει; ρώτησε ο Κωνσταντίνος.

ΓΡ. Όλοι τους έφυγαν χθες, είπε ο Γρηγόρης. Ξέρεις πού πάνε;

Μ. Στον Πρίλαπο, αποκρίθηκε ο Μιχαήλ.Το έμαθα από ένα βουβό κορίτσι που αντάμωσα.

Ο Κωνσταντίνος αναπήδησε.

Κ. Είδες κι εσύ τη βουβή Βουλγάρα; ρώτησε.

Μ. Ναι, είπε ο Μιχαήλ. Την ξέρεις;

Κ Την είδα κι εγώ χθες, αποκρίθηκε ο Κωνσταντίνος γυρνώντας κατά το παράθυρο.

Μ Πού την είδες; ρώτησε πάλι ο Μιχαήλ.

Κ Έξω, αποκρίθηκε σύντομα ο Κωνσταντίνος χωρίς να γυρίσει.

Μιχαήλ, είπε, πού την ξαναείδαμε;

Μ Την ξαναείδαμε;

Κ Ναι... άλλοτε... Θυμάσαι πού;... Ο Μιχαήλ αργοκούνησε το κεφάλι.

-Μ Δε θυμούμαι να την είδαμε, είπε. Μα σα χαμογέλασε, μου φάνηκε κι εμένα πως την ήξερα. Και όμως, πρώτη φορά που την είδα ήταν, φαίνεται, τη βραδιά που με τον Νικήτα σε κουβαλήσαμε δω. Δεν την παρατήρησα τότε, ύστερα τη θυμήθηκα. Αν την είχαμε ξαναδεί, θα το θυμούμουν,.------ Είναι πολύ όμορφη.

Κ. Ναι, είναι πολύ όμορφη...

μουρμούρισε ο Κωνσταντίνος. Και πρόσθεσε, σα να μιλούσε για τον εαυτό του μονάχα:

ΣΚΗΝΗ 10.

Ο ξενοδόχος του τα έφερε μ' ένα κανάτι κρασί και κάθησε αντίκρυ του.

Ξ Στην υγειά σου, πατριώτη,- είπε γεμίζοντας το ποτήρι του Κωνσταντίνου και το δικό του-, και πες μιαν ευχή να εξακολουθήσει η βροχή και να μου στείλει ο Άγιος Κύριλλος κανένα - δυο άλλους μουσαφίρηδες ακόμα.

Κ. Δεν πάνε καλά οι δουλειές;

Ξ.- Στους ήσυχους καιρούς δεν πάνε καλά,. Μα τώρα τελευταία περνά κάμποσος κόσμος από δω, στρατιώτες κι αξιωματικοί, και στρατηγοί ακόμα. Ο μεγάλος δρόμος είναι, λέγει, στα χέρια των Ελλήνων;