Dit is nooit gebeurd

4.1 Op de brug

'Waar is iedereen?' vraagt Jonas zachtjes.

'Werken of afkoelen op hun kamer. De meest houden niet van zwemmen, of ze zijn te oud.' Jonas en Merijn vervolgen hun route naar Merijns slaapkamer. 
Jonas zit op Merijns bed het geld over te maken als Merijn een zwembroek naar Jonas' hoofd gooit.

'Hier pas jij wel in, het matcht bij je zielloze karakter.' zegt hij met een grijns en Jonas houdt de zwarte zwembroek vast. Hij zegt niets en denkt na. Hier heeft Merijn met zijn naakte huid in gezeten. Jonas legt zijn telefoon neer.

'Ik heb het geld over gemaakt.' zegt hij dan. Merijn neuriet en Jonas merkt dat hij zijn shirt uit heeft getrokken. Zijn egale huid wordt zichtbaar en Jonas voelt een sterke aantrekking. Hij wilt hem aanraken...
Voor hij het weet trekt Merijn zijn onderbroek naar beneden Jonas kijkt direct weg. Merijn grinnikt. Hij negeert Jonas' rode wangen. 

'Ga jij je nog omkleden of niet?' vraagt Merijn dan, zijn zwembroek is donkergroen en het staat goed bij zijn huidskleur.

'Ja, als je je maar omdraait.' Merijn lacht even.

'Hoezo? Is ie klein dan?' Jonas raakt weer net zo geërgerd als voorheen. Hij trekt ruw zijn blouse in een keer uit en hij schopt zijn sneakers uit op de grond. Zijn broek wordt naar beneden getrokken en uiteindelijk als bewijs zijn boxershort ook. Merijn bekijkt hem even. Zegt dan niets en knikt dan.

'Je hebt mijn goedkeuring om nu je zwembroek aan te doen.' Jonas beseft zich waar hij mee bezig is en hij trekt vlug zijn zwembroek aan. 
Jonas is niet onzeker, hij gaat vaak naar de sportschool en zijn lichaam is redelijk naar wens. Maar hij had die dag gewoon erg sterk de neiging om het te bewijzen. Dat er niets mis is. De jongens rennen naar beneden en hoe dichter ze bij de buitenlucht komen hoe warmer het wordt.

'Beter zwemmen hier geen haaien in.' zegt Jonas als ze bij de oever komen. 

'De ergste haai is er net uitgevist.' zegt hij en hij zet een stap dichter bij het water. Jonas merkt een leren bandje op, rondom zijn enkel, er hangt een klein schelpje aan. Opeens zetten Merijns voeten zich snel naar achteren en vervolgens weer snel naar voren hij springt hoog de lucht in en komt met een enorme plons in het water terecht. Water spettert en komt neer op Jonas. Jonas kijkt hem kwaad aan.

'Jij idioo-' voor hij het weet heeft Merijn zijn pols te pakken en trekt hij hem het water in. Jonas laat een schreeuw los voordat het geluid gedempt wordt door het donkere troebele water. Het water is koud en hij merkt dat de bovenste laag warmer is dan de rest daaronder. Hij schudt met zijn hoofd zodat zijn haar niet in zijn gezicht hangt. Hij merkt dat het meer diep is, dus begint hij te watertrappelen om zichzelf bovenwater te houden. Merijn zwemt tegenover hem en grijnst naar hem. Het zonlicht valt neer op Merijns natte gezicht en zijn haren lijken donkerder door het water. Jonas kan aan alles toegeven hoe aantrekkelijk hij Merijn vindt. Maar hij blijft het maar wegdrukken. Hij wilt zichzelf niet in de war brengen met Floor. 
De twee doen een wedstrijdje wie het eerste bij de brug is en zodra ze daar zijn klimmen ze er met moeite op, om vervolgens elkaar daar dan weer vanaf te duwen. Ze lachen en laten zichzelf even opdrogen op het lange kriebelige gras om vervolgens daarna weer het meer in te springen. Jonas heeft het erg naar zijn zin en hij observeert Merijn op elk mogelijk moment. 

Uiteindelijk liggen ze na een lange middag op de brug. Ze negeren het feit dat er iemand misschien overheen moet en ze staren naar de lucht. Er is geen wolk te zien en dezelfde blauwe kleur lacht hun stralend toe. 

'Ging het goed tussen jou en Floor?' vraagt Merijn dan. Jonas bijt op zijn lip. Hij is blij dat hij op zijn rug ligt want dan hoeft hij geen direct oogcontact te maken met Merijn. 

'Ja hoor.' zegt hij schor. Hij wilt helemaal niet over Floor praten. Niet waar Merijn bij is. Het voelt verboden. 

'Dat rijmt.' zegt Merijn zacht en hij glimlacht slapjes met zijn ogen dicht. Jonas merkt dat het licht van de zon ook net iets teveel voor hem is dus zijn oogleden sluiten zich ook. Plotseling voelt hij een zachtaardige aanraking op zijn schouder.

'Je bent warm.' zegt Merijn zacht. Zijn stem klinkt dichterbij dan eerst. Jonas' hartslag gaat omhoog.

'Ik heb het ook warm.' zegt Jonas zachtjes terug. Zijn stem kraakt een beetje. Merijns grip op Jonas' schouder wordt vollediger. Zijn vingers strelen zijn huid en Jonas voelt zich gek worden. Zijn ogen blijven gesloten en hij focust zich op de aanraking. Hij gaat er vanuit dat Merijns ogen ook nog dicht zijn. Hij hoopt dat hij niet ziet dat hij er van geniet. Merijn is op zijn zij gaan liggen en hij bestudeert Jonas. Zijn natte haren hangen naar achteren doordat hij op zijn rug ligt met zijn gezicht naar de hemel gericht. Merijns vingers glijden van Jonas' schouder naar zijn hals. Jonas wilt niet dat hij stopt. De zon brand op zijn huid en zijn zicht is rood door zijn oogleden die het bedekken. Merijns mond staat een stukje open als hij zijn hand richting Jonas' kaak laat glijden. Hij heeft een speelse grijns op zijn gezicht en vraagt zich af wanneer Jonas ervoor zorgt dat hij stopt. Jonas' ogen gaan langzaam open en hij beseft zich een beetje wat er aan de hand is. Merijn hangt boven hem. Een schaduw valt op Jonas' gezicht daardoor en de twee maken direct oogcontact. Merijns hand glijd nu verder over zijn wang heen.

'Wat doe je?' vraagt Jonas dan. zijn hart bonkt zwaar in zijn borstkas en hij verzet zich niet. Omdat hij dat niet wilt. Merijns hand glijd richting Jonas' haren en plotseling verdwijnen zijn vingers. Merijn laat een klein donkergroen nat blaadje zien dat in Jonas' haar zat. Jonas' hoofd is rood van spanning en hij lacht een beetje ongemakkelijk.

'O.' zegt hij dan zacht. Hij gaat recht op zitten en hij kijkt Merijn aan. Hij voelt een diepe aantrekkingskracht en hij probeert dit te negeren. Merijn legt het blaadje op de brug neer en kijkt Jonas niet aan. Jonas zoekt doelbewust naar oogcontact maar dat laat Merijn niet toe. Voor hij het weet zwemmen ze vermoeid terug naar de oever.