Words that can't be written

Chapter 7

Ang tatanda na pero mga isip bata pa rin. Away ang kinabubuhay nila, ikinasisigla ng katawan nila, at vitamins ng mga payat na nilang utak.

Pakiramdam ko sa likod ko ay may humahabol kaya binagalan ko ang paglakad. I am right. This girl wants to join me and walk to this hallway full of immature people.

"Thank you."

Hinarap ko sya at tinignan ang itsura niya. They always call me perfect, and I hate it, but because of this girl, she let me in the situation to humilated me by her enemy. "I have fucking exam." I said.

Wala na akong pakialam sa image ko. Tapos na iyon. May napatunayan na ako. Nakuha ko na ang gusto ko. It's dad. Maging okey kami. Hindi ko na kailangang matakot sa kanya at sa mga taong nakapaligid saakin.

"I'm Karlie."

"I said I have fucking exam,"

Iniabot pa rin nya saakin ang kamay para makipagkilala. Tinignan ko lang iyon kaya ng matagal na ito sa ere ay ibinaba na nya din at nahihiyang lumakad mag-isa.

Tinignan ko ang likod niyang may red stain, hindi ako tanga para isiping dugo iyon ng mga babaeng dumadaan sa menstration period.

Nagpipinta ako kaya alam kong its paint. Napahinga ako ng malim ng makitang wala rin siyang coat. Those ugly girls plan this. Hinubad koa ng coat ko at inilagay iyon sa bewang nya.

"Change your clothes. I'm Ashiana, and I'm sorry for being rude."

Nauna akong maglakad at tinakbo ang distansya ng classroom ko. Shit it's already 8:00 am. Wala na akong time magreview. I don't know what will happen to me.

Hinihingal akong umupo sa dati kong upuan at hindi na napansin ang nadanggil ng bag ko kung hindi pa ito dumaing at nagreklamo.

"Bumabawi ka ba?" He hissed.

"I don't. Shut up."

Tinignan niya ako ng hindi makapaniwala pero hindi ko na siya pinansin. Nagsimula na akong mag basa ng mga notes ko bago pa man dumating si ma'am. Nagsalpak na rin ako ng airpods sa tenga dahil hirap ako sa pagco-concentrate dahil sa ingay ng kapaligiran.

After an hour, ay maluwalhati akong lumabas ng room at nag-unat-unat. Napatalon pa ako ng bahadya ng makita ko doon si Karlie at inaabot saakin ang drinks.

"Thank you nga pala kanina and pasensya kasi dahil sa akin naubos ang oras mo na dapat ay nakalaan sa pagrereview mo."

Ngumiti ako sa kanya at sumandal sa gilid ng pintuan.

"It's fine. Ginusto ko ang nangyari. Nakapagreview pa din naman ako, tyaka I got a perfect score. So, no worries."

"Hanga talaga ako sayo. Kahit anong gawin mo ay magaling ka. Magaling lang kasi ako sa pagiging gastusera sa mga iniidolo ko." Nagulat ako sa biglaan niyang pagtawa. Nahihiya naman siyang pinahinaan ang pagtawa niya saka tumigil.

"Sorry."

Ang hilig namam niyang magsorry kahit hindi naman niya kasalanan.

"You're from what program?"

"From law, sa kabilang bulding, 4th year. Karlie Co."

Tumango-tango ako sa kanya. Nagpaalam na siya dahil tinawag na siya ng iba niyang kasamahan para sa rehearsal. Nagpaalam na din ako sa kanya at nagpasalamat.

Hindi ko na kailangan pang bumaba ng building just to by food kasi may ibinigay na saakin si Karlie. Thanks to her, I won't ways my time sa pagpila.

Pumasok ako sa loob at ang sumalubong saking mata ang mapanghusga galing kay Aiden. Umupo na ako sa tabi niya at inalok pa sya ng inumin.

"Ang tagal mo namang kausapin ang manliligaw mo." Pang-aakusa niya kaya inirapan ko na lang sya.

Sa loob ng room wala akong kinakausap. Himala na lamang at naglakas loob ang taong ito. Sa totoo nyan ay wala akong kilala sa room. Kundi ang lalaki lamang sa harapan ko.

"From Karlie." I explained.

"Wow! Tibo ka na pala ngayon. Kaya pala walang talab itong kagwapuhan ko sayo."

"You dont have one. Stop daydreaming Aiden Kyiel Xavier."

Pumalakpak siya kaya nilingon kami ng aming mga kaklase. Itinuro pa niya ako kaya pumalakpak din ang mga kakalse ko. Nakaramdam ako ng pagkailang kaya maman hinigit ko paupo ulit si Aiden.

Tumayo parin siya at sumigaw. "Kilala ako ni Ashiana. She said my full name. Oh! Mahili kayo!" Napairap ako sa kanya at binato ang drinks na bigay ni Jane at nasambot naman nya iyon.

"Shut up!"

Hanggang ngayon ay pinupuno pa rin kami ng kantyawan. Tuwang-tuwa sila sa tuwing makikita ang mukha kong namumula sa mga biro nila.

I shook my head and smiled.