Her Unwanted Love (Salvador Series #1)

Chapter 10

"Oh c'mon Kirs --" napatingin kami sa isa't isa nang buksan niya ang pintuan nang kanyang kwarto. Pero siya ang unang nag-iwas ng tingin sa akin. "Kirslie ... right now? This early? Annoy Kaizer instead."

Kirslie? Early in the morning? I heaved a sigh at dinampot ang aking bag mula sa sofa. Umupo rin siya sa katapat kong sofa at nagsuot ng sapatos gamit ang isang kamay. "Look, baby girl, I need to be at the office at 8. I know you can drive, so drive to the nearest shopping mall that's open at this hour whatever."

Baby girl? Umiwas ako ng tingin dahil sa pagpilipit ng kung ano sa aking sistema. God, this is freaking hurting me. I should not be here. I should just ... come out or vanish or whatever. Mabilisan kong inayos ang strap ng aking heels at sinakbit sa aking balikat ang strap ng aking bag.

"Sh1t!" I muttered when I lost my balance as I walk towards the front door. Natapilok ako at napatingin kay Keaton na napatingin rin sa akin.

"Bye. Call you later," binaba niya ang telepono at lumapit sa akin. "What the hell's happening to you, Raine?"

"I-I'm s-sorry ... aalis na a-a-ako," sambit ko sa nanginginig na boses at tiningala siya.

"Ihahatid kita sa inyo."

As he pulled off at our gate, I moved fast just to get out of the fvcking suffocating car. Sa loob ng mahigit labin-limang minuto sa daan ay wala rin naman kaming imik. Litung-lito na ako kung ano ba talaga ang estado namin ni Keaton. Our situation is damn confusing. Hindi ko alam kung saan ko ilulugar ang sarili.

Yes, maraming nangyari kagabi pero sa paningin ko ngayon ay puro tawag nalang iyon ng laman. Pagbibigay sa mga makamundong pagnanasa at pangangailangan. It wasn't because we were so in love with each other.

I didn't even say bye or looked at him or looked at his car as it disappeared from my sight. Ganoon kabigat ang damdamin ko sa ngayon. Tinakbo ko ang distansya ng gate namin patungong pintuan at naabutan si mommy na nagkakape sa sofa habang may binabasang lifestyle magazine.

"Gremaica!" iniwas ko ang tingin ko sa kanya at tumango. "H-Hinatid ka ba ni K-Keaton?" tango lamang ang sinagot ko at tinakbo ang mga baitang ng aming hagdanan patungo sa aking kwarto. I settled myself at the corner of my bed and cried my heart out.

Bakit ganun? Everything does not seem right. No, everything is not right. Kahit nagkabalikan na kami ni Keaton ay may kulang, sobrang laking kulang sa relasyon namin ngayon. Parang hindi na siya si Keaton na kilala ko. Parang hindi na siya iyong Keaton na minahal ko nung mga bata pa lamang kami. Parang hindi na siya iyong Keaton na pinag-alayan ko ng buong pagmamahal ko.

"Woah!" pinalis ko ang luha mula sa'king mga mata at tumayo mula sa kama. "Stop with the drama, Grem. Time to study."

Tumunog naman ang aking cellphone nang dalawang beses kaya napabalikwas rin ako ng bangon.

From: Keaton

I'll fetch you from school tomorrow.

From: Keaton

May family party sa bahay ng lolo ko bukas, nais ni mommy na dalhin kita.

Bago pa ako magtype ng ire-reply ay tumunog ulit ang cellphone ko at may nag pop-up na message.

From: Keaton

Wear something floral. Lola loves flowers.

To: Keaton

Sige. 5 pm ang out ko bukas.

Pumasok ako sa'king walk-in closet at nagbihis ng pambahay para maging kumportable kapag nagre-review. Iilang oras rin akong nagre-review ng mga lessons na hindi ko mayadong naintindihan para less hassle kapag papalapit na iyong board exam. And speaking of board exam, sa susunod na buwan na iyon at kailangan na naming mag-apply para roon two weeks from now. At sa susunod na weekend ay birthday naman ni Keaton, which excites me so much but makes me sad.