I Confessed To The Crossdresser [TŁUMACZENIE PL]

💐 ROZDZIAŁ 38 💐

【Gladyce!】

Leto wykrzyknął magiczne zaklęcie, aby przeciąć coś nożem.

Facet próbował szybko zatrzymać zaklęcie, ale czar nie był skierowany na niego.

Farba z sufitu wylała się na niego i jego ciało momentalnie zostało nią pokryte .

Udało nam się!!!

Razem z Leto wyszliśmy na zewnątrz i podążyliśmy za śladami farby.

Wystarczyło, że szliśmy za tropem, ale światła w bibliotece zamrugały kilka razy, zanim pletnie zgasły.

"Huh?"

Nie mogłam nic zobaczyć.

Czy to jego sprawka?

Ale to było niemożliwe, żeby pojedynczy student przedarł się przez wszystkie zabezpieczenia tutaj i wyłączył światła.

Gdyby to było możliwe, to byłaby to katastrofa.

Gdy światła zgasły, Leto i ja wyciągnęliśmy ręce, by się odnaleźć.

Kiedy patrzyłam przed siebie, zastanawiając się, czy znowu go zgubiłam, zauważyłam farbę na podłodze.

"Leah, widzę kolor farby".

Chwyciłam ze szkoły jakieś przypadkowe przybory plastyczne, ale okazało się, że to kolor, który można zobaczyć w ciemności.

Co za szczęście!

Kolor był subtelny, ale wystarczający, by go dostrzec.

Razem z Leto wyciągnęliśmy ręce, by nie upaść i podążyliśmy tam, gdzie prowadziła farba.

Patrząc na to, że farba była coraz bliżej , wydawało się, że on też nie był przyzwyczajony do ciemności.

Było wiele śladów wskazujących, że biegł i szedł powoli.

Jeśli nie był przyzwyczajony do ciemności, oznaczało to, że podążający za nami sprawca nie zgasił światła w bibliotece.

W takim razie, kto u licha to zrobił?

Po przyzwyczajeniu się w pewnym stopniu do ciemności, Leto podszedł do mnie.

Miejscem, do którego kierowała się farba, było nic innego jak piwnica biblioteki.

Było to miejsce, do którego nikt nigdy nie wchodził.

Korzystając ze schodów, których uczniowie zwykle używali w ciągu dnia, zeszliśmy do piwnicy biblioteki, na której widniał znak ostrzegawczy "Nie wchodzić".

"...Czy mamy wejść?"

Leto zapytał ostrożnie, zanim przeskoczył nad znakiem ostrzegawczym.

Ja również przeszłam przez znak ostrzegawczy i weszłam do ciemnego pomieszczenia.

Miejsce to było całkowicie mroczne bez jednego okna, przez co trudno było przyzwyczaić się do ciemności.

"Trzymaj mnie. Nie spadnij."

"Dlaczego nie zrobisz światła za pomocą magii?"

"I dać się przez niego złapać?"

Nie miałam wyboru, musiałam trzymać Leto za rękę, gdy szliśmy po schodach.

Gdy schodziliśmy, poczułam chłód zimnego powietrza.

Nawet gdy starałam się iść tak ostrożnie, jak tylko mogłam, dźwięk moich kroków odbijał się echem po korytarzu.