I Confessed To The Crossdresser [TŁUMACZENIE PL]

💐 ROZDZIAŁ 8 💐

Przeznaczenie to wybór, a nie przypadek. Nie do czekania, ale do osiągnięcia.

(Przeznaczenie nie jest kwestią przypadku. Jest kwestią wyboru. Nie jest rzeczą, na którą należy czekać, lecz którą należy osiągnąć).

- William Jennings Brian

Nie do końca pamiętałam swoje życie przed reinkarnacją, ale jedno zdanie utkwiło mi w pamięci.

A nad cytatem zastanawiałam się kiedyś całą noc.

Choć w porównaniu z początkiem stałam się bliższa Leto, to czy dzięki niemu mogłabym wybrać i osiągnąć swój los?

"Teraz formuła, której się dziś nauczymy, to prawo Armesa..."

W wyniku moich zmartwień, moja głowa wciąż kiwała się do przodu, mimo że byłem w środku głównych zajęć.

W końcu, nie mogąc wytrzymać senności, moja głowa całkowicie opadła do przodu, ale duża ręka zapobiegła uderzeniu mojej twarzy o biurko.

"Och, dziękuję. Leah."

"Skup się."

Po jego ostrej odpowiedzi, ponownie skoncentrował się na klasie.

Minęły dwa tygodnie odkąd weszłam do Akademii Lexley.

Twarze moich kolegów z klasy stały się nieco znajome, a ja stopniowo zapamiętywałam ich imiona.

Na szczęście niektórzy z nowych uczniów rozmawiali ze mną i mogliśmy się dogadać.

Oprócz mnie, często rozmawiali też z Leah, najładniejszą w okolicy.

I za każdym razem uczniowie byli zakłopotani chłodem Leah.

Gdyby nie ta gęba i osobowość, chodziłabym z przyjaciółmi po obu stronach.

'Mimo wszystko, taki właśnie jest Leto'.

Biorąc pod uwagę środowisko i historię rodziny Leto, mogłam w pewnym stopniu zrozumieć jego osobowość.

Niemniej jednak, dziś znów usiadłam obok Leto i bez końca wyznawałam mu miłość.

Oczywiście, nie powiedziałam otwarcie, że go lubię, ale zamiast tego-.

"Jesteś dziś taka ładna, Leah. Dlaczego twoje włosy są dziś takie błyszczące?".

Mówiłam to przez cały dzień.

Wtedy Leto mocno uszczypnął mnie w nos, zanim go puścił. Powinien się już do tego przyzwyczaić, ale nadal był zakłopotany z powodu moich słów.

Jednakże, podczas gdy nie byłam w stanie skupić się na nauce z powodu sprawy Leto, zostałam poinformowana, że przyszedł list dla mnie.

Był to list od moich rodziców.

[Do mojej uroczej córki, Bree ].

Usiadłam na swoim łóżku w akademiku i ostrożnie otworzyłam list.

Jeszcze przed przeczytaniem listu, w mojej głowie natychmiast pojawiły się twarze moich rodziców.

W przeciwieństwie do Akademii Lexley, która znajdowała się w Stolicy, mój dom znajdował się na południowym wybrzeżu.

Moja tęsknota za spotkaniem z rodzicami była tym większa, że trudno było zobaczyć ich twarze.

Rozłożyłam list i przeczytałam staranne pismo mojej matki.

[Czy dobrze przystosowujesz się do życia w akademii, Bree? Jesteś niewątpliwie bardzo żywym i odważnym dzieckiem, więc wierzymy, że dobrze się tam zaadaptujesz. Czy mam racje?]