I Confessed To The Crossdresser [TŁUMACZENIE PL]

💐 ROZDZIAŁ 28 💐

"Pfft!"

To nie kto inny jak śmiech Rainera przerwał atmosferę.

Jako jedyny uznał tę sytuację za zabawną, trzymał się za brzuch i śmiał się.

Widok ten nie sprawiał wrażenia przyjemnego.

Moje brwi natychmiast się zmarszczyły.

Leto, osoba zaangażowana , nie powiedział nic i trzymał usta zamknięte.

"Wow, co to jest, czy twoje włosy nie są za długie?"

Raineer prychnął i pociągnął za długie włosy Leto.

Wyraz Rainera potem stwardniał, gdy Leto pacnął go w ramię.

Napięta atmosfera jakoś mnie zdenerwowała.

"Miło jest widzieć tu moją dumną młodszą siostrę, prawda?".

"......."

"Jest coś, co muszę powiedzieć tej młodszej siostrze".

Gdy przepchnęłam się przez tłum, by skierować się w stronę Leto, Rainer podszedł do niego i szepnął mu do ucha.

Nie mogłam wyłowić tego, co powiedział.

Jedyne co mogłam stwierdzić to to, że nie powiedział nic dobrego.

Wyraz twarzy Leto stwardniał, a jego zaciśnięte pięści zadrżały.

Tylko Rainer pozostał uśmiechnięty i szybko podążył za księciem, który wyszedł pierwszy.

Oczy wszystkich zwróciły się na Leto.

Leto, który opuścił lekko głowę, spokojnie kontrolował swój oddech pod spojrzeniami.

Gdybym jeszcze trochę wyciągnął rękę, mogłabym wreszcie go dosięgnąć!

Ale zanim zdążyłam wyciągnąć rękę, Leto odwrócił się.

Zniknął z tłumu i nigdzie go nie było widać.

"Bree!"

Vivian przyszedł za mną.

"Vivian, czy widziałaś Leah?"

"N-Nie. Czy ona nie wsiądzie później do pociągu? Zaraz wyjeżdżamy."

Potrząsnęłam głową na jego słowa.

Znając Leto, na pewno odmówiłby podróży w tej sytuacji.

Sprawiłam, że Vivian poszedł pierwszy beze mnie, a potem szukałam Leto.

Uczniowie jeden po drugim zaczęli wsiadać do pociągu i blokowali mi drogę.

Moje ramiona wciąż na nich wpadały, a zimne spojrzenia zwracały się w moją stronę.

Ignorując te wszystkie spojrzenia, pomyślałam o miejscu, do którego udałby się Leto.

Gdzie miałby się znajdować na tym ogromnym dworcu?

To powinno być miejsce trudne do znalezienia i zauważenia.

Tak jak powiedział Vivian, mógł nawet być już w pociągu.

Wtedy usłyszałam wyraźny dźwięk, że pociąg zaraz odjedzie.

"Bree!"

Vivian, który otworzył okno i wychylił głowę na zewnątrz, zawołał mnie.

W chwili, gdy usłyszałam ten dźwięk, zauważyłam czerwonowłosego Leto idącego w oddali.

W takich czasach jak te, jego wysoki wzrost był naprawdę udogodnieniem!