I Confessed To The Crossdresser [TŁUMACZENIE PL]

💐 ROZDZIAŁ 17 💐

Po otrzymaniu czystego wyznania Vivian, moje zmartwienia pogłębiły się.

Co ja sobie myślę o Leto?

Kiedy czytałem powieść , myślałam, że jest po prostu żałosnym bohaterem.

A kiedy zdałam sobie sprawę, że jestem wewnątrz książki, starałam się jedynie zapobiec swojej śmierci.

Jakby się zastanowić, to naprawdę podeszłam do Leto z ukrytym motywem.

To było całkowicie dla mnie i w ogóle nie brałam pod uwagę Leto.

Zerknęlam na Leto podczas zajęć.

Leto, który nie był świadomy, koncentrował się na wykładzie.

Byłoby naprawdę niefortunnie, gdyby postąpił wbrew moim życzeniom i popełnił morderstwo, ale co jeśli tego nie zrobi?

Jakie są relacje między mną a Leto?

Jak powinnam go traktować?

Zdawałam sobie sprawę, że to nie jest takie proste, jak mi się wydawało.

Wtedy, coś upadło przede mną. To była notatka.

Leto wysłał mi notatkę jako pierwszy.

Nie mogłam się powstrzymać, ale byłam zszokowana.

Moje usta otworzyły się naturalnie i spojrzałam na Leto ze zdziwieniem.

Kiedy moje oczy spotkały się z jego oczami, uszy Leto natychmiast drgnęły i odwrócił głowę.

"Leah..."

Dotknięta, wstrzymałam się, aby pomyśleć o normalnej odpowiedzi.

Widziałam, jak powoli otwiera przede mną swoje serce, ale z drugiej strony, co ja widziałam w Leto?

Zastanawiałam się, czy dobrze byłoby zostawić wszystko tak, jak było.

Początkowo chciałam zapobiec morderstwu.

Jednak teraz wszystko się zmieniło.

Po zakończeniu zajęć, nie wchodziłam w interakcje z Leto aż do pory obiadowej.

Leto patrzył na mnie pytającym wzrokiem i chodził za mną.

Wzdrygnęłam się, gdy Leto, który zwykle pomijał posiłki i kierował się do biblioteki, pozostał obok mnie.

"N-nie idziesz do biblioteki?"

"Czy chcesz, żebym poszedł?"

Potrząsnęłam głową w odpowiedzi na słowa Leto.

Oczywiście, lepiej było mieć go u mojego boku.

Jest świetny.....

Kiedy się odwróciłam, Leto zmarszczył brwi i złapał mnie.

"Hej."

"......Tak?"

"Czy Vivian naprawdę nic nie powiedział? Co to jest? Czy nazwał cię brzydką? Czy nienawidził grubego makijażu? Zirytował się przez perfumy? Był przerażony? Huh?"

Jakimś cudem Leto wydawał się autentycznie zaniepokojony.

"Nie. Naprawdę nic nie powiedział".

"To dlaczego jesteś taki bez życia?"

"Może po prostu nie czuję się dobrze?"

"W takim razie chodźmy do ambulatorium."

Nie mogłam pomóc, ale czułam się szczęśliwy, widząc, że Leto autentycznie się o mnie martwi.