Başkarakterimiz Hazin Efil İpekçi'nin doğum gününe özel, kurgusunun giriş bölümünü yayınlama kararı aldım. Hepimize hayırlı olsunnn!!!!
Ayrıca bugün bebeğim gizemde1407 nin doğum günüüüü iyi ki doğmuş bebeğimmm!
İlk bölümümüz, 18 Temmuz Salı günü Wattpad'de!
Keyifli okumalar...
18 Eylül 2023
Gecenin karanlığı Efil'i korkuturken, Hazin'e haz veriyordu. Sanki Efil'in elini tutuyormuş gibi elimi kalbime koydum. Korkmamalıydı. Korkmamalıydı çünkü yanında Hazin vardı. Soğuk, içimi titreten bir rüzgar; yüzümü yalayıp geçtiğinde, üzerime öylesine geçirdiğim ince kabanıma dahada sıkı sarıldım.
Aniden ağzım kapatıldığında, bir el karnıma dokundu. Hemen ardından şakağımda bir soğukluk hissettim. Namlunun ucu, şakağımdaydı. Korkuyla bağırmaya çalıştım fakat çıkan boğuk ses ıssız sokakta yayılmadan yok olmuştu. "Şşşt, savcı hanım... " Gözlerimi yumdum. Karnımın üzerindeki el kabanımın arasından içeri sızıp göğsümde durdu. Kaskatı kesilirken kulak mememde bir ıslaklık hissettim. Kime ait olduğunu bilmediğim dudaklar kulağımın arkasına ıslak bir öpücük kondurdu. "Korkma savcı hanım, bir şey yapmam sana. " Topuklu çizmelerimi arkama doğru savurduğumda hamlemi ustaca engelledi. "Umarım o davayı kapatman gerektiğini anlamışsındır. Ha diyorsan ki ben anlamadım, " diye fısıldadı. Eli göğsümü sertçe sıktığında ayaklarımın bağı çözüldü sanki. "Anlatırız savcı hanım. Sen yeter ki iste. Zevkle... "
Arkasından bakmaya bile gücüm yokken kaldırımın ortasına yığılmıştım. Bedenim zangır zangır titriyordu, öyle ki çalan telefonumu elime bile alamamıştım.
"K-Kerem! " Dedim telefonu kulağıma koymayı başardığımda. Derin ama titrek bir nefes aldım. "İyi değilsin, " dedi ne olduğunu sormadan. "Konum at, geliyorum. "
"Atamam, " dedim. Artık ağlamaya başlamıştım. "Telefon bile tutamıyorum elim titriyor. " Telefon parmaklarımın arasından kayıp kaldırım taşında tok bir ses çıkardı. Arkamdaki duvara yaslanıp omuzlarım sarsıla sarsıla ağlamaya başladım. Kulağıma ulaşan kız çocuğunun çığlıkları, titreyen ellerimle kulaklarımı kapatmama sebep oldu.
Efil ağlıyordu.
Efil çığlık atıyordu.
Efil'i dövüyorlardı ve acı çığlıkları, Hazin'e kadar ulaşıyordu.
Giriş bölümleri kısa olur, maalesef ki. İsminden de anladığımız gibi hüzünlü bir hikaye okuyacağız. Nasıl buldunuz?
Sizi seviyorum sağlıcakla kalın... 💗
YOU ARE READING
ACININ ASALETİ: HÜZÜNGÂH
General Fiction*Çok fazla olmasa da ara ara argo, tetikleyici unsur içeren sahneler bulunacaktır.* Yakın arkadaşı Kenan'ın yanında olmak istediği için Van'daki görev yerinden ayrılıp Çanakkale'ye yerleşen Cumhuriyet Savcısı Hazin Efil İpekçi; yeni adliyesinde hem...
