ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V5 Chapter 14 - ဆန့်ကျင်ခြင်း
"ဖရန့်.... ဖရန့်..."
ရင်းနှီးနေတဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ခေါ်သံကြောင့် ဖရန့်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက ဟောင်းနွမ်းနေပေမဲ့ ခမ်းနားနေသေးတဲ့ အုတ်ချပ်ပြားတွေခင်းထားရာ စင်္ကြန်လမ်းကို မျက်နှာမူထားမိတယ်။
ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့အခြေအနေကြောင့် ဖရန့် အံ့ဩနေမိတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ စက္ကန့်အနည်းငယ်ကအထိ သူသေပြေးရှင်ပြေး တိုက်ပွဲတစ်ခုထဲမှာ ရှိနေခဲ့တာမဟုတ်ပါလား။ အခုတော့ သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲက အမှတ်တရရှိနေတဲ့ နေရာလေးတစ်ခုဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်လေ။
ပိုပြီးသေချာသွားအောင်လို့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သူလှည့်ပတ်ကြည့်တော့ သူ့စိတ်ထဲစိတ်စွဲနေတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုကို မြင်နေရတယ်။ ဖြာကျနေတဲ့ နူးညံ့ညံ့ နေရောင်ချည်၊ အခမ်းနားဆုံးသော ဗစ်တိုးရီးယားခေတ် အမိုးခုံးအုတ်ကြွပ်ပြားတွေမိုးထားတဲ့ ကျောင်းဆောင်တွေ။
ကျောင်းဆောင်တွေရဲ့ပြတင်းပေါက်က ပုံဖော်မှန်ကူပန်းချီကွက်တွေက နှစ်များစွာကြာတဲ့အထိ သူမမေ့နိုင်ခဲ့တဲ့နေရာပါ။
"ဒါက အိပ်မက်လား၊ တကယ်လား။" ဖရန့် အသံထွက်ပြီး ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။ ဘေးပတ်ပတ်လည်က မြင်ကွင်းတွေကြောင့် သူ့လက်ထဲကိုင်ထားတဲ့ စားစရာတချို့ကိုတောင် ပစ်ချလိုက်မိတယ်။
"ဥရောပဟီးရိုးကျောင်းတော်..." ဒီကျောင်းတော်ကို သူမှတ်မိနေဆဲပါ။ ဥရောပရဲ့အကြီးဆုံးဟီးရိုးကျောင်းဖြစ်ပြီး တစ်ချိန်က အခမ်းနားဆုံးဘုရားကျောင်းဖြစ်ခဲ့တဲ့နေရာပါ။ နောက်ဆုံးသူမှတ်မိတုန်းကလိုပဲ ဒီနေရာမှာ ရာနဲ့ချီတဲ့ကျောင်းသားတွေ သွားလာနေတယ်။ ဒီကျောင်းသားတွေရဲ့တက်ကြွတဲ့ ခြေသံတွေ၊ သာယာတဲ့စကားသံတွေကြောင့် သူ့မျက်လုံးမှာမျက်ရည်တွေဝိုင်းလာတဲ့အထိပဲ။
"ဖရန့်... မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ။ မင်းစွမ်းအားသစ်က ငေးငိုင်ခြင်းတော့ မဟုတ်ဘူးမဟုတ်လား။" တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ပခုံးပေါ်ကို လက်တင်လိုက်တာကြောင့် သူလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူဘယ်တော့မှ မြင်ရတော့မယ်မထင်တဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့မျက်နှာကို သူမြင်လိုက်ရတယ်။
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)
Science FictionSeason 2 ဖြစ်လို့ Season 1 ဖတ်ထားပြီးမှ ဖတ်လို့ရပါမယ်။ S1ရဲ့အဆုံးသတ်မှာ မက်ဒါနာဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရပြီး ကိုမာဝင်သွားတာနဲ့ အဆုံးသတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ မက်ဒါနာရဲ့အချိန်တွေက ရပ်တန့်သွားပေမဲ့ လောကကြီးကတော့ ဆက်သွားနေဆဲပါ။ မြူတန့်သိပ္ပံပျက်စီးသွားပေမဲ့ ဗီလိန်အဖွဲ့...
