The Price Of Love (KookMin)

Part 3 "Broken"

بیمارستان The Life • سئول

وارد بیمارستان که شد، به سرعت سمت اطلاعات رفت.

_ پارک جیمین... ک-کجاست؟
از شدت دویدن نفس نفس می‌زد.

پرستار سر بلند کرد با دیدن تهیونگ لبخند بزرگی زد:
_ اوه دکتر کیم، خیلی وقت بود که...

بی حوصله و دل نگرون وسط حرفش پرید و روی کانتر کوبید:
_ من رو ول کن خانم! میگم پارک جیمین کجاست؟!

پرستار سریع سرچی زد و گفت:
_ طبقه دوم، اتاق سیصد و دو.

بیخیال آسانسور شد و از پله های اضطراری بالا رفت.

خواست در اتاق جیمین رو باز کنه که:
_ تهیونگ؟

با صدای ووبین، دوست و همکارش، سریع چرخید.
_ و-وو بینا...

ووبین لباش رو روی هم فشرد و بهش نزدیک‌تر شد:
_ هنوز بیهوشه، میتونم باهات حرف بزنم؟

نمی‌دونست چرا با سوال ووبین بدنش لرزید!

وارد اتاق ووبین که شدن، رو به روی همدیگه نشستن و ووبین دستاش رو به همدیگه چفت کرد:
_ از حال و روزی که داری... معلومه جیمین هیچی بهت نگفته... مگه نه؟

قلبش تند می‌زد.
_ چی-چی رو؟...

ووبین آروم آروم همه چیز رو توضیح داد و وقتی حرفاش تموم شد، برای اینکه تهیونگ رو از شوک بیرون بیاره، پاشد تا از یخچال لیوان آب براش بیاره.

کنارش نشست و آب رو سمتش گرفت:
_ یکم از این بخور.

ته بهت زده سرش رو سمتش چرخوند:
_ چ-چقدر... چقدر دیگه...
نمی‌تونست حرفش رو کامل کنه ولی ووبین با فهم منظورش، سرش رو پایین انداخت:
_ با توجه به وضعیت اسکن ها و آزمایشاش، حداکثر نود رو، نود و سه روز وقت داره.

تهیونگ لب پایینش رو به دهن کشید تا زیر گریه نزنه.

_ تو... میتونی نجاتش بدی... مگه نه؟

ووبین سر پایین انداخت و توضیح داد:
_ من به خوده جیمین هم گفتم، فعلا تنها راهی که بتونیم نجاتش بدیم جراحیه... ولی در کل هرکسی که به این مریضی مبتلا شده، کم پیش اومده که رضایت به جراحی بده.

_ خارج از کشور چی... اونا...
_ نه ته!... هیچ جای این دنیا نمیتونی راهی جز این سه راه پیدا کنی.

دستاش رو روی صورتش گذاشت؛ جیمین کوچولوش داشت این همه درد رو تحمل می‌کرد؟

_ بهش گفتم که بهتره از فردی که عاشقشه دور بمونه، اینطوری حداقل رشد گل نرمال پیش میره، داروهایی که براش نوشتم دردی رو دوا نمیکنه ولی حداقل کمکش میکنه که کمی دردش کمتر بشه.

سر بلند کرد:
_ میتونم ببینمش؟
_ اوهوم... فکر کنم بهوش اومده باشه.

سست از جاش بلند شد و از اتاق خارج شد.