Dark City

Κεφάλαιο 45

Και τώρα που ο Χαζ ήταν νευριασμένος με την κόρη του ήταν η κατάλληλη στιγμή για να κάνει την κίνηση της. Μέχρι στιγμής είχε δύο συζύγους έναν που αγάπησε έναν βασιλιά και τώρα έπρεπε να ν αποκτήσει και έναν ζάμπλουτο και ποιος καλύτερος από τον Χαζ Αζενιάρ που φημιζόταν για την αμύθητη περιουσία του και που φυσικά ήθελε να βάλει χέρι. Άλλωστε ήταν και καλοδιατηρημένος για την ηλικία του.
Το μόνο κακό στην όλοι ιστορία ήταν η κόρη του αλλά με αυτή θα ασχολούνταν μετά τον γάμο τους που αν ήθελε γινόταν και αύριο.
«Δεν ξέρω τη θα κάνω με αυτό το κορίτσι έτσι όπως πάει θα μήνη στο ράφι» είπε ο Χαζ βάζοντας τα δάχτυλα του στο μέτωπο τού.
«Παιδί είναι ακόμα σε λίγο καιρό που θα δη ότι δεν την παίρνει κανείς άλλος μετά την φήμη που έχει αποκτήσει θα δη ότι δεν έχει άλλη επιλογή»του είπε περνώντας ένα βλέμμα κατανόησής που φυσικά ήταν ψεύτικο και του έπιασε το χέρι για να του δείξει ότι ήταν δίπλα τού.
Όλοι είχαν ακούσει της φήμες ότι η Κρίλη είχε δεσμό με τον φύλακα της, το θέμα είναι ότι αυτή τη φήμη δεν την ξεκίνησε η Αχρά αλλά οι κύριες της αυλής της που τους βλέπουν να είναι διαρκώς μαζί και πολλές φορές μια φήμη είναι ποιο ισχυρή από την αλήθεια.
Συν ότι η Αχρά μπορούσε να πατήσει πάνω σε αυτό για να την βγάλει από την μέση μια ώρα αρχίτερα.
Ένας γάμος θα την κράταγε μακριά μιας και θα έπρεπε να ακολουθήσει τον σύζυγό της στην οικία του και θα ήταν πολύ μακριά από τον πατέρα της ειδικά αν παντρευόταν τον Χερντ Τρές θα ήταν τουλάχιστον δύο βασιλιά μακριά.
«Δεν έπρεπε να της είχα δώσει αυτόν τώρα είδες τη πάθαμε και δεν το καταλαβαίνει και όλας, δεν είναι άντρας ούτε χήρα για να μπορούμε να το δικαιολογήσουμε κάπως» έλεγε καθώς η Αχρά τον πήγανε προς το εσωτερικό του παλατιού
«Σε κατάλαβε όμως που να το φανταζόταν; Τέλος πάντων ας πούμε κάτι άλλο ποιο ευχαριστώ» είπε η Αχρά πηγαίνοντας τον στο μικρό καθιστικό που είχε για κάθε μέρα.
Ο Χαζ κάθησε στον καφέ καναπέ μαζί με την Αχρά που είχε μαζέψει την φούστα του κίτρινου φορέματος της σχεδόν μέχρι το μπούτι.
«Οπως;»
«Όπως ότι είμαι πολύ χαρούμενη που δέχθηκες την πρόσκληση μου, ξέρεις την αδυναμία που σου έχω, και θα ήθελε όταν έρχεσαι να κάθεσαι περισσότερο»του είπε παίζοντας το ναζιάρα.
Και απ'τη φάνηκε έπιανε αφού τα μάγουλα του είχαν κοκκινίσει και τα μάτια την καρφωμένα στο στήθος της που όπως πάντα προεξήχε για ευνόητους λόγους.
«Γενικά λέω να κάτσω να δω τη κάνει και η μικρή, και για εσένα φυσικά». Τέλεια το  ποντίκι είχε μπη στην φάκα.
«Αλήθεια θα σκεφτόσουν ξανά την προοπτική του γάμου» τον ρώτησε χωρίς καμία αναστολή μιας και δεν είχε.
Ο Χαζ γέλασε μιας και αυτή τη συζήτηση την είχαν ξανά κάνει πριν από μερικούς μήνες.
Και ενώ ήταν έτοιμος να δεχθεί και να γίνει βασιλιάς μπήκε στην μέση η Κρίλη και τον εκβίασε λέγοντας του πως αν παντρευτεί θα του πάρει το ποσοστό της περιουσίας του της αναλογούσε και το ποσοστό της ξεπερνούσε το 70% βέβαια ως γνωστός τόσο άπληστος που ήταν είχε σκοπό να κάνει τα πάντα προκειμένου να γίνει μια μέρα βασιλιάς, να μην χάσει και την περιουσία του.
«Στο είπα και τότε στο λέω και τώρα πρώτα θα διασφαλίσω ότι παραμείνουν όλα δικά μου και μετά, έως τότε όμως μπορούμε να δούμε την προοπτική της σχέσης» της είπε και έσκυψε να την φιλήσει όμως αποτραβήχτηκε.
«Χαζ το ξέρεις δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι αν δεν ξέρω ότι είσαι μόνο δικός μου δεν μου βγαίνει» είχε μπει τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου που τα μάτια της είχαν βουρκόσει.
«Σε καταλαβαίνω και το σέβομαι, όμως προς το παρόν δεν μπορώ να κάνω κάτι όταν καταφέρω να απαλλαγώ από τον μπελά που λέγετε Κρίλη θα είμαι όλος δικός σου»της είπε και έβαλε τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του.
Ο Χαζ δεν έμοιαζε καθόλου με την κόρη του που ήταν ίδια η μητέρα της όμως ήταν και αυτός αρκετά γοητευτικός και θα έκανε την αγγαρεία της λιγότερο δυσάρεστη.
Όμως ακόμα ήθελε να κάνει παιδί με την Βαν που μπορεί να μην την αγαπούσε όμως έμοιαζε στον άνδρα που κάποτε είχε αισθήματα,και ήθελε να έχει έστω την ψευδαίσθηση ότι είχε πάλι το παιδί του πέταξε.
«Θα κάνω ότι μπορώ και από πλευράς μου για να γίνει γρήγορα αυτό. Λοιπόν σήμερα το μεσημέρι θα φάμε μαζί;»τον ρώτησε ακουμπώντας απαλά τα χέρια της  στο πόδι τού.
«Εννοείτε. Αλήθεια με την ληστεία πως πάνε τα πράγματα;».
Ωχ!φοβόταν ότι θα της έκανε αυτήν την ερώτηση, έναν άνθρωπο που τον ενδιέφεραν μόνο τα χρήματα δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με αυτό το θέμα.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να μην τον βρίσει όπως ήθελε να κάνει αυτή τη στιγμή.
«Όλα καλά τα έχω υπό έλεγχο σε λίγο καιρό θα τους έχω βρει και θα λάβουν αυτό που τους πρέπει» τον διαβεβαίωσε.
Έπρεπε να τον έχει ήρεμο αν ήθελε να έχει το μονοπάτι στρωμένο για να περάσει με ευκολία σε αυτήν την αμύθητη περιουσία που είναι ο Χεζ και που ήθελε να βάλει χέρι από την μέρα που τον γνώρισε αλλά αντί για αυτήν έστηνε την ξυνέγκλο την κόρη του.
«Θα πρέπει να τους τιμωρήσει παραδειγματικά ώστε να μην το ξανά κάνει κανένας τους. Ακούς εκεί να κλέβουν τους ευκατάστατος, να ήταν οι χωριάτες πάει και έρχεται αλλά εμάς αυτό είναι ασυγχώρητο».
Και τώρα που άρχισε να μιλάει για τα χρόνια δεν θα σταματούσε ουτε σε τρεις μέρες, όμως η Αχρά δεν μπορούσε να κάνει κάτι έτσι κάθησε και άκουσε όλο του το παραλήρημα που δεν έχει τέλος.

🌟🌟🌟