Κεφάλαιο 13

9 3 0
                                    

Η Νιάρα ξυπνήστε μέσα στην νύχτα ακούγονται μουσικές, βγήκε από το μικρό δωματιάκι του της είχαν δώσει και πήγε στο μπαλκόνι όπου συνάντησε τον Ζέρετ που κοιτούσε προς την πλατιά.

"Τη φασαρία είναι αυτή;"τον ρώτησε κουμπόνωντας ένα κουμπί από το πουκάμισο της.

"Γάμος"της απάντησε ενώ κοίταζε με μια πικρία προς τα κάτω.

"Και γιατί δεν πήγες, δεν σε κάλεσαν;"τον ρώτησε κουμπόνωντας πάνω στα κάγκελα.

"Όχι απλά δεν έχω δώσει όρκο πίστεις στην οργάνωση και δεν μπορώ να πάω σε εκδηλώσεις όπως και εσύ βέβαια". Είχε τρία χρόνια εκεί πέρα και ακόμα ο Γκήλντ δεν ήθελε την παρουσία του εκεί, λογικό του φαινόταν αφού ποτέ δεν τον ήθελε στην ζωή τού.

"Έχετε και τέτοια εδώ;". Σε αντίθεση με τον Ζέρετ την Νιάρα δεν την πειράζε αυτό δεν χρειαζόταν να ορκιστεί για κάτι που είχε δώσει τον λόγο τής.

Όμως τον Ζέρετ τον πείραζε, ήξερε ότι δεν τον ήθελε ο πατέρας του από την μέρα που γεννήθηκε όμως ποτέ δεν του είχε δημιουργήσει πρόβλημα και ούτε του είχε πη τίποτα για την συγγένεια τούς, αν και ο Γκήλντ το είχε καταλάβει για αυτό και δεν τον ήθελε. Όμως αν δεν έδινε όρκο σύντομα θα έπρεπε να φυγή και θα έχανε τον Μπεν και αυτό ήταν που δεν ήθελε να συμβεί.

Τον αγαπούσε και τον ήθελε μαζί του και ήξερε πως δεν άφηνε ποτέ την οργάνωση, διστηχός για τον Μπεν ήταν ποίο σημαντική από αυτόν. Μπορεί να μην του το είχε πει όμως το έβλεπε αφού έκανε σχεδόν ότι του ζητούσε ο Γκήλντ και αυτό τον νευρίαζε και όλας.

"Ναι δυστυχώς,και αν δεν σε κρίνει άξιο ο Γκήλντ να ορκιστείς σε τρία χρόνια πρέπει να φύγεις και μάντεψε ποιος κλείνει τρία χρόνια"είπε ο Ζέρετ δείχνοντας τον εαυτό του.

"Οκ,θα σε ρωτήσω κάτι άλλο εσύ...θέλεις να μείνεις;"τον ρώτησε μιας και για την Νιάρα αυτό ήταν το βασικό.

"Αν ήμουν μόνος μου θα έφευγα χωρίς δεύτερη σκέψη όμως τώρα είναι στην μέση και ο Μπεν,για αυτόν θα ήθελα να μείνω". Γύρισε το κεφάλι του και κοίταξε στην πλατιά στο μέρος που καθόταν μαζί με τους υπόλοιπους, και φαινόταν πραγματικά να βασανίζονται μιας και δεν είχε ξεκουραστεί καθόλου.

"Και δηλαδή τώρα δεν μπορούμε να πάμε πουθενά;"απόρησε η Νιάρα που της είχε έρθει μια ιδέα λίγο παρακινδυνευμένη.

"Όχι στην πλατιά δεν μπορούμε να πάμε"της είπε γυρνώντας το βλέμμα του πάνω τής.

"Ωραία έλα να πάμε μια βόλτα τότε να με ξεναγήσεις και στην υπόλοιπη σπηλιά"τον χτύπησε φιλικά στον ώμο.

Dark CityWhere stories live. Discover now