Dark City

Κεφάλαιο 2

Τα ρούχα της ήταν σκόρπια στο πάτωμα του δωματίου μιας και το πρώτο πράγμα που έκανε η Νιάρα μόλις μπήκε στο δωμάτιο ήταν να πάει άμεσος στο μπάνιο για να ξεβρομήση, θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί νωρίτερα να φύγει από τόσο σπίτι της. Αν και το κακό είναι ότι αν οι γονείς της δήλωναν της εξαφάνιση της και την εύρισκαν την είχε πολύ άσχημα.
Το νερό ήταν σχεδόν κρύο όμως δεν την ένοιαζε το μόνο που την προβληματίζε ήταν ότι έπρεπε να πλύνει τα ρούχα της και δεν είχε τίποτα άλλο να βάλει πέραν από μια πετσέτα που ήταν κρεμασμένο σε ένα σκουριασμένο πιαστράκι. Την τύλιξε γύρο από το σώμα της που είχε γίνει κόκκινο από το τρίψιμο και έβαλε τα ρούχα της μέσα σε μπανιέρα με μπόλικο νερό για να μουλιάση και βγήκε από μπάνιο.

Τα μαλλιά της έσταζαν ακόμα γεμίζοντας το πάτωμα με πιτσηλές, σε μερικά σημεία το πάτωμα έτριζε όμως δεν έδειχνε να επηρεάζει καθόλου τον ανάλαφρο τρόπο που κοινούνταν μέσα στον χώρο.
Είχε κάτσει στο κρεβάτι και ετοιμαζόταν να ξαπλώσει όταν άκουσε τις πόρτες των διπλανών δωματίων να ανοίγουν, σηκώθηκε αργά και κόλλησε το αυτί του πάνω στην πόρτα τα βαριά βήματα εξαφανίστηκαν μέσα σε μερικές δευτερόλεπτα. Ενώ η περιέργεια της είχε κερδίσει αυτήν την φορά. Άνοιξε αργά την πόρτα και βγήκε στον διάδρομο και στάθηκε στην κορυφή της σκάλας κρατώντας καλά την πετσέτα της.

Όλοι είχαν μαζευτεί στην τράπεζα με τον άνδρα που είχε δη προηγούμενος στην κεφαλή έτοιμος να βγάλει λόγο. Με δυο κεριά μόνο να φωτίζουν τον χώρο.

"Το τούνελ είναι έτοιμο αύριο βράδυ θα μπορέσουμε να μπούμε στην τράπεζα, τώρα το μόνο που μένει είναι να δούμε ποιος θα μπη μέσα"είπε ο άνδρας. Αυτό φαινόταν να είχε ενδιαφέρον έκατσε στο πάτωμα και πήγε όσο ποιο κοντά μπορούσε για να ακούει καλύτερα.

"Θα πρέπει να βάλουμε κάποιον μικρόσωμο γιατί η τρύπα δεν είναι πολύ μεγάλη"είπε ένας άλλος άνδρας που ήταν  μεγαλύτερος σε ηλικία.

"Τότε πρέπει να την μεγαλώσουμε γιατί κανένας δεν χωράει"ο ξανθός άνδρας φαινόταν να εξοργίζεται σιγά σιγά.

"Δεν γίνετε να την μεγαλώσουμε θα μας πάρουν χαμπάρι και εγώ δεν ξανά πάω φυλακή γιατί αυτήν την φορά δεν θα έχω καλή παρέα"του απάντησε.

"Αυτό που λες δεν στέκει γιατί όλοι μέσα θα είμαστε οπότε θα έχει παρέα"σταμάτησε και κοίταξε έναν άνδρα ανατολίτικης καταγωγής. "Άρα πρέπει να το καθιστερίσουμε μέχρι να βρούμε κάποιον μικρόσωμο που να χωράει από την τρύπα και να είναι και άτομο εμπιστοσύνης".