Chapter 22: The Crash

12 4 0
                                    

Mackie

"Noona, kamusta ka na?" tanong niya.
"Oh, Hi Tyler! It's been a long time. Ito pa rin." sagot ko.
"So how have you been?" tanong ko pa.
"Busy na ako simula nung bumalik ako galing sa Korea." sagot niya.
"Nag aaral ka ba ulit?" usisa ko.
"Hindi,noona. Nag audition kasi ako sa mga recording company." sagot niyang muli.
---
I am now working from home dahil may sakit ako at ayon sa doctor ko ay kailangan ko raw muna magpahinga. She advised me to have full bed rest starting today. Binista naman ang nina Eris, Mandy at Aica kahapon pero ang inaasahan kong bibista sa akin ay si Ciarinise.
"Ma'am, narito na po si Ms. Ciarinise." saad ni Manang Elisa, ang katiwala ko rito sa bahay.
"Sige manang, papasukin niyo na lang ho siya. paki usap ko sa kaniya.
"Hi ate, kamusta ka na. Last week pa sana ako pupunta kaya lang you know how my work is 'di ba." saad ni Ciarinise.
"I am fine now kaya lang sabi ni dok mag bed rest muna. raw ako." sagot ko.
"Ate, I'm with someone." saad niyang muli.
"Sino?" tanong ko.
"Si Tyler. We were in the same area kaya sinama ko na siya." saad niyang muli.
Isang maningning na ngiti ang bumungad sa akin mula kay Tyler ng pumasok siya sa aking kwarto.
"Noona, para sa iyo." nakangiti niyang sabi nang iabot niya sa akin ang bulaklak na dala niya.
"Akin na, ilalagay ko na sa vase." saad ni Ciarinise bago niya kunin ang bulaklak.
"Ano bang nangyari sa'yo?" may pag aalalang tanong ni Tyler.
"Over fatigue." mabilis kong sabi." Masyadong marami ang trabaho kaya hindi na kinaya ng katawan ko." dagdag ko pa.
"Para ka palang si Ciarinise. Kung saan may trabaho sasabak." saad niya.
"Oo. We have the same genes kaya ganiyan. Balita ko sa Pinkiss Records ka nakapirma ng recording contract mo." baling kong tanong sa kaniya.
"Oo noona. Nagulat nga ako na si Ciarinise pala ang may ari noon eh." saad niya.
"Regalo yun ni tito Jude sa kaniya kasi she graduated with high honors nung college siya." saad ko.
Maya maya pa ay umakyat muli si Ciarinise at may dalang pagkain para makakain daw muna ako dahil lipas na ang oras ng aking pagkain.
"Ate kain ka muna. Nalipasan ka na yata ng gutom." saad ni Ciarinise.
Kinuha ko ang pagkain na ginawa ni Ciarinise para sa akin at kinain ito. Habang kumakain ako ay napansin kong nakatingin si Tyler kay Ciarinise.
"Kamusta si Ciarinise?" tanong ko kay Tyler.
"Busy siya ngayon sa kaliwa't kanang meetings niya dahil may mga projects daw na inooffer kay Caius." saad niya.
"So ano ba ang real score nilang dalawa bukod sa pagiging manager ni Ciarinise kay Caius?" tanong ko.
"Sila na, noona mga ilang buwan na rin ang nakakaraan." sagot niya.
"Kamusta pala si Caius sa pakikitungo niya kay Ciarinise?" tanong ko.
"Mukha namang nagbago na siya. Sa tingin ko binago siya ng panahon at nag paghihintay niya sa muling pagkikita nila ni Ciarinise. Malaki rin ang pinagbago niya mula nung naging sila, noona." saad niya ng mga buong pagdiin sa salitang "niya. "
Napailing na lang ako sa mga nalaman ko mula kay Tyler at palihim naman akong napangiti dahil sa tama na naman ang prediksyon ko tungkol sa pinsan ko.
"Ano bang ugali meron si siya maliban sa pagiging on the go niya lagi." tanong ni Tyler.
"Yang si Ciarinise masyadong matulungin yan infact binigyan niya nga ng scholarship yung mga anak, pamangkin at apo ng mga katiwala nila sa Pilipinas. Masyadong maalalahanin,kahit pagod na yan di yan magrereklamo basta makita niyang ayos ka lang saka siya titigil. Gustong gusto niya na pinagmamayabang siya sa buong mundo. She is also the type of person na tahimik pero yari ka 'pag kinanti mo ang kahit isa lang sa mga mahal niya dahil hahanap at hahanap yan ng butas para makaganti sa iyo." saad ko.

Ciarinise
Habang naguusap si ate Mackie at Tyler sa kwarto, pinili ko namang magligpit ng mga gamit ni ate Mackie sa condo niya. Pinili niya manatili rito kaysa sa bahay niyqa dahil mas makakakilos daw siya rito.
Nadinig ko ang pangalan ko sa paguusap nila kaya mas bumilis ang kabog ng dibdib ko. Nagiipon ako ng lakas ng loob para masabi ko sa kanya ang tungkol sa amin ni Caius.
"Ano ba iyang ginagawa mo, anak?" tanong ni Manang Elisa.
"Ako nang bahala riyan." dagdag pa niya.
Pilit kong iniabot ang mga damit na nakatupi na, naupo sa couch at napabuntong hininga.
"Ano ba't para kang namumutla riyan Ciarinise, hija?" nagaalalang tanong sa akin ni manang.
"Kinakabahan po kasi ako," sagot ko.
"Gusto ko na po kasi sabihin kay ate ang tungkol sa amin ni Caius," pagpapatuloy ko.
"O eh bakit ka naman kakabahan?" usisa ni manang.
"Galit po kasi si ate kay Caius dati pa at winarningan po ako ni ate noon na iwasan ko daw po si Caius," paliwanag ko habang nakayuko.
"Eh itong Caius na ito, mabuti naman ba ang pakitungo sa iyo?" tanong niya.
"Opo." sagot ko.
"O edi sabihin mo na. Ang ate mo, mahal ka niyan. Alam mo iyon di ba?" saad niya at umupo sa tabi ko.
Hinawakan niya ang mga kamay ko,
"Mukha lamang mataray ang ate mo dahil protective iyan sa iyo. Pero kilala mo iyan na hanggat masaya ka, ay magiging masaya rin iyan para sa iyo. Wala kang dapat ikabahala." paliwanag niya.
--
Nang matapos sila mag usap ay pumasok naman ako sa kwarto ni ate Mackie at nakita kong mula sa pagiging masaya niya kanina ay nagbago ang kaniyang reaksyon.
"Ate." tawag ko sa kaniya.
"Hmm.." sagot niya.
"May gusto kong sabihin sa iyo." saad ko.
"Ano 'yon?" tanong niya.
"Alam kong binalaan niyo na ako nina ate Aica noon tungkol kay Caius." panimula ko. "Nung  umalis ako pauwi ng Pilipinas ay may dinala siyang mga sulat na nabasa ko lang pagbalik ko rito, nung binabasa ko ang mga sulat niya na-realize kong nagkamali ako ng pagkakakilala sa kaniya. Ate, he is a nice person so I decided to give him a chance and since the day na sinagot ko siya wala pa naman siya gingagawang kalokohan."saad ko pa.
"Kung masaya ka naman sa kaniya, sa tingin mo ba tututulan ko pa kayo?" tanong niya.
---
"Hello, baby 'di ako makakauwi jan sa condo ngayon." saad ko.
"Bakit?" tanong ni Caius sa akin mula sa  kabilang linya.
"I need to go home andun raw kasi sina ate Mandy at ate Aica, gusto nila akong makausap." sagot ko.
"Sige mag ingat ka ha. I love you." pagpapaalam niya sa akin.
"Ingat ka rin jan. No girls allowed ha. I love you too, baby." pagpapaalam ko.

Third Person
Ibinaba niya ang tawag mula sa kaniyang cellphone nang may kotseng bumangga sa kaniya. Ayon sa mga pulis  ay lasing raw ang nagmamaneho ng kotse at nang mawalan daw ito ng preno ay pinilit nitong ikabig sa ibang direksyon ang preno ngunti huli na.
Nang maisugod siya sa ospital ay kinuha kaagad ng mga pulis ang pagkakakilanlan niya. Tinawagan nila ang mga taong sa tingin nila ay kamag anak niya.
"Hello, Miss Villafranca naaksidente po si Ms. Cañaveral. Maari po bang magpunta kayo dito ngayon?" saad ng pulis.
Maya maya pa ay may tatlong babae  at isang lalaki na dumating tila nag aalala sa naaksidente. Nilapitan ng isang babae ang doktor at tinanong ito kung ano ang nangyari sa pasyente.
"Ano pong nangyari sa pinsan namin?"  tanong ng babae sa pulis.
"Kayo po ba ang mga kamag anak niya?" balik na tanong ng pulis sa babae.
"Kami po ang mga pinsan at siya naman ang boyfriend niya."  saad niyang muli.
"Naaksidente po ang pinsan niyo. Saan ngayon po iniimbistigahan pa namin ang kabuuan ng pangyayari. "sagot naman ng pulis.
"Doc, how is my girlfriend?" tanong ng lalaki.
"The patient has scars and scrapes. She may also experience whiplashes." sagot ng doktor sa lalaki.
"Can we see her now, doc?"  tanong muli ng lalaki."
"You may visit her now."  sagot ng doctor."
Pumasok na ang apat na bisita sa loob ng kwarto ng pasyente. Agad siyang nilapitan ng lalaki at kinilatis.
"Anong nararamdaman mo baby, may masakit ba sa iyo?" tanong niya.
"Okay lang ako, baby. Masakit lang ang ulo at tagiliran ko." sagot niya.
"Anong nangyari, Ciarinise?" tanong ng isa pang babae.
"Mabilis ang pangyayari,ate. Mabagal lang ang pagpapatakbo ko ng kotse tapos bigla siyang sumulpot ang bilis ng takbo niya." pagkekwento niya.
Matapos nilang magusap ay umuwi na rin ang tatlong babae at nagpaiwan naman ang lalaki para magbantay. Lumipas ang gabi at ilang beses ring may naglabas pasok na nurse sa kwarto ng pasyente.
Kinabukasan ay maagang umalis ang lalaki dahil ayon sa naging pag uusap nila ay may taping pa ito. Ika lima ng hapon nang makabalik ang lalaki. Nagdala ito ng damit pamalit ng babae at pagkain.
"Sabi ko naman sa inyo 'di ba  'wag kayo magdedesiyon ng 'di kayo nagsasabi da akin?!" galit na sighal ng babae sa kausap nito sa kaniyang cellphone.
"Ciarinise Marie, what did I tell you? baby naman e sabi ko no stress. Paano ka gagaling niyan?" saad ng lalaki.
"I need to that, baby, mababaliw ako dito kapag hindi ko gumawa ng ibang bagay." protesta niya sa kaniyang kasintahan.
"Kumain ka na ba?" tanong ng lalaki.
"Kumain na ako kanina but I feel hungry pa." saad niya.
"I brought you fruits. Gusto mo ipagbalat kita?"" alok nito sa kaniya.
"How was your day?" tanong niya sa lalaki.
"It was busy. Hindi pa natatapos ang taping namin." saad ng lalaki habang siya ay nagbabalat ng prutas.
Nang matapos siyang magbalat ng prutas ay naupo naman siya sa tbi ng babae para subuan ito ng prutas.
"You don't have to do that, baby. Kaya ko naman eh." protesta niya.
"Hayaan mo lang ako na gawin ito." sabi ng lalaki.
"Thank You." nakangiti nitong saad.







Prismic Radius #1: Rainbow in his Lightning [Original Version]Where stories live. Discover now