Άνεμος και σκόνη

Κεφάλαιο 28ο

Τώρα.
Ορφέας,22 ετών.

Το εστιατόριο ήταν στα πρωτοσέλιδα.

Έτοιμο για την βράβευση σε τρεις βδομάδες.Δύο αστεριών Μichelin και του τίτλου ως καινούργιος σεφ της χρονιάς.

Ήμουν τόσο εκστασιασμένος με την όλη κατάσταση που στο εστιατόριο τις τελευταίες μέρες ήμουν γλυκούλης.

Δεν τους έβγαζα την πίστη.

Αν και όσο και να του πίεζα η ομάδα μου ήταν καταπληκτική.

Γινόταν καλύτερη μέρα,μέρα με την μέρα.

Ο μάνατζερ μου βέβαια, φώναζε πως τα είχα ρίξει στον κόκορα και έπρεπε να είμαι περισσότερο εκεί.

Αλλά που να ήξερε το χάος που επικρατούσε.

Και πόσο μάλλον ότι διένυα περίοδο μέλιτος.

Ήμουν ερωτευμένος αθεράπευτα.

Ούτε στα όνειρα μου δεν μπορούσα να φανταστώ αυτήν εξέλιξη.

Όταν άκουσα την λέξη από το στόμα της νόμιζα πως βρισκόμουν σε όνειρο.

Πως αν ξυπνούσα θα ήμουν μόνο μου ξανά στο άδειο κρεβάτι.

Αλλά όχι ήταν αληθινό.

Ποτέ μου δεν ήμουν άνθρωπος της ταμπέλας στη σχέση.

Όπως και τώρα το αφήνω απλά να κυλάει από από μόνο του.

Και πάει απίστευτα καλά.

Ανά εξαιρέσεις το ότι τρώω ξύλο που δεν την αφήνω σε ησυχία.

Αλλά τι να κάνω.

Άσε που μετά από αυτό που είμαι για τον Γαβριήλ πεισμωσα.

Σιγά τον Δών Ζουάν που μου έκανε και οχτώ φορές σεξ σε ένα απόγευμα.

Μαλακίες.

Έφυγα από το μαγαζί σχετικά αργά στης δώδεκα.

Υπολόγιζα πως θα έφευγα πιο νωρίς αλλά πλάκωσε πελατεία και τρέχαμε.

<<Το ριζότο στο ένα .ΓΡΗΓΟΡΑ,>>

Φώναζα.

<<Ναι ,σεφ>>.

Οι κατσαρόλες κοχλαζαν,τα τηγάνια έπαιρναν φωτιά.

Και τα μαχαίρια πήγαιναν με μεγάλη ταχύτητα.

<<Τα χτένια θέλουν λίγο ακόμα να πάρουν χρώμα ,Όλγα.Καλη δουλειά όμως,>>έλεγα στην μια βοηθό μου .

<<ΕΛΑ ΠΑΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ,>>χτυπούσα παλαμιαία.

Σκούπισα το μέτωπο μου και ξεφύσηξα.