Άνεμος και σκόνη

Κεφάλαιο 13ο

Τώρα .
Εύα ,26 ετών.

<<Δεν γίνεται να την επιβραβεύεις όταν κάνει ζημιές,>>φώναζε η Όλιβ στον Ορφέα .
Εκείνος χάιδευε στο κεφάλι την Σκύλλα που μόλις είχε αρπάξει από τη κουζίνα ένα κομμάτι σαλάμι.Και εκείνος της έδωσε και άλλο.

<<Ποια είναι καλό κορίτσι ;>>Έλεγε ξανά και ξανά σκημμένος, χαϊδεύοντας το κεφάλι της  .Η ουρά της έκανε σβούρες σαν προπέλα ελικοπτερου.

<<Με αγνοείς επίτηδες,>>του είπε ξανά η Όλιβ σηκώνοντας τα χέρια της στον αέρα και έπειτα ρίχνοντας τα στο παλι.<<Απερίγραπτα σπαστικός>>.

Καθισμένη στο καναπέ παρατηρούσα το σκηνικό.
Η Χάρυβδη ξαπλωμένη στα πόδια μου έκανε το ίδιο.

<<Πες του κάτι,>>γύρισε και με κοίταξε με μανία.<<Έκανα τόσο κόπο να την εκπαιδεύσω και εκείνος με το που ήρθε τα τίναξε όλα στον αέρα>>.

<<Ωωωω,θέλεις χάδια στη κοιλίτσα σου;Καλό κορίτσι>>.
Είπε ο Ορφέας καθώς η Σκύλλα είχε γυρίσει ανάποδα επιδεικνύοντας την κοιλιά της
Η γλώσσα της κρεμόταν από το στόμα της και ανέπνεε γρήγορα.

<<Βλέπεις,>>έκανε νόημα η Όλιβ ξανά προς τη μεριά τους με τις παλάμες της.
<<Την έχει καλομάθει τελείως.Δε γίνεται να είναι τέρμα μαλθακά;Τα χρειαζόμαστε για τις αποστολές>>.

<<Είναι έξυπνα Όλιβ.Ξερουν τι πρέπει να κάνουν όταν τους ζητηθεί,>>της είπα.

<<Φυσικά θα έπαιρνες το μέρος του και εσύ.Ειναι σαν να σας έχει κάνει μάγια.Μονο η Χάρυβδη και εγώ κρατιόμαστε ακόμα.Ε Χάρυβδη;>
Την κοίταξε και εκείνη χασμουρηθηκε.

<<Ε τι περίμενα και από εσένα,>>την μούντζωσε και εκείνη την κοίταξε ανασηκώνοντας τα αυτιά της.

<<Όλιβ,>>Γέλασα δυνατα.

Ο Ορφέας σηκώθηκε και την αγκάλιασε από πίσω.

<<Γαμώ την τρέλα μου.Σου είπα να μη με ακουμπήσεις;Δε θα με ρίξεις σαν την Σκύλλα.Δεν πρόκειται να πέσω κάτω και να σε αφήσω να μου χαϊδεύψεις την κοιλιά>>.

Εκείνος έσκασε στα γέλια.

<<Αχ,δε ξέρεις πόσο μου αρέσει να σε πειράζω,>>της ζουληξε το μάγουλο και εκείνη του χτύπησε την παλάμη κοιτώντας τον με νεύρα.

Δεν μπορούσα να κρατηθώ από τα γέλια.

<<Δεν είναι αστείο,>>φώναξε εκείνη.