Άνεμος και σκόνη

Κεφάλαιο 2ο

Τώρα.
Εύα,26 ετών.

<<Γαμώ το κέρατο μου ,για σκυλί.
Σκύλλα, τελείωσε.Έλα εδώ .ΤΩΡΑ.Θα σε πάω σε καταφύγιο,>>ούρλιαζε η Όλιβ από το σαλόνι.

Το γάβγισμα του θηλυκού ντόπερμαν την μάλωνε.Τρεξίματα ακούστηκαν γρήγορα και ένας γδούπος έντονος ακολουθήσε.

Ήταν ενός χρονών ,όταν τα πήρα τα σκυλιά μου,από έναν ναρκέμπορα που τα είχε.Στην αρχή δεν ήθελε να μου τα δώσει,ο μαλάκας.Αλλά με ένα όπλο στο στόμα ,όλοι αλλάζουμε γρήγορα άποψη.
Σιγά μην το άφηνα να τα κρατήσει ,στη κατάσταση που τα είχε παραμελλημένα και υποσιτισμένα.Τώρα είχαν γίνει τεράστια και πλέον πέντε.
Και παρόλο που η κάθε μία έχει τον δικό της χαρακτήρα .Η Σκύλλα είναι η πιο άτακτη και η Χάρυβδη η πιο σοβαρή.
Είναι καλά κουτάβια.
Τις περισσότερες φορές ,όταν δεν έκαναν αταξίες ή δεν ξεκοίλιαζαν κανέναν με εντολή μου.
Μικρά αδίστακτα ,εκπαιδευμένα και πίστα τερατάκια.Τα δικά μου τερατάκια.

<<Άουτς,>>αναφώνησε η Όλιβ μετά το θόρυβο.

<<Είσαι εντάξει;>>Φώναξα μέσα από το μπάνιο του δωματίου μου.

Ένα ένα, πέφτουν τα ρούχα μου στο πάτωμα.
Το νερό στη μπανιέρα κοχλάζει και με περιμένει.

Θα σου κάνω έρωτα τώρα περίμενε.

Αυτό χρειαζόμουν μετά από μια δύσκολη μέρα .

<<Ναι, απλά σκόνταψα στο χαλί. Στο ορκίζομαι Εύα ,θα το γδάρω αυτό το σκυλί αν τα ξανακάνει στο χαλί.Και καλά εκπαιδευμένο,>>φώναξε εκείνη.<<Η άλλη μια χαρά ,ήσυχη και υπάκουη ,αλλά αυτή είναι λες και το κάνει επίτηδες για να μου σπάσει τα νεύρα>>συνέχισε μιλώντας για τη Χάριβδη.

Μάζεψα τα μαλλιά μου σε ένα χαλαρό κότσο. Έσπρωξα με τα πόδια μου τα ρούχα στην άκρη και κινήθηκα προς τη μπανιέρα.

Έβαλα αργά το ένα μου πόδι μέσα στο ζεστό νερό και έπειτα μπήκα ολόκληρη μέσα.
Ένας αναστεναγμός ανακούφισης βγήκε από τα χείλη μου,καθώς το νερό να αγκάλιαζε και η ζεστασιά του με χαλάρωνε.

Ήμουν στη τσίτα εδώ και πόσες μέρες .
Σήμερα το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να γυρίσω στο διαμέρισμα μου.
Τελευταίος όροφος σε μια πολυκατοικία ,κάπου δυτικά στη Θεσσαλονίκη.

Δικό μας ή μάλλον της Έρης και της οργάνωσης.Εκει γνωριστήκαμε με την Όλιβ.

Εκείνη γιατρός και εγώ εκτελέστρια.
Γαμώ,πως έμπλεξα έτσι ούτε το κατάλαβα.