MAFYANIN İNCİR ÇİÇEĞİ

36. "Kırmızi kapaklı dosya"

Kahvaltı sessiz geçmişti.
Begüm ile ben salondayken. Pamir ile ozan üstünü değiştirip aşşağıya indiler.

"Biz akşama gelicez sevgilim, Şirkette ufak bir sorun çıkmış" dedi Pamir yanıma gelerek. Ayağa kalkıp Ona sarıldığımda
"Tamam kolay gelsin çabuk gelin" dedim. Oda bana sarıldığında o mis toprak kokusunu içime çektim.

Bu kokudan ayrılacaktım.

Ne kadar istemesemde,

Geri çekilirken kulağıma,
"Hiç gitmesekte, dünki gibi Begümle ozanı mı şey yapsak bizde-" derken geri çekilip elimle ağzını kapattım.
"Pamir!" Dedim güldüğünde avcumun içini öpüp bir iki adim geriledi.
"Tamam tamam akşamda hallederiz" dediğinde ben utanirken o pis bir şekilde sırıtmaya devam ediyordu.

"Abi" dedi Begümle vedalaşan ozan
"Geldim" diyip bana bir bakış attı Pamir. Ardından evden çıktıklarında bizde karşılıklı oturmuş sohbetimize devam ediyorduk Begümle.

(...)

Akşam olmak üzereydi Begümle konuşmuş ardından alış verişe çıkmıştık. Tabikide 4 araçla. Normal insanlar gibi 1 araç yetmiyordu çünkü. Pamirden zaten zor izin almıştım
Şimdi eşyaları yerleştirip gelmelerini bekliyorduk. Begüm odasında yeni aldığı ojeleri denerken Ben verandada oturup
Temiz havayi içime çekiyordum.  Ama  telefonum titrediğinde bu huzur yerini endişeye bırakmıştı.

"Zamanın geliyor beyaz gülüm, hazırlanmaya başla"

Yazıyordu. Sıkıntılı bir nefes verip klavyeyi tuşladım.

"Neden bunları bize yapıyorsun. Seni yaptığın bir yanlışı Hak ettiğin bir ceza vermişler. Konu kapanmış gitmiş neden hâlâ bizi yıkmanın derdindesin?"

"Ah beyaz gülüm, bilmediğin çok şey var. Evet belki evlatlığım bir dakika yada sadece babamın oğluyum. Her neyse bu önemli değil sonuçta hapiste ama ben Pamiri kıskandığım için veya babamın yüzünden pamiri cezalandırmak isteyecek kadar kötü değilim. Pamir benim canımı yaktı. Beni sevdiğimle sınadı bende ona aynısı yapacam"

Yazıyordu. Bir dakika evlatlık değil miydi şimdi yalçın?
Pamir onun canını nasıl sevdiği ile Sınamıştı? Gerçekten bilmediğim bir sürü şey vardı. Fakat ben bunları tek tek öğrenecektim.  Aklınca intikam alacak ve biz birbirimizle sınayacaktı.

İlk başta Pamiri çabuk kabullenmenin sebebini bulmuştum.

Allah, bizi birbirimizle sınamıyor, aksine birbirimizle kavuşturup diğer sınavlardan geçiriyordu.

Kapatma tuşuna basıp telefonu kapatıp ters bir şekilde masanin üzerine bıraktım...

Saat:22.23

Gelen giden yoktu. Begüm ozanla konuştuğunda çok yoğun olduklarını ve işlerinin biraz uzayacağını söylemişti. Saat 0.00 gibi anca gelirlermiş iyi de ben nasıl kaçacatım?

Daha doğrusu Pamiri nasıl terk edecektim?

Begümün yorgunluktan gözlerinin kapandığını görünce, 
"Hadi yatalım artık" dedim. Başını sallayıp. Hiç itiraz etmeden Yavaşça ayağa kalktı. Yorgun adımlarlar yukarı çıktığımızda iyi geceler diyip odalarımıza çekilmiştik.

Hemen dolabı açıp içinden bir sırt çantası çıkardım.
Bu olanaları kimseye anlatamazdım. Begüm dahil kimseye. Çünkü düşünmüştüm. Begüme analatacam oda Pamire anlatacak
Bir kaç kıyafet çekmeceden bulduğm bir el feneri şarj aletim birde küçük eşyalar lazım olabileceğini düşündüğüm herşey kısmen. çantayı yatağın üstüne bıraktım. Tekrar Telefonum titrediginde msj kimden geldiğini tahmin etmek çok zor değildi.

"Bu arada pamirin çalışma odasında masanın arkasındaki dolapta kırmızı kapaklı bir dosya var onuda çantana at bana getir"

Yazıyordu.

"Asla. Zaten seninle geliyorum daha ne istiyorsun? Hem ben çalışma odasınında nerde olduğunu bilmiyorum"

"İşte buda onun bana yaptığından daha hafif olsada sevdiği ile sınanma yöntemi ayrıca aramak diye bir kavram var. Ara"

Yazdı. Ne desem diyim asla kabul etmeyeckti. Zamanı mi harcamaktansa odadan çıkıp çalışma odasının aramaya başladım.

Üst katta, koridorun sonundaki odaya girdiğimde en sonunda bulmustum. Karşıda olan vede arkasında Yalçın'ın bahsettiği dolap olan masaya doğru yürüdüm.

İyide bu adam bunu nerden biliyordu? Öğrenecektim.

Çok şey öğrenecektim.

İlk Dolabı açtım bir kaç mavi ve siyah dosyalar vardı. ikinci Dolabı açtığımda bir kutunun içinde silah ve şarjörü vardı. Özel yapım gibi gözüküyodu.
Üçüncü dolabı açtığımda aradığım kırmızı dosyayı bulmustum.

Hemen odadan çıkıp. Pamirin odasına döndüm. Dosyayı çantaya sokup ağzını kapattım.

Yatağın üzerine siyah bir pantolon ayarlayıp üstümede siyah bir tişört koyup banyoya girdim.

Bu, bu evdeki son dusum du.
Son bakışımdı.
Son ağlayışımdı.
Son pamiri görüşümdu.

Şimdi ne olacaktı?
Beni ne bekliyordu?
Bizim sınavımız ne zaman biticekti?

Suyun bedenimdeki kiri alıp gitmesini isterce yıkadım. Pekiya ruhundaki kiri kim,ne temizleyecekti?