MAFYANIN İNCİR ÇİÇEĞİ

16."Dikenli gülüm"

YAZARIN ANLATIMI İLE;

Pamir, 'melihleyim' sözünü duyunca, sinirinin aksine içinde bir korku vardı.

İlk defa birini kaybetmekten korkuyordu.

İlk defa korkusu, sinirinin önüne geçmişti. Bu kadın onun ilkleriydi.

Pamir son sürat arabayla kafeye giderken. Bir yandanda telefondan, yolladığı ekibin başı sadi ile konuşuyordu.

"Abi bi 5 dakikalik yolumuz kaldı"

"Ne 5 dakikası lan! 5 saniye iz var çabuk! Daha hızlı sürün!" Dedi Pamir arabanın içinde kükrüyordu resmen.

Olabiliceğince hızlı bir şekilde kafeye geldi. İçeri girdiğinde adamalrı ile her tarafa bakmışti fakat kırca yoktu

Aklına ilk gelen şey güvenlik kamaresıydı.

Hızla üst katta olan patronun odasına girmek istedi. Güvenlik kameralarını bakak için bir kaç kişi ile konuşup odaya girdi.

Eğer Pamir, 1 dakika önce gelmiş olsaydı, Kırcayı kurtarabilirdi.

Melih,onu bayılttıktan sonra kaçırmıştı. Kırca için küsdüğü abisi ile barışıp bir plan kurmuşlardı. Fakat abisi, Melih kırcaya olan aşkından habersizdi iki kardeş bir kıza aşıklardı.

Ama o kız sadece birinindi.

Pamirin.

Pamir gördükleri karşısında çıldırmamak için masaya bir yumruk geçirdi. Hemen telefonuna sarılıp ozani aradı.

"Nerdesin?"
"Şirketten çıktım şimdi bi sorun mu var?" Dedi ozan
Abisinin sinirini, ses tonundan anlamıştı.
"Melih, yani bizim aptallığımızla yeni öğrendiğimiz Bülentin kardeşi" derin bi nefes aldi.
"Kırcayı kaçırmış"

Pamir Kravatı ile oynayarak boğazını gevsetti aldığı nefes ona az geliyordu.

Çok kızıyordu ama korkusu sinirinin önündeydi şimdi sakin olmalıydı.

"Hemen hallediyoruz abi" dedi ozan Pamiri dinleyince, Pamir telefonu kapattığı gibi eve geldi.

Kurtaramamıştı Kırcayı, yetişememişti.

Belkide kaybetmişti.

Ama hayır.
Pamir şimdiye kadar hiçbirseyi kaybetmemişti.

Belkide bu en büyük ve ilk kaybedişiydi?

Pamir kafasındaki çelişkili düşüncelerden sıyrılıp açılan kapıdan içeri girdi. Ozan Begüme kırcanın kaçırıldığını anlatmaya çalışıyordu.

"Söyle artık ozan" dedi Begüm Pamir ozanın söyleyemeyecğini anlayınca
"Kırca..." Diyebildi sadece.
Begüm Pamirden gözlerini çekip ozana döndü.
"Kırca ne?" dedi hemen gözü dolmuştu.

Begüm, panik atak birisiydi kırca ona göre daha soğukkanlıydı. Begüm aslında tahmin ediyordu.

"ABİM YALAN SÖYLÜYOR DESENE OZAN. KIRCA İYİ DESENE" dedi Begüm. Ozan başını öne eğip olumsuzca iki yana salladi.

Begüm bu sefer pamirin önünde durdu.
"SENİN YÜZÜNDEN, HER ŞEY SENİN YÜZÜNDEN. SENİN YÜZÜNDEN BENİM YAŞADIKLARIMI YAŞAYACAK. SENİN YÜZÜNDEN KAÇIRILDI. EĞER ONA BİR ŞEY OLU-" derken Pamir Begümü kollarından tuttu.
"OLMAYACAK!" dedi en az Begüm kadar oda sinirliydi.

Hemen araya ozan girdi.
"Abi bırak!" Dedi Pamire.
Pamir kendine gelirken Begümü bıraktı ve merdivenlerden yukarıya yöneldi.

"İyi misin?" Diye sordu ozan Begüme. Begüm olunsuzca başını salladı.
"Çok korkmuştur" diyerek Begüm ağlamaya başladı. Ozanın eli ayağı birbirine dolanmıştı ne yapacağı düşünürken, içinde bir istekle Begüme sarıldı. Begüm de ona sarılarak ağlamaya devam etti.

Pamir odaya çıkıp bir hamlede kravatını yere fırlattı.
Adamlarından ve aliden haber bekliyordu. Bu sefer aliye eve getirmeye vakitleri yoktu.

Odada dolanırken, ceketini çıkarıp yatağa âlalade bir şekilde attı.

nefes alamıyordu,beklerken ömründen ömür gidiyordu.
Bu sefer gömleğinin ilk üç düğmesini açtı. Ellerini saçlarının arasından geçirdi.
Kafasını iki yana salladı.

Sevdiği kadın şuan o şerefsizin elinde ne yapıyordu?

Peki ya iki kardeş bir kızı seviyorken hangisi,diğerini o kız için vurucaktı?

5-10 dakika sonra Pamire beklediği telefon gelmişti.
"Alo, buldun mu Ali?" Dedi
"Abi, adam yengemle senin konuşmanızı dinlemiş, sonrada Bülente konuşmuş ve şuanda ikisininde telefonu kapalı" dedi ali.

O an, bakın o an herşey durmustu.

İkisininde telefonu kapalı.

Pamir, Bülentin onun hakkında düşünmesinin bile gözünü döndürürken şuanda

ikisininds telefonu kapalıydı.

Pamir daha fazla acı çekmeden Ali'nin sesini duydu.
"Abi, adamin sana bir mesajı var telefonu kapatmadan önce kendi telefonundan yengemi aramış vede sana bir msj bırakmış" dedi Ali
"Söyle" dedi Pamir zar zor.

"Selam Pamir,yine ben ama sana şunu itiraf edeyim kardeşimi nasıl araştırmadığını merak ediyorum veya onun nasıl kırcanın arkadaşı Melih olabiliceğini düşünmediğini.
Şimdi sen biraz tavana bak pencereye bak çiçeğe bak böceğe bak
çünkü bir daha kırcaya bakamayacksın, ben Dikenli gülümle yepyeni bir hayat yaşayacağım" dedi Bülent.

Demekki Melih Kırcayı abisinin yanına getirmiśti.
Ama Pamiri sinir eden ve canını yakan, Bülentin ona Dikenli gülüm demesyidi.
"Bu kadar abi" dedi ali.

Sonra herşey, herşey Pamir için durdu.

Pamirin telefonu duvara fırlatması odayi dağıtması sonra sinirle kasadan diğer telefonu alıp evden ayrılması...

Sanki herşey bir saniyede olmuştu.

Peki şimdi ne olacaktı?
Ciddende, Pamir kaybetmişmiydi?