karmaşık | pedri

16

"Gerçekten öyle mi dedi?"

"Evet," dedim bir elimle telefonumu tutup diğer elim ve ağzımla cips paketini açmaya çalışırken. On saniye sonra bir akıllılıp edip megafonu açmış ve telefonu tezgaha bırakıp cips paketini açmıştım.

Bunları yaptığım süre boyunca Pablo bana 1500 tane soru yöneltmiş üstüne Pedri'ye birazcık sövmüştü, birazcık.

"O zaman o sarışınla işi neymiş çok değerli arkadaşımın?" Kullandığı terime gülerken aynı anda buzdolabından CocaCola'yı çıkartmış kocaman bir bardağa doldurmuştum. Her zaman böyle sağlıksız beslenmezdim, dün Pedri'ye yaptığım duygusal konuşmanın nedeninin de bu olduğunu odama çıktıktan sonra anlamıştım, regl zamanları...

"Umrumda mı?" Sanki görecekmiş gibi omuz silktiğimde cipsi boşaltığım tabağı ile cola dolu bardağı küçük bir tepsiye koydum.

"Umrunda olmamış halin o muydu? Neyse bir şey demeyeceğim." Ağlama taklidimi yapmaya başladığında mutfağa giren Pedri ile göz göze gelmiştik, beni duyması için Pablo'ya bağırdığımda Pedri yanıma kadar gelmişti.

"Kapatıyorum Pablo!"

Pedri telefonu elimden çekti ve neredeyse ağzına sokarak konuştu.

"Beni ara birazdan dedikoducu karı!" Pablo ona bir şeyler saymaya başladığında telefonu yüzüne kapattı ve bana uzattı.

"Ne yapıyorsun?" Telefonu alıp cebime attıktan sonra tepsiyi elime alıp ona gösterdim.

"Film izleyeceğim."

"Beraber izleyelim mi?" Kesinlikle hayır bakışlarımı ona doğrulttuğumda sevimli sevimli baktı bana.

"Lütfen Gabriela çok sıkılıyorum yemin ederim!"

"Sıkıldığında gelirsin zaten sadece," mırıldanıp odama çıkmaya yeltendim, kolumdan tuttu nazikçe.

"Sana seninle vakit geçirmek istiyorum desem izin vermeyeceksin, çok istiyorum ve yanında durmak için bunu dile getirmiyorum."

"Sürün Pedri." Kolumu tuttuğu parmakları yüzüme tırmandı ve yanağımı kavrayıp alnımı dudaklarına yaklaştırıp küçük bir öpücük kondurdu.

Elimdeki tepsiyi karnına bastırdığımda inleyerek geri çekildi.

"Yaklaşma dedim bana,"

Karnını tutup iki büklüm olurken konuştu, "Sadece ufak, masum bir öpücüktü. Bir şeyi de beğen kızım ya!"

"Ben beğenmiyorum zaten demi?"

"Tamam, tamam. Valla yaklaşmayacağım söz, film izleyelim beraber." Uzun bir süre baktım ona, baştan aşağı süzdüm birkaç kez. Niyetinin kötü olmadığını anladıktan sonra konuştum.

"Cips için yoğurtlu sos yapıp odama gel." İlk alt dudağı dişledi sonra ise gülümsedi. Yaklaşıp tekrar anlımı öptüğünde dudaklarımı birbirine bastırıp gülümsememi gizlemeye çalıştım.

"Tamamdır!"
_

"Bu kadar duygusal bir film değildi aslında..." Diye mırıldandı bana yüzüncü peçeteyi uzatırken. Ben ise hala sümük dolu olan burnumu temizlemeye çalışıyordum.

"Sus, duygusaldı işte kavuşamadılar!"

Gülmemek için birbirine bastırdığı dudakları ile beni uzun uzun izlediğinde ben de sümük dolu peçetelerimi bir köşeye fırlatıp ona döndüm.

"Biz de bir türlü kavuşamıyoruz..." Ciddileşen yüzüyle uzun uzun baktı bana.

"Ama filmdekiyle farklı olan, oradaki oğlan kızı gerçekten seviyordu."

"Of Gabriela," omuz silktim.

"Bunları tekrarlayıp seni sıktığımın farkındayım, sadece, bunu kabullenemiyorum. Anlıyor musun?"

Çatılan kaşları ile sanki içimdekileri ona dökmem çok garipmiş gibi dinliyordu beni.

"Biz çıkıyorduk, ben senden ayrıldım. Sonrası ise çok karışık. Aynı evde yaşamaya devam etmek zorunda olmamız, tensel yakınlaşmalarımız, bana her şeyi düzelteceğini söylemen..." Omuz silktim tekrardan.

"Sana inanmıştım, yaptığın onca şeye rağmen."

"Hala düzeltebilirim ve yapacağım."

"Ama değişen bir şey var Pedri, ben artık inanmıyorum."

"Eğer yaparsam..?"

"Onu yaptığın zaman düşünürüz."
____

bu sefet kısa tutayım dedim 🤡