Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
pedri, garnacho7, antony00 ve diğer 9383 kişi beğendi
gabrielamartineez mi amor @pedri
pablogavi cok iyi bir arkadasım ya
antony00 sey biz ev arkadasıyız da gabrielamartineez: antony00 sus lan cakma ronaldo antony00: gabrielamartineez bana da hastasın yani gabrielamartineez: antony00 üzgünüm ben orijinal seviyorum
ferrantorres iyice ask adamı yaptı bu da bizimkini
x NNEEEEE
y NE DEMEK GAVİ DEĞİL PEDRİ??
q sonunda karar verdi
p cokiyifoto
-
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(kaydırmalı)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
gabrielamartineez, pablogavi ve diğer 1.928.837 kişi beğendi
pedri UYAN @gabrielamartineez
gabrielamartineez HABERSİZ CEKME DEMİSTİM
pablogavi su dokunce uyanıyo da biraz dayak yiyosyn x: pablogavi WPLDFŞQÜQÜQOSÖD
y harbiden güzel kızmıs
z bu kızı kaybetme
________
"Hayır seni affetmeyeceğim, kızıl cadı." Pablo, Arda Turan'dan öğrendiğini söyleyip açtığı şarkıyı dinlerken ben kendimi affettirmeye çalışıyordum.
"Hadi ama Pablo, hem biz senin gibi tüm gece bırakmadık seni orada."
"Ne?" Deyip yaslandığı koltukta dikleşti. "Matematik hocası önemli bir kitabını unutup almaya gelmeseydi tüm geceyi orada geçirecektim!"
"O kitabı ben sakladım oraya." Çatılan kaşlarıyla beni baştan aşağı süzdü. "Gerçekten şeytansın. Tamam affettim ağlama." Ona gülümseyip omzuna vurdum ve ayaklandım. Tek kendimi affettirmem gereken o değildi.
Yukarı kata çıkıp Pedri'nin odasına girdim ve onu yatağına yüz üstü uzanarak yüzünü yastıkların arasına gömdüğünü gördüm.
"Pedri?" Dedim yatağın yanına ulaştığımda.
"Ne?" Başını yastıkların arasından çıkarmadığı için sesi boğuk çıkmıştı.
"Konuşalım mı?" Yatağın köşesine oturdum.
"Ne konuşacağız?"
"Trip attığın konuyu."
"Trip atmıyorum ben." Yanına uzandığımda başını hafifçe kaldırıp bana baktı. "Öyle bakma." Kendimi ona daha fazla yaklaştırdım.
"Sadece daha fazla gizlemek istemedim, aramızdakileri bilsinler istedim." Evet, biz sanırım yeniden deniyorduk. Bu çılgınlığı nasıl kabullendiğimi bilmiyordum ama son iki haftadır aramız çok iyiydi.
"Sorun o değil Gabriela, senin bunu belli etmene rağmen o orospu çocuğun sana yavşaması." Çatılan kaşlarımla ona döndüm. "Antony mi?"
Başını onaylarcasına salladığında avcumun içini sakallarına yasladım ve baş parmağımı yavaşça yanağına sürttüm. "Bunun için endişelenmiyorsun değil mi? Sadece bize geldikleri gün için atıfta bulundu."
"Sadece o değil," benim yaptığım gibi avcunu yüzüme yasladığında yüzlerimiz artık dip dipeydi, dudaklarını burnumun ucuna değdirdiğinde küçücük öpücüğünün bile üzerimde ne kadar etki ettiğini gördüm. Kalbim maraton koşmuşum gibi hızlı atıyordu. "Gabriela sen çok güzelsin..." Yüzümdeki eli saçlarıma gitti ve saçlarımla oynamaya başladı. "Benden gideceksin diye korkuyorum."
"Boş kaldığın anda sana yanaşacakları sayayım istersen. Garnacho, Antony, Ferran..." Dudaklarımı ona bastırınca bir süre duraksadı fakat sonra bana ayak uydurdu. Geri çekildiğimde sıklaşan nefeslerimin ardından konuştum. "Boş bırakma o zaman, Pedro Gonzalez." Gülümsedi ve kollarını sıkıca bana sardı. Ondan hoşlandığım kesindi, kalbimin ritmini açıklayacak başka bir şey yoktu çünkü. Ama konu ona gelince, emin olamıyordum. Beni kaybetmekten korktuğunu söylüyor fakat aramızdaki ilişkiye isim koymuyordu. Sadece güzel olduğumu söylüyor, bana karşı bir şey hissettiğini söylemiyordu. O gün ona onu sevdiğimi söylediğimde, bana cevap vermemişti.
Görmediği için rahatça astığım yüzümle, ilk defa bunları düşünmüş olmamla kendime küfür etmem eş zamanlı oldu.
