ဒါတွေအကုန်လုံး ကိုနွေဦးကြောင့်ဖြစ်ရတာချည်းပဲ။ သူကစပြီး ဆယ်မင်းဆက်ကိုပတ်သက်ခဲ့လို့။ စတွေ့တည်းက ဆယ်မင်းဆက်ကို ဆူပူနေခဲ့သည့် ကိုကိုကသာမှားသည်။ ဆယ်မင်းဆက်ကဖြစ်ခဲ့သည့် အခြေနေတွေသည် ပျော်စရာကောင်းသည်ဟု ထင်မိရုံပါပဲ။
ဦးလေးထွန်းကခြံတံခါးကို အဆင်သင့်ဖွင့်ထားတာမို့ ကိုလင်းမာန်တို့ကားသည် အိမ်ရှေ့တိုက်ရိုက်မောင်းလာသည်။ အမေသည် ထမင်းစားပွဲကိုပြင်ဆင်နေရင်း ကားသံကြားတော့ဝမ်းသာအားရနှင့်ထမင်းစားခန်းထဲက ထွက်သွား၏။ နွေဦးလည်း တူတူပါပဲ။ သူသည်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားတက်ကြွနေမိသည်။ အန်တီမေခင်၊ ကိုလင်းမာန်နှင့်အမျိုးသမီးတို့က အရင်ဆင်းလာသည်။ အန်တီမေခင်နှင့် ဦးလေးထွန်းတို့သည် အပြန်အလှန်နှုတ်ဆက်နေကြသည်။
"မနက်က မိသားစုသုံးယောက်ဒီတိုင်းလေးပဲ ကျောင်းမှာဆွမ်းကျွေးလုပ်လိုက်တာ မေခင်ရယ်။ အခုလိုမိသားစုတက်ညီလာညီလာပေးတာ တအားဝမ်းသာတာပဲ"
"လာရမှာပေါ့ မမနုကလဲ ကျွန်မမှာမိတ်ဆွေဆိုလို့ ဒီလူတွေပဲရှိတာကို"
"ဟင်းတွေကတော့ ရှမ်းထမင်းဆိုင်ကမှာထားတာ...မေခင်ကြိုက်တဲ့ ခရမ်းချဥ်သီးငါးခြောက်ချက်နဲ့ သရက်သီးသနပ်ကတော့ တို့ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာ"
"ဟုတ်ပြီမမနုရေ ဒီမှာမမအတွက်လက်ဆောင်...မွေးနေ့ကစပြီး ချစ်ရတဲ့မိသားစုတွေနဲ့အမြဲတမ်းပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေနိုင်ပါစေရှင်"
နွေဦးသည် အမေပျော်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်ချမ်းသာနေသည်။ နံနက်ကသူ့လက်ဆောင် ဖုန်းအသစ်ကိုပေးတော့လည်း အမေကဆုတွေအများကြီးပေးသေးသည်။ နွေဦးဘဝသည် ရင်ဘတ်ထဲကထိခိုက်ဒဏ်ရာကလွဲရင် အရာရာအဆင်ပြေ၏။
မိဘတွေနှုတ်ဆက်ပြီးတာတောင်ထွက်မလာသေးသော ကိုလူချောကို အန်တီမေခင်က "ဆယ်မင်းဆက် ဆင်းလာခဲ့လေ" ဟု လှမ်းအော်၏။
အန်တီမေခင်နှင့် အစ်ကိုလင်းမာန်တို့ရယ် ဦးလေးထွန်းရယ်က အရင်ဝင်သွားကြသည်။
နွေဦးသည် ကားတံခါးဖွင့်လာမည်ကိုကြည့်ရင်း ပြုံးနေမိသည်။
YOU ARE READING
နွေဦးသည် နောက်တစ်ဖန်
Romanceအကယ်၍ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ နွေဦးသာမရှိရင် ဘဝနေ့ရက်တွေက အလွန်တရာ ဝမ်းနည်းအထီးကျန်ဖို့ ကောင်းလိမ့်မှာပဲ။
Chapter (5)
Start from the beginning
