Hidden Stars

κεφάλαιο 26

ΠΆΝΟΣ

"Απλώς κάλεσε πίσω" λέω στο τελευταίο για τώρα φωνητικό μήνυμα που άφησα στον τηλεφωνητή της, και αφήνω το κινητό στο κομοδίνο δίπλα μου πριν ξαπλώσω πίσω. Από εχθές δεν έχει απαντήσει σε κανένα τηλεφώνημα και ούτε μήνυμα. Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσα να περάσω από το σπίτι της. Το σκέφτηκα ,αλλά η Ίριδα μου είπε να μην το κάνω καλύτερα και να της δώσω χρόνο, της έδωσα. Για μισή ώρα. Ε μετά δεν άντεξα έπρεπε κάπως να επικοινωνήσω. Τα γάμησα κανονικά αυτή την φορά και φοβάμαι γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό τον καιρό έχω μάθει αρκετά καλά την Αθηνά και αν ξέρω ένα πράγμα , αυτό είναι πως τώρα νιώθει προδομένη και θα της είναι πολύ δύσκολο να με συγχωρήσει.

Ξεφυσώ και γυρίζω πλευρό. Ένα πράγμα να κρατήσω μια φορά , ένα πράγμα για δείγμα.

Ντιν! Τα μάτια μου ανοίγουν ταχύτατα στον ήχο του μηνύματος από το κινητό μου και σε δευτερόλεπτα έχω πιάσει το κινητό στα χέρια μου και έχω ανοίξει το μήνυμα που μόλις ήρθε. Ο ενθουσιασμός μου όμως, εξαφανίζεται όσο γρήγορα ήρθε όταν βλέπω πως απλώς είναι από την εταιρία του κινητού μου , που μ ενημερώνει για τα λεπτά ομιλίας μου. Αφήνω το κινητό στην κοιλιά μου και κοιτάω το λευκό ταβάνι. Αυτές τις ώρες έχω σκεφτεί τόσο που νιώθω ότι πλέον το μυαλό μου είναι κενό.

Ντιν! Ακόμα ένα μήνυμα , μα αυτή την φορά αποφασίζω να το αγνοήσω. Δεν πρόκειται να μου έστελνε τόσο γρήγορα έτσι και αλλιώς. Ντιν! Και δεύτερο ήρθε να κάνει την εμφάνισή του και αποφασίζω να χαμηλώσω την ένταση του κινητού μου ώστε να μην με πρήζουν οι ειδοποιήσεις, μιας και αυτές που θέλω , δεν έρχονται.

Τα μάτια μου είναι έτοιμα να βγουν έξω από το κεφάλι μου , όταν βλέπω το όνομα της Αθηνάς γραμμένο στην φωτισμένη οθόνη. Ανοίγω αμέσως το μήνυμα και μόνο από αυτό καταλαβαίνω πως δεν πρέπει να έχω και τεράστιες προσδοκίες.

Από : Αθηνά

Πάρκο σε 5.

Μην με κάνεις να το μετανιώσω.

Σηκώνομαι αμέσως από το κρεβάτι και σχεδόν τρέχω να βάλω λίγο άρωμα , τα παπούτσια μου, το μπουφάν μου και έφυγα!

Αποφασίζω να πάω με τα πόδια και σε πολύ πολύ λίγο είμαι εκεί. Ψάχνω με τα μάτια μου για την φιγούρα της , μα δεν την βλέπω πουθενά. Είναι σχετικά νωρίς το απόγευμα , οπότε έχει αρκετό κόσμο να συχνάζει εδώ ως συνήθως. Μα φυσικά , θα είναι στο πιο απομακρυσμένο παγκάκι. Ξεκινάω με γρήγορο βηματισμό προς τα εκεί και ανακουφίζομαι τελείως , όταν την βλέπω να κάθεται οκλαδόν στην μέση.