Hidden Stars

Kεφάλαιο 8

 "Τέσσερις πήγε , μου είπαν πάλι φύγε , φύγε από το μαγαζί. Για-"

"Φτάνει Ίριδα παιδί μου πρωί πρωί , ήθελα να ήξερα που βρήκες την όρεξη" της είπε η Αγγελική τρίβοντας τα μάτια της από την νύστα.

"Τι να σου πω τώρα μου κόλλησε" της απάντησε ανασηκώνοντας του ώμους της.

Είναι πρωί και είμαστε στο σχολείο εγώ η Ίριδα , η Αγγελική και η Εύα και περιμένουμε να χτυπήσει το κουδούνι , όπως και τους υπόλοιπους.

"Καλημέρα καλημέρα" ακούστηκε η ενθουσιασμένη , όπως πάντα , φωνή της Στεφανίας από πίσω μας τραβώντας τα βλέμματα πάνω της.

"Καλημέρα" απαντήσαμε ομόφωνα όλες.

"Εσύ νεαρή μου, μου χρωστάς κάποιες εξηγήσεις" μου είπε η Στεφανία δείχνοντάς με με τον δείχτη της , ψιθυριστά , μόλις έκατσε δίπλα μου.

"Σου υπόσχομαι θα το πω σε όλες στο κενό." της είπα εξίσου σιγανά.

"Το καλό που σου θέλω" μου απάντησε γελώντας.

Μετά από κάποια λεπτά , εκεί που συζητούσαμε για λουλούδια, έφτασε στο παγκάκι ο Πάνος έχοντας τυλιγμένο το δεξί του χέρι γύρω από τους ώμους της Αθηνάς.(;)

Τι συμβαίνει εδώ;

Έκατσαν στο παγκάκι απτά αριστερά μου σαν να μην μόλις εισχώρησαν τόσο κοντά και οικεία μέσα στον σχολικό χώρο.

Όλες είχαμε το βλέμμα μας πάνω τους και το σαγόνι μας ακούμπησε πάτωμα ιδικά την στιγμή που τα χείλη του Πάνου ακούμπησαν το μάγουλο της Αθηνάς.

"Τελικά δεν είσαι η μόνη που χρωστάει εξηγήσεις" μου ψιθύρισε η Στεφανία κοιτώντας τους ξαφνιασμένη.

Καμία μας από ότι βλέπω δεν μπορούσε να συγκρατήσει το χαμόγελό της . Επιτέλους έγινε.!

"Τι έγινε ρε παιδιά γιατί τέτοια ησυχία;" ρώτησε ο Πάνος κοιτώντας γύρο του .

Ξέρω εγώ γιατί;

"Τίποτα εμ απλάα λέγαμε πριν για τις τουλίπες και μας ήρθε ξαφνικό που εμ ναι." απάντησε η Εύα γρήγορα χωρίς να βγάζει νόημα .

"Μμάλιστα" απάντησε ο Πάνος κοιτώντας την περίεργα.

"Νυστάζωω" ακούστηκε η φωνή της Αθηνάς επιτέλους, να λέει καθώς ακουμπούσε το κεφάλι της στον ώμο του.

Θέλω να τσιρίξω από τον ενθουσιασμό τώρα.

"Καλημέ- Ώπ τι έχουμε εδώ; Τα βρήκαν επιτέλους τα πιτσουνάκια μας;" ρώτησε πονηρά ο Γιώργος όταν έφτασε κοντά μας εισπράττοντας δύο δολοφονικά βλέμματα, από την Αθηνά και τον Πάνο.
"Πω τώρα χρωστάω ένα ευρώ στον άλλον" ψιθύρισε στον εαυτό του κοιτώντας κάτω.