κεφάλαιο 22

3 1 0
                                    


 "Ξύπνα ξύπνα είναι τα γενέθλιά σου , πρέπει να σηκωθείς" άκουσα την Μαρία να φωνάζει ενώ πηδούσε πάνω στο σώμα μου.

"Μετά" μουρμούρισα νυσταγμένα μα δεν με άφησε .

"Ξύπναααα" φώναξε καθώς έπεσε πάνω μου.

"Καλά καλά" της είπα γελώντας ελαφρά , καθώς τύλιγα τα χέρια μου γύρω της.

"Χρόνια πολλά" μου είπε σφίγγοντας με .

"Ευχαριστώ" της απάντησα.

"Η μαμά και ο μπαμπάς δεν είναι εδώ, μάλλον έφυγαν νωρίς, οπότε θα πρέπει να με πας εσύ στην γιαγιά" μου είπε όταν κατέβαινε από πάνω μου.

"Εντάξει ετοιμάσου και θα πάμε" της είπα ξεκινώντας προς την τουαλέτα.

"Τι θες να σου ετοιμάσω για πρωινό;" την ρώτησα καθώς έφτανα στην κουζίνα.

Το μάτι μου έπιασε ένα ροζ χαρτάκι κολλημένο στο ψυγείο οπότε πήγα κοντά να δω τι γράφει.

'Αφροδίτη, σήμερα θα είμαστε στην δουλειά όλη μέρα γιατί προέκυψε κάτι και θα έρθουμε αύριο το βράδυ, πήγαινε την Μαρία στη γιαγιά και σου αφήσαμε λεφτά στον πάγκο για να παραγγείλεις αν θες. Το δώρο σου είναι στο καθιστικό.

Χρόνια πολλά , μαμά , μπαμπάς.'

Κάποια λίγα δάκρυα μου έρχονταν καθώς το διάβαζα αλλά φρόντισα να μην έρθουν στην επιφάνεια. Δεν θα γιορτάσουμε μαζί τα γενέθλιά μου , έχουμε να τα γιορτάσουμε από τα δέκατα τα οποία ήταν κάθε φορά το ίδιο , μια τούρτα και ένα οικογενειακό επιτραπέζιο , μα μου άρεσε και δεν παραπονέθηκα ποτέ. Τώρα δεν έχουν χρόνο ούτε για αυτό.

"Δεν ξέρω, θες μήπως να σου κάνω ένα τοστ γιατί εσύ έχεις γενέθλια οπότε εγώ θα έπρεπε να σου μαγειρεύω'' μου είπε η Μαρία καθώς ερχόταν στην κουζίνα και γέλασα ελάχιστα αφού ξεφύσησα δυνατά.

"Όχι δεν χρειάζεται , σε ευχαριστώ πάντως'' της είπα καθώς άνοιγα το ψυγείο.

Αφού φάγαμε όσο η Μαρία ετοιμαζόταν για να την πάω στην γιαγιά , εγώ πήγα στο καθιστικό για να δω το δώρο μου. Ένα κουτί τυλιγμένο ήταν στο τραπεζάκι και το πήρα γρήγορα στα χέρια μου. Αφού το ξετύλιξα , ένα μάλλον , πανάκριβο βραχιόλι υπήρχε μέσα το οποίο δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως είναι υπέροχο και φανταχτερό. Το έβαλα γύρω από τον καρπό μου και περίμενα την Μαρία.

[...]

"Είσαι πανέμορφη" φώναξε η Στεφανία ενώ με έσπρωχνε προς τον ολόσωμο καθρέφτη μου.

Hidden StarsWhere stories live. Discover now