My crazy wife

Συζήτηση μάνας κόρης

Λυδίας POV

Γυρνάω από την δουλειά κουρασμένη. Σήμερα ήταν δυσκολη μέρα. Είχα να παω σε τέσσερα διαφορετικά σημεία στην Αθήνα για να φωτογραφισω μερικά αρκετά ηλίθια μοντέλα τα οποία θα κάνουν και εξώφυλλο ανάθεμα τα.

Η μια πρέπει να έχει κάποιο μέσο. Αλλιώς δεν εξηγείται να κάνει εξώφυλλο ενώ δεν ξέρει ουτε να σταθεί.

Κάθομαι στον καναπέ μου... Στον αγαπημένο μου καναπέ... Τον προτιμώ και από το κρεβάτι μου. Κυρίως επειδή το κρεβάτι μου είναι στον πάνω όροφο του σπιτιού ενώ ο καναπές με το που μπεις ευθεία μπροστά.

Αχχχχ ησυχία... Σήμερα έχει ησυχία...

Ευτυχως με τον Ηλία πήραμε μια κυρια να μας κάνει τις δουλειές του σπιτιού γιατί πέντε άτομα τέσσερα αρκετά ανώριμα, δημιουργουν πολλες δουλειες σε αυτό το σπίτι τις οποίες εγώ δεν δέχομαι να κάνω. Ουτε να μαγειρέψω. Βαριέμαι υπερβολικά πολύ. Εκτός των άλλων δουλευω και σε λίγες ώρες που θα έρθουν τα παιδιά από το σχολείο θα πρέπει να τα βοηθήσω με τα μαθήματα τους, να τα παω στις δραστηριότητες τους, το καθένα σε διαφορετικό σημείο στην Αθήνα φυσικά έτσι για να κουράζομαι.

Ο Ηλίας σήμερα δεν μπορεί να με βοηθήσει και να θέλει. Έχει ένα πολύ σημαντικό meeting στην εταιρεία με κάτι πιθανούς συνεργάτες.

Άρα θα αργήσει να γυρίσει.

Τα παιδιά είναι στο σχολείο...

Άρα μπορώ να ξεκουραστώ επιτέλους...

"Γιατί δεν μου είπες ότι έχεις αγόρι?" Ακουω ξαφνικά την Φρίντα να φωνάζει (σε κάποια φίλη της θέλω να ελπίζω) ενώ μπαίνει μέσα στο σπίτι και αμέσως ανοίγω τα μάτια μου διαπλατα.

"Δεν σε αφορούσε για αυτό!" Φωνάζει και η Ερωφίλη. Όπα. Η Ερωφίλη έχει αγόρι? Μα... Μα ουτε σε εμένα το είπε...

Επίσης τι ώρα έχει παει και οι μικρές κυρίες έχουν έρθει σπίτι?

Κοιτάζω το ρολοι της τηλεόρασης και προς έκπληξη μου κοντεύει τρεις η ώρα.

Παει η ξεκούραση για σήμερα.

"Ουτε εσένα σε αφορούσε η σχέση που έκανα στην Βαλέτα με τον Στέφαν αλλά σου το είπα γιατί έτσι κάνουν οι καλές αδελφές!" Απαντάει η μικρή με παράπονο. She has a point.

"Ποοοο ρε Φρίντα παράτα με!" Της λέει η Ερωφίλη εκνευρισμένη καθώς παει να ανέβει την σκάλα όμως εγώ την σταματάω.

"Επ εσυ μεγάλη σταμάτα εκεί που είσαι!" Της φωνάζω και έκπληκτη γυρνάει και με κοιτάζει.