Καινουρια αρχή

711 64 121
                                    

Λυδίας POV

"Έλα κοριτσάκι μου... Πρόσεχε μην κάνεις καμια άγαρμπη κίνηση... Πρόσεχε..." Μου λέει ο Ηλίας ενώ με κρατάει προσεκτικά και μπαινουμε μέσα στο σπίτι μου.

Χωρίς μωράκι.

Αυτή την φορά... Το μωράκι μου δεν είναι στην κοιλιτσα μου...

Έφυγε.

Πέθανε.

Έγινε αγγελάκι στον ουρανό...

"Λοιπόν θα καθήσεις στο σαλόνι. Η κυρία Βουλα έχει φτιάξει φακες να φας που έχουν και σίδηρο και βιταμίνες. Τις χρειάζεσαι τώρα. Και μετά αφου πάρεις τα χάπια σου θα σε πάω πάνω να σε βοηθήσω να κάνεις ένα ντουζ... Και μετά θα σε πάω στο δωμάτιο σου να ξαπλώσεις." Μου λέει ενώ με βοηθάει να κάτσω στον καναπέ και κάνω έναν μορφασμό πόνου.

Δεν με πονάει μόνο η κοιλιτσα μου αλλά και ο αστράγαλος μου που καθώς επεφτα από την σκάλα τον χτυπησα τόσο άσχημα με αποτέλεσμα μα πάθει διάστρεμμα.

Και το κεφάλι μου... Ζαλίζομαι ακόμα όταν κάνω απότομες κινήσεις αφου και αυτό το χτυπησα άσχημα...

"Λοιπόν πάω να..." Πάει να πει ο Ηλίας αλλά τον διακόπτω.

"Μην πας πουθενά. Απλά κάθησε εδώ. Δίπλα μου." Του λέω με ευθραυστη φωνή και αμέσως εκείνος κάθεται δίπλα μου και χαιδευει το μάγουλο μου.

"Εγώ φταίω..." Του λέω και εκείνος αμέσως φαίνεται να ταράζεται.

"Δεν θυμάμαι τι συνέβη... Πως έπεσα... Αλλά εξ αρχής δεν θα έπρεπε να είμαι στην σκάλα. Αφου όλη μέρα ζαλιζομουν. Έπρεπε να καθησω στο κρεβάτι μου μέχρι μα έρθεις εσυ η η κυρία Βουλα. Εγώ φταίω που έχασα το παιδάκι μας. Δεν το προστατευσα..." Του λέω και ξεσπαω σε κλάματα για ακόμα μια φορά.

"Οχι... Οχι αγάπη μου όχι μωρό μου... Δεν φταις εσυ που έχασες το μωρό μας... Ήταν η κακιά στιγμή. Δεν φταις εσυ. Και στο κάτω κάτω αφου δεν θυμάσαι ακριβώς τι συνέβη δεν μπορείς να ξέρεις αν φέρεις έστω και την παραμικρή ευθυνη." Μου λέει εκείνος για μα με κάνει να νιώσω καλυτερα όμως δεν τον πιστευω. Είμαι σίγουρη ότι μέσα του και εκείνος με κατηγορεί...

"Δεν μπορεί να συνέβη τίποτα άλλο. Ήμουν μόνη μου στο σπίτι...." Του λέω και εκείνος φιλάει το μέτωπο μου.

"Και αυτό ήταν δικό μου λάθος. Η κυρία Βούλα συχνά λείπει για εξωτερικές δουλειές. Έπρεπε να σκεφτω να έρθει κάποιος να σε προσέχει. Άρα αυτό ήταν δική μου ευθυνη. Όχι δική σου. Αν θελεις να κατηγορήσεις κάποιον κατηγόρησε εμένα.  Οχι τον εαυτό σου. Εσυ εισαι καλή. Γλυκιά. Υπέροχη. Και μια μέρα... Θα γίνεις μανουλα. Και θα είσαι η καλυτερη μανουλα του κόσμου." Μου λέει για να με κάνει να νιώσω καλύτερα αλλά δεν πετυχαίνει και πολλα.

My crazy wifeWhere stories live. Discover now