My crazy wife

Στο νοσοκομείο

Λυδίας POV

"Μωράκι μου..." Λέω έτοιμη να καταρρεύσω βλέποντας την Φρίντα μου σε αυτή την κατάσταση στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου...

"Κοριτσάκι μου... Θησαυρε μου τι σου έκανε..." Ρωτάω ενώ σκύβω κοντά της πιάνω το χεράκι της και το φιλάω...

Εκείνη είναι αναίσθητη...

Οχι από τα χτυπήματα ευτυχώς αλλά από την αναισθησία που της χορήγησαν οι γιατροί...

Πονουσε παντου και ήταν τόσο φοβισμένη... Είχε φρικαρει... Κυρίως επειδή δεν έβλεπε...

Δεν μας έφτανε η μεγάλη καρια έχουμε και τις κακομαθημένες συμμαθήτριες της...

Το πρόσωπο της... Είναι γεμάτο μελανιές... Το γόνατο της επαθε διάστρεμμα ενώ έχει χτυπήματα σε όλο της το σώμα...

Εγώ ουτε μια φορά δεν έχω απλώσει το χέρι μου πανω της... Και με έβγαζε εκτός εαυτου με την αδελφή της... Ποτε δεν τολμησα να την χτυπήσω...

Είναι... Τόσο μικρή ευαίσθητη... Ευθραυστη...

Και την χτυπησε...

Γιατί?

Γιατί μου το κάνει αυτό?

Ήδη μου στέρησε ένα παιδάκι γιατί έκανε κακό και στην Φρίντα μου?

Την πέταξε από το αυτοκίνητο στον δρόμο σαν να ήταν ένα τίποτα... Αν δεν την έβρισκαν εκείνοι οι κυριοι ίσως... Ίσως να της συνέβαινε και κάτι χειρότερο...

Πάλι καλά φορουσε την στολή του σχολείου της και οι γιατροί ειδοποιήσαν το σχολείο και εκείνοι εμάς...

Όταν... Όταν έμαθα ότι είναι στο ίδιο αυτοκίνητο με εκείνη το ήξερα ότι θα της έκανε κακό...

Φυσικά και θα τις έκανε κακό...

Εδώ δεν είχε διστάσει να κάνει κακό στον Ιάσωνα... Στο ίδιο της το παιδί...

"Μανουλα μου..." Την ακουω να λέει κουρασμένη και αμέσως σηκώνω το κεφάλι μου και την βλέπω να έχει ανοίξει τα πράσινα ματάκια της αλλά να μην μπορεί να συγκεντρώσει το βλέμμα της.

"Φρίντα μου... Αγγελάκι μου... Μωράκι μου η μανούλα είναι εδώ... Είναι εδώ και θα γίνεις καλά... Θα γίνεις καλά..." Της λέω ενώ πέφτω πάνω της και την αγκαλιάζω σφιχτά.

"Μανουλα πονάω..." Μου λέει και καταλαβαίνω αμέσως ότι την πιεζω και απομακρύνομαι από πάνω της.

"Είσαι καλυτερα μωρό μου? Οι γιατροί σου έδωσαν και παυσίπονα..." Την ρωτάω ενώ χαιδευω τα ξανθά της μαλλάκια.